________________
२६०
श्री आत्मप्रबोध.
हता. व्रत वगेरे ग्रहण करवानो प्रसंग तेने त्रीजा श्रावकनी जेम बन्यो हतो. विशेषम एट के परीक्षा करवा आवेला देवताए तेना पुत्रने उपसर्ग करतां ते दोन पाम्यो नहीं, त्यारे कां के, “ जो तुं तारा धर्मनो त्याग नहीं करे तो
ार कोटी सोनैया तारा घरमाथी काढी या नगरीना त्रिकमार्गे चौटामां एकदम विखरी नांखीश, जेथी आर्त्त तथा रौध ध्यानमा पेठेलो तुं प्रकाले मृत्यु पामीश" इत्यादि प्रसंग बनतां कोलाहल कर्यो एटले तेनी स्त्री बहुला आवी तेणे पूर्ववत् कर्यु. ते पछी ते श्रावक मृत्यु पामी सौधर्मदेवलोके अरुणानविमानमां देवपणे उप्तन्न थयो. त्यांथी च्यवी ते महाविदेहक्षेत्रने विषे सिद्धिपदने पामशे. एवी रीते चुल्लशतक श्रावकनुं दृष्टांत छे.
छट्ठा कुंडको लिक श्रावकनो वृत्तांत.
कांपिढ्य नगरने विषे कुंडकोलिक नामे एक गृहस्थ रहे तो हतो. तेने पुष्पमित्रा नामे स्त्री हती. तेनी समृद्धि अने गोकुलो कामदेव प्रमाणे हता. अने व्रत ग्रहण वगेरेनो विधि पण एज प्रमाणे ढतो. एक दिवसे ते कुंमकोलिक श्रावक मध्यरात्रे पोतानी अशोक वाडीमां पृथ्वीपर रहेली शिलाना पट उपर आन्यो. त्यां
वी पोतानी नामांकित मुद्रा ने उत्तरासंग वस्त्रने राखी ते धर्मध्यान करतो रोहतो. ते वखते एक देव प्रगट थइ तेनी मुद्रा ने वस्त्रादि त्यांथी उपामी आकाशे रही या प्रमाणे बोढ्यो – “ अरे श्रावक कुंमकोलिक, गोशाले
पुत्रे कला धर्मनी प्रज्ञप्ति सुंदर बे, कारण के जेमां उद्यमादिक कां पण नथी. जीवोनो पुरुषाकार बतां पुरुषार्थनी सिद्धिनुं पाळवाणं नथी, ते कारण माटे सर्व जाव नियत बे; अने श्री वीरमनुनी प्रज्ञप्ति सारी नथी, कारके तेनी अंदर जयमादिक वर्ते बे. तेथी करी तेमां सर्व जाव नियत बे. ते देवना या वचनो सांजली ते कुंमकोलिक या प्रमाणे बोल्यो. "हे देव, जो, एम होय तो, तुं देवनी ऋषि उद्यमादिकथी पाम्यों के उद्यमादिक विना ? " देव बोल्यो “हुआ देवऋकिने उद्यमादिक विना पाम्यो बुं.” कुंमको लिके कयुं, "जो तुं उद्यमादिक विना देवऋषि पाम्यो बो तो जे जीवाने उद्यमादिक नथी सर्वे जीव देवप केम पाम्या नहीं ? अने जो उद्यमादिकवमे आ ऋद्धि प्रा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org