________________
श्री आत्मप्रबोध.
पुरुषोए समुज्ना जलचर जीवोना उपवने वारनार अने जलनी अंदर उद्योत करनार तेत्र ग्रहण करवाने माटे ते जल मनुष्यने पकमी वज्रनी घंटीमां नांख्यो. तेमां ते महान् पीमाथी उ मास सुधी बंदाइ मृत्यु पामी त्रीजी नरके नारकी रुपे उत्पन्न थयो. त्यांची नीकळीने पांचसो धनुष्यना प्रमाणवालो मोटो मत्स्य थयो. त्यां म्लेच्छ लोकोए सर्व अंगना डेदवारुप मोटी कदर्थना करी तेने मारी नांख्यो. त्यांथी मृत्यु पामी ते चोथी नरके गयो. त्यांथी नीकळी एज प्रमाणे बे वार मत्स्य थयो अने बे वार सातमी नरके उत्पन्न थयो. एटले एक वार मत्स्य अने एकवार सातमी नरके–एवी रीते उत्पन्न थयो. ते पठी पूर्वे करेला हजार कांकणी प्रमाण देव अव्यना उपजोगथी अंतर रहित हजारवार घोमो थयो. ते पठी अनुक्रमे तुंग, गामर, हरण, सावर, शीयाळ, मार्जार, ऊंदर, नोलीओ, गीरोळी, घो, सर्प, वींछी, पृथ्वीकाय, अप्काय, तेऊकाय, वायुकाय, वनस्पतिकाय, शंख, छीप, जलो, कीमी, कीमा, करमीश्रा, पतंगीश्रा, मांखी, जमर, मत्स्य, काचबो, गधेमो, पामो, ऊंट, खचर, घोमो, अने हाथी वगरे अनेक जातिमां सहस्र नव जम्यो हतो. ते सर्व तिर्यचोना नवोमां शस्त्रोना घातनी मोटी पीमाओ सहन करी मरण पाम्यो हतो. एवी रीते थवाथी जेना पुष्कर्म कीण थयेला छे, एवो ते सागरशेग्नो जीव वसंतपुर नगरने विषे रहेता कोटिपति वसुदत्त नामना शेउनी स्त्री वसुमतीना उदरने विषे गर्नपणे उत्पन्न थयो. ज्यारे जीव गर्नमां आव्यो त्यारे ए कोटि धनपति वसुदत्त शेउनुं सर्व अव्य नाश पामी गपुं. ज्यारे तेनो जन्म थयो त्यारे तेनो पिता वसुदत्त शेष पोतेज मरण पामी गयो. ज्यारे ते बालक पांच वर्षनो थयो त्यारे तेनी माता वसुमती मरण पामी. त्यारे लोकोए तेनुं नाम निःपुण्यक पामयु. ते निखारीनी वृत्तिथी उबरी मोटो थयो.
एक दिवसे ते निःपुण्यकनो मामो तेने सुःखी जाणी तेमवा आव्यो. ते तेने पोताने घेर तेकी गयो. जे दिवसे निःपुण्यक मामाने घेर गयो, ते ज रात्रे चोरोए आवी तेना मामाना घरने बुंटी लीधुं. ते निःपुण्यक जेना घरमां एक दिवस रहे तेना घरमां चोरोनी धाम, अग्निनी लाह्य अने घरना स्वामीनो नाश इत्यादि ऊपञवो थता हता. 'आधी आ उर्जागी बे, बनती गामी ने अने मूर्तिमान् उत्पात डे' इत्यादि शब्दोथी लोको तेनी निंदा करवा नाग्या.
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org