________________
श्री आत्मप्रबोध. पुदगलोने जे ग्रहण करे छे. पुण्यात्माओ चित्त निरंतर सर्व प्राणी
ओमां मैत्रीनाव, जे गुणोथी अधिक होय तेमां प्रमोद, जे अविनीत होय ते उपर मध्यस्थता अने जे सुखीया होय ते उपर करुणा-करवाथी शुज कर्म बांधेछे अने जे जीवोनुं चित्त आर्तध्यान, रोषध्यान, मिथ्यात्व तथा कषाय विषय वो सर्वदा पीमित छे, तेओ अशुभ कर्म बांधे ---इत्यादि जे चितवन, ते आश्रवनावना कहेवाय ने तेने माटे आ प्रमाणे कहेंबुं बे
" मिबत्ता विर कसाय-जोग दारोहिं जेहिं अणुसमयं ।
इह कम्मपुग्गलाणं गहणं ते आसवा हुंति" ॥१॥
ते गाथानो नावार्थ उपर आवी गयो ने-आठमी संवर भावना नीचे प्रमाणे
नपर कहेल मिथ्यात्वादिकना आश्रवोने सम्यक्त्त्वादिकथी जे निरोध करवो, ते संवर कहेवाय डे-ते देशथी अने सर्वथी-ए वे प्रकारनो छे. तेमां सर्वया संवरतो अयोगी केवत्रीनेज होय छे अने देशथी संवर एक, बेत्रण आश्रवना निरोधीने होय , ते संवर प्रत्येक अव्य अने भावथी बे प्रकारनो थाय छे. आत्माने विषे थता आश्रवथी कर्मना पुद्गलोने जे ग्रहण करवापणं, तेने सर्वथो अथवा देशथी दवं ते अव्य संवर कहेवाय ने अने जे नवहेतुक सर्व क्रियानो त्याग करचो ते नाव संवर कहेवाय जे. एवा स्वरूपना आश्रवना विरोधी संवरचं जे चितवन कर, ते संवर नावना कहेवाय बे, तेने माटे या प्रमाणे कहेतुं छे.
" आसवदारपिहाणं सम्मत्ताहिं संवरो नेत्रो।
पहियासवो हि जीवो सुतरिव्य तरेइ भवजनहिंति " १
आश्रवधारनुं सम्यक्त्त्वादिवझे जे आजादान करवू, ते संवर कहेवाय छे, ते संवरथी सर्व जीवो सारा वाहाणनी फेठे आ संसार समुज्ने तरे जे."
नवमी निर्जरा जावना जे.-आ संसारमा पूर्वे बांधेवा कोने तपवझे जे बालवा, ते निर्जरा कहेवाय जे. जे कर्म बंधाता होय तेने विषे संवर अने पूर्वे वांधेला कोने विषे निर्जरा ए तेमनी वच्चे भेद जे. ते निर्जरा बे प्रकारे -सकाम अने अकाम. तेमां जे सकाम निर्जरा रे ते बाह्य अने आभ्यंतर-एवा प्रत्येक तपना
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org