________________
दशवैकालिके पञ्चमाध्ययने वितीय उद्देशः। ३४५ घीने बहु लाजनी वांबाथी (ऊसढं के ) उत्सृतं एटले धनथी पूर्ण एवा कुल प्रत्ये (नानिधारए के ) नानिधारयेत् एटले जाय नहि. ॥ २५॥
(दीपिका.) अथ गोचरण विधिमाह । साधुः समुदानं शुझं नैदयं समाश्रित्य चरेगछेत् । कुत्रेत्याह । कुलमुच्चावचं परं सदा अगर्हितत्वे सति । उच्च प्रनूतधनापेक्षया प्रधानम् । अवचं तुबधनापेक्ष्याप्रधानं यथापरिपाट्येव चरेत् सदा सर्वकालम् । परं नीचं कुलमतिक्रम्य उवंध्य विनवापेक्षया प्रनूततरलानार्थमुत्सृतमृद्धिमत् कुलं नानिधारयेत् न निषीदेत् न यायात् । कस्मात् । अनिष्वङ्गलोकलाघवात् ॥ २५ ॥
(टीका.) विधिमाह । समुआणं ति सूत्रम् । समुदानं नावदयमाश्रित्य चरेनिकुः । क्वेत्याह । कुलमुच्चावयं सया। कुलमुच्चावचं सदा । अगर्हितत्वे सति विनवापेक्षया प्रधानमप्रधानं च । यथापरिपाट्येव चरेत्सदा सर्वकालम् । नीचं कुलमतिक्रम्य विनवापेक्षया प्रनूततरलानार्थमुत्सृतमृद्धिमत्कुलं नानिधारयेन्न यायात् । अनिष्वङ्गलोकलाघवादिप्रसङ्गादिति सूत्रार्थः ॥ २५ ॥
अदीणो वित्तिमेसिजा, न विसीइज पंमिए॥
अमुविन नोअणंमि, मायस्मे एसणारए ॥१६॥ (अवचूरिः) अदीनां वृत्तिं वर्त्तनामेषयेत् । न विषीदेदलाने सति पएिकतः। अमूर्छितोऽगृको नोजने मात्राज्ञ आहारमात्रां प्रति एषणारत उन्मोत्पादनैषपापदपातीति ॥२६॥ __ (अर्थ.) हवे साधु शुं करे ते कहे . ( पंमिए के०) पंमितः एटले बुद्धिमान् (अदीणो के० ) अदीनः एटले आहार न मलवाथी अम्लानमुखवालो एवो साधु (वित्तिं केश) वृत्तिं एटले प्राण निर्वाहकवृत्ति प्रत्ये (एसिङाके०) एषयेत् एटले गवेषणा करे. परंतु ( न विसीइज के ) न विषीदेत् एटले आहार न मलवाथी विषाद करे नहि. वली ते साधु (नोअणं मि के०) सरस मलेला जोजनने विषे (अमुबि के०) अमूर्वितः एटले मूळ न करतो तथा वली (मायले के०) मात्राज्ञः एटले थाहारना प्रमाणने जाणनारो वली (एसणारए के०) एषणारतः एटले दोषरहित सूकता अशनादिक लेवाने विषे सावधान एवो होय. ॥ २६ ॥
(दीपिका.)अथ कीदृशः किं कुर्यात्साधुस्तदाह। पंडितः साधुः वृत्तिं प्राणवर्त्तनमेषयेत् । परं न विषीदेदलाने सति न विषादं कुर्यात् । किंनूतः पंमितः । अदीनः अव्य.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
