________________
तृतीय प्रकाश. [ इत्यादौषड्वार्षिकस्यातिमुक्तकुमारस्य ]
" छ वर्पना अतिमुक्तकुमारनी दिवानी प्रतिपत्ति केम कहेवामां आवे ने ? आ प्रश्नना उतरमां कहेवायूँ के, अतिमुक्तकुमारने त्रिकालना ज्ञाता जगवान् श्री महावीर प्रनुए पोते दीक्षित करेन होवाथी तेमां कोइ जातनो दोष आवतो नथी. ते अतिमुक्तकुमारनुं वृत्तांत श्री अंतगम दशांग आदि सूत्रने अनुसारे अहिं आपवामां आवे जे
अतिमुक्त कुमारनुं वृत्तांत. पोलासपुर नगरने विषे विजय नामे राजा हतो. तेने श्री नामे पटराणी हती. ते श्री राणीने अतिमुक्त नामे कुमार थयो हतो. ते कुमार बहु प्रयत्नवझे वृधि पामतो अनुक्रमे उ वर्षनो थयो. ते अस्सामां नगरनी बाहेर श्री वीरप्रनु समोसर्या ते वखते प्रथम गणधर गौतम स्वामी श्री वीरप्रनुनी अनुज्ञा लइ निदाने माटे नगरमां आव्या. आ समये राजकुमार अतिमुक्त कुमार वानकोनी साथे रस्तामां क्रीमा करतो हतो. ते गौतम स्वामीने देखी या प्रमाणे बोब्यो, “ तमे कोण बो ? अने शा माटे फरो को ? " गौतम स्वामीए का, “अमे साधु बोए अने भिकाने माटे फरीएबीए." तेमना या वचन सांजळी राजकुमारे कडुं, " हे पूज्य, आवो तमोने निदा अपा." आ प्रमाणे कही ते कुमार गौतम स्वामीनी आंगळीए वळगी पोताने घेर लइ गयो. ते वखते तेनी माता श्रीदेवी अति हर्ष पामती नक्तिपूर्वक श्री गौतम स्वामीने नमीपमी अने तेणीए नावथी गणधरने प्रतिमानित कर्या. ते वखते ते राजकुमारे आ प्रमाणे का, “ महाराज, तमे क्यां वसोछो ? " गौतमे कयु, "जे उद्यानमां अमारा धर्माचार्य श्री वर्षमान स्वामी बसे . त्यां अमे बसीए बीए." राजकुमार बोब्यो. " स्वामी, त्यारे हुं तमारी साथे त्यां आवं, अने तमारा धर्माचार्यने वंदना करूं. गौतमे कह्यु, " देवानुप्रिय, तमने सुख थाय तेम करो." ते पड़ी अतिमुक्त कुमारे गौतम स्वामीनी साथे श्री वीरप्रजुने वंदना कर . " पठी प्रनुए तेने धर्मोपदेश आप्यो. ते सांभळी अतिमुक्त कुमार प्रतिबोध पामी गयो. अने दीक्षा लेवान्नी इबाथी पितानी आझा लेवाने घेर आव्यो. तेणे घेर आ.
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org