________________
श्री आत्मप्रबोध.
शूज होय पण जो ते शीलसंपन्न अने गुणवान् होय तो ते ब्राह्मण थायबे, अने ब्राह्मण होय पण जो ते क्रियारहित होय तो ते शूजना संतान जेवो था जाय जे. १
तेथी सर्वमा विरति प्रमाणभूत ले. विरतिनाव विना गुरुपाणुं पण तार्य तारकपणाने अयोग्य जे ते विषे कडं जे के,“ पुन्निवि विसयासत्ता पुन्निवि धणधन्नसंगहसमेआ। सीस गुरू समदोसा तारिज नणसु को केण" ॥१॥
" गुरु अने शिष्य बने विषयमा आसक्त बे, बने धन तथा धान्यना संग्रहथी युक्त जे, तेथी बने सरखा दोषवाला , तो तेमां कोण कोने तारे ? ते कहे." १
कदि कहेशो के, तापस वगेरेने शामाटे गुरु न कहेवाय ? कारण के, तेश्रो संयमी, निःसंगी अने जंगलमा रहेनारा . वली तेश्रो फुल फलादिक खानारा डे. पण तेमने गुरु कहेवा योग्य नयी, कारण के, तेमने सम्यक् प्रकारे जीवना स्वरुपनो बोध होतो नथी, तेमज तेमनामां स्नान वगेरेनुं आरंजपणुं रहेलजे, तेयी कायना पालक साधुज मारा गुरु , एम सिघ थाय जे. तेम सर्वज्ञ, अने केवलझानीए प्ररूपेल धर्मज श्रेष्ठ , ते मोक्षपदने आपनारो बे, वीजा अन्य धर्मो पोक्षपदने आपनारा नथी, तेथी ते धर्मो सर्वाना धर्म डे, एम कहेवू नहीं, अने तेमना देव तया गुरुने सर्वज्ञ न कहेवा, कारण के, एक मूर्तिपणे जे अविरुष धर्मनुं नाषण करवं, ते सर्व रीते अयोग्य जे.जे धर्मना व्याख्यानमां अनेक प्रकार ना जुदा जुदा विरुछ कयन आवे ते धर्मनुं मूत्र कहेवाय नहीं. जैन धर्मना आग ममा ज्या ज्या जुवो त्यां अरिहंत नगवाननुं कथन एकज प्रकारचें आवेठे तेथी ते धर्म मानवाने योग्य . ज्यां मोक्ष मार्गना हेतुमा विरुध्ध कथन आये त्यां धर्म रहेवानो संजव नयो कारण, 'एक कहे ग्राम करवू अने एक कहे तेथी विपरीत कर तेथी आचरनारने कयुं करवू, ते विषे जव्य प्राणी शंका आकांक्षामां पमी जाय जे. अने शंका वगेरेथी धर्म विमुक्तताना हेतु प्रगट थाय जे. जेमके विष्णुना मतमां आ सृष्टि विष्णु मूल डे,एम कहे जे अने शैवमतमां आ सृष्टि शिव मूल के,
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org