________________
३२
श्री आत्मप्रबोध. .
खेद पामी तेणे पोताना मातापिताने कयु. “हे पूज्य, मारुं चित्त चिंतामणि रनने माटे लागेलुं छे; में घणी शोध करी पण ते रत्न अहीं प्राप्त थयुं नहीं, तेथी जो आशा आपोतो हुं अहीथी बीजे स्थले जालं." माता पिता बोल्या “वत्स, ए चिंतामणिनी तो कल्पना , परमार्थथी चिंतामणि रत्न डेज नहीं, माटे तुं तारी वा प्रमाणे बीजा रत्नोनो वेपार कर्य." आ प्रमाणे कही तेमणे जयदेवने घणो अटकाव्यो, तथापि जाणे चिंतामणि रत्न मेळववानो निश्चय करेलो बे एवो ते हस्तिनापुर नगरमांथी नीकली गयो. घणा नगर, गाम, खीण, कर्बट, पाटण अने समुझ तीरे गवेषणा करतो ते अतिशय फरवा लाग्यो पण कोइ ठेकाणे तेने चिंतामणि रत्न प्राप्त थयु नहीं. आथी ते खेदातुर था आप्रमाणे चिंतववा लाग्यो-"शुं चिंतामणि रत्ननी वात सत्य नहीं होय ? कोइ पण ठेकाणे ते देखातुं नथी अथवा ते मणि शास्त्रमा दर्शावेन के, एटले तेनु अस्तित्व न होय, ते केम संनवे? शास्त्रनुं वचन अन्यथा होय नहीं. तेथी को ठेकाणे ए रत्नो हशेज." आ प्रमाणे चितवी पागे ते मणिनी खाणोमां फरी तेनी शोध करवा बाग्यो. तेवामां कोइ एक वृष पुरुष तेने मनी आव्यो, तेणे जयदेवने को, "अही एक मणिनी मोटी खाण बे, ते खाणमांथी पुण्यवंत पुरुषो चिंतामणि रत्नने प्राप्त करी शके ने."वृष पुरुषना आवां वचनो सांजली जयदेवे ते खाणमां चिंतामणि रत्ननी गवेषणा करवामांगी; तेवामां एक मंदबुधि पशुपालना हाथमा वर्तलाकार पथ्थर जोवामां आव्यो. शास्त्रमा कहेला लक्षणोथी तेने चिंतामणि जाणी जयदेवे तेन पासे तेनी मागणी करी. पशुपाल बोल्यो-" तारे आ वस्तुनुं शुं काम डे ? जयदेव बोल्यो-" हुं आ वस्तु घेर जश् बालकोने रमवा आपीश. " पशुपाले का, “ आवी वस्तुतो अही घणी , तुं पोतानी मेले ते शा माटे बा लेतो नथी ?" जयदेवे का, “ अत्यारे घेर जवानी मने भारे उत्कंगथ डे माटे मने सत्वर आप, एटले हुं मारे घेर चालतो थानं. तने आ स्थले बीजा आवा पदार्थो मनशे." आवा जयदेवना वचनो सांजळीने पण ते पशुपास परोपकारशील न होवाथी पीगट्यो नहीं अने तेने ते रत्न आप्युं नहीं. पछी जयदेवे उपकार बुद्धिथी तेने आ प्रमाणे कडं, “ नज, जो तारे मने श्रा रत्न न आप, होय तो तुं तेनी आराधना कर. ए चिंतामणि रत्न डे तेनो आराधना करवाथी ते तने वांछित फल आपशे. " पशुपाल बोल्यो-"जो श्रा
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org