________________
३४
श्री आत्मप्रबोध. करी साधुनी जेम श्रावकने पण तेवो उष्ट कर्मनो बंध थतो नथी.
जेम चातुं पमेयूँ होय, तेना बेदन वखते प्राणीओने वेदनानो संजव बतां अंते महा सुखनी उत्पत्ति थाय . तेम पूजाने विषे पण स्वरूप मात्र आरंज डे उतां परिणामनी शुछिने लइने अनुक्रमे परमानंदनी प्राप्ति थाय बे.
अहीं प्रश्न करवामां आवे के, “ जो, पूजाथी परिणामनी शुद्धि अने तेथी अनुक्रमे परमानंदनी प्राप्ति थती होय तो साधुओ व्यपूजा केम नथी करता ?"
तेना उत्तरमां कहे जे के, “ रोगीओने जेम औषधोपचार महान् उपकारी थाय , तेम अव्यपूजा आरंजमग्न एवा प्राणीओने महान् उपकारी थाय बे; तेथी ते श्रावकोनेज करवा योग्य छे. सर्वारंनथी मुक्त एवा साधुओने ते ऽव्यपूजा योग्य नथी. जे सर्वथा नीरोगी होय तेने औषध उपकारकारक नथी. एज कारपथी श्री तीर्थकर जगवाने तेमने अनुकंपा दान करवा वगेरेनी पण आज्ञा आगममा आपेली नथी. वळी दशमा अंगमां ( श्री प्रश्न व्याकरण सूत्रना पहेला आअवधारमा ) धर्मार्थ वगेरेने माटे हिंसा करनारने मंदबुधिपणं कहवं , तेनुं रहस्य पण आ ज . तेमज देशविरति श्रावकने सिघांतमां बालपंमित कहेन , एकांत पंमित कहेन नथी; कारण के, तेनामां देशथकी बालपणुं रहेढुंज छे धावा कारणने लइने सांसारिक कार्योमा प्रवर्त्तता एवा पुरुषोने अव्यपूजानो निषेध केम थाय ? ए विवेकी पुरुषोए विचारी लेवू जोइए; अथवा ते युक्ति दूर रहो. तथापि पाप आचरनार पुरुषोंने आश्री तेनुं मंदबुधिपणुं कहेलु बे, बीजाने आश्रीने कहेल नथी. वनी ते स्थने हिंसा करनारना घारने विषे शौकरिक-मच्छीमार आदि जे अशुज परिणामी पापरुचि जीवो , तेमने तेवा हिंसाना करनार कहेना , पण शुज परिणामवाला जिनगृह वगेरेना करनारा श्रावकोने कहेला नथी.
वली जे जैनाभासो कहे जे के, “प्रतिमामां एकेंजियदलपणुं डे, तेथी तेनुं वंदनादिक कर अयुक्त जे." तेने माटे एटर्बुज कहेवार्नु के, “श्री जिनेंजोए जिनबिंबोने जिन प्रतिमाना शब्दे कहेल डे अने तेमना गृहने सिकायतन शब्दथी उच्चारे छे, तेथी ते जैनानासो जवज्रमणना जयथी अवगणना करी शामाटे आवा कगेर शब्दो बोलता हशे ? त्यारे पुजवू जोइए के, “ तमे दिशा सन्मुख थप वंदनादिक करो हो, तो ते दिशा अजीवरुप , तेथी तमारे दिशा सन्मुख शा माटे थर्बु जोइए ?"
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org