________________
तृतीय प्रकाश
३७५ मधर बोटयो-" हे देव, प्राणीआनो जन्म एक स्वनावे करीने थतो नथी तेथी तमे जेम पुण्यनुं वर्णन कयु, तेम तमारा पापदं वर्णन पण करो. चोरी, स्त्रीलोबुपता अने वीजा जे कांश नगरां पाप कर्मो कर्या होय ते निःशंकपणे कहो."
रौहिणेय बोब्यो-"अहा ! दिव्यज्ञानने धारण करनारा एबा तमोने आवो मतिज्रम शो थयो ? साधुओनी सेवा करनारा श्रावको शुं एवा खराब काम करे ? तेम उतां जो तेश्रो एवा काम करे तो पली, तेमने आवो स्वर्गवास केम प्राप्त थाय ? तेथी मेंतो जरा पण पाप कर्म कर्यु नथी, शा माटें वारंवार पुछो छो?"
आ वखते अजयकुमार के जे बुपो रही आ वृत्तांत सांगलतो हतो ते पोता। मनमां ते चोरनी बुधिनी नारे प्रशंसा करवा लाग्यो. दाणवार पड़ी ते चोरनी समीपे आव्यो अने ते रौहिणेयने आलिंगन करी आ प्रमाणे बोल्यो
-" हे वीर, हुं आज सुधी कोइनाथी जीतायो नथी, पण एक ताराथी जी. ताइ गयो छु: हुं तने निग्रह करी शक्यो नहीं, ए मोटामां मोठं आश्चर्य डे" या प्रमाणे अजयकुमारे प्रेमपूर्वक कयु, एटले ते रौहिणेय चोर आ प्रमाणे बोल्यो
"हे राजकुमार, हुं श्री वीरवाक्यने हृदयमां धारण करतो हतो, तेथी तमाराथी पकमायो नहीं, तेथी तेमां कांइ पण आश्चर्य पामवा जेवू नथी; पण तमोए मने मद्यपान करावी स्वर्गनी प्राप्ति करावी ए मोटा आश्चर्यनी वार्ता. "रौहिणेयना
आ वचनो सांनती अन्नयकुमार बोब्यो-“भाइ तुं मारा कहेवाथी लज्जा पामीश नहीं अने मने कहे के तारा जेवा चोरने श्री वीरप्रभुनी वाणी शी रोते कर्णगोचर थइ ? " अनयकुमारे आ प्रमाणे स्नेहपूर्वक पुग्यु, एटले ते चोरे पोतानी कथा आदिथी अंतसुधी कही संनसावी. अने विशेषमा जणाव्युं के जो में ए जगद्गुरुनी वाणी न सांजळी होततो हुँ आजे तमाराथी बनाइ जात अने तेथी शीशी विनंबना पामत ते कही शकातुं नथो; जे प्रनुनी एटली अरूपवाणी पण प्राणीओने कष्ट निवारक थाय ने, तो ते प्रजुनुं सर्व आगम सां. भनवाथी अदय सुखनी प्राप्ति थाय, एमां शुं आश्चर्व ? हुं तो मारा पितारुप शग्रुथी उगायो हतो, तेथी ते वखते कर्णगोचर थयेली श्री वीरवाणीने शब्यतुल्य मानतो हतो पण अत्यारे ते वाणीए मने जीवितदान आपेलु . हे राजकुमार, हवे में अव्यादि चोरेख छे, ते तमने बतावी हुं श्री वीरभनुनी पासे व्रत ग्रहण
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org