________________
३३८
श्री आत्मप्रबोध.
मरेला कलेवर आदिना अशुभ गंधने संघीने ४ तथा खां, साकर, मोदक आ दिनो शुभ ने खं वासी अन्न अथवा कोही गयेलुं अन्न, अने खारुं पाणी -इत्यादिकनो अशुभ स्वाद करीने, तथा ए स्त्री, ताइ, नेत्रादिकनो शुभ ने पाषाण, कंटक, कांकरादिकनो अशुभ स्पर्श अनुभवीने ते उपर ज्यारे 'आ मने इष्ट छे' एवो राग अने 'आमने अनिष्ट बे' एवो द्वेष धारण न करे त्यारे अनुक्रमे ते श्रोत्रादिक इंडियनो निग्रह थाय बे.
ली कदि मुनिने पूर्वे जोगवेला जोग, क्रीमानुं स्मरण थइ आवे तेम कुतूहलीपणाने लइने इंडियो नत थइ जाय त्यारे मुनिए आय प्रमाणे आत्माने शीखामण देवी
" परिमियमान जुव्वण-मसंठियं वाहिवाहियं देहं । परिणविरसा विसया अणुरजसि तेसु किं जीव ॥ १ ॥ आयुष्य परिमित बे, यौवनवय संस्थित बे, शरीर व्याधिपीडित विषयोनी परिणति महा विरस बे, माटे हे जीव, तुं एने विषे शुं राचे छे?? जे मुनि इंडियानो निग्रह करे नहीं, परंतु जत अश्वनी पेठे पोतानी इछाने चलित करे, ते या लोक तथा परलोकमां मोटा दुःखनुं भाजन बने बे. विषे श्री ज्ञाता धर्मकथा सूत्रने विषे अन्वय तथा व्यतिरेकथी वे काचबाना दृष्टांतो आपेला बे.
चबाना दृष्टांत.
वाराणसी नगरीनी पासे गंगा नदीमां मृदंगतीर नामे एक अह बे. तेमां गुडियाने गुप्तेंयि नामे वे काचवाओ रहेता हता. ते बने एक दिव से स्थलचारी की मायना मांसनी इवावाला थया. तेथी तेस्रो हनी बाहेर नी - कया. कोइष्ट वेशीयालोए तेपने जोया, त्यारे तेप्रो बने जयजीत यज्ञ गया. तत्काल पोतानो बचाव करवाने तेस्रो चारे पग ने ग्रीवा 'करोटीमां गोपवी चेष्टा रहित निर्जीवनी पेठे थड़ गया. पेला शीयाली आओ चंचलतायी तेमने उंचा नीचा करवा लाग्या अने तेमनीपर चरणोनो आघात करवा लाग्या. तेम करवाथी तेयो ते काचवाने कां विकृति करी शक्या नहीं पीते श्रांत थ त्यांr दूरे जइ एकांते स्थिर थइने रा.
१. माथानी खोपरी.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org