________________
२०
श्री आत्मप्रबोध. तेणे चिंतव्युं के, " अरे ! मारी स्त्री पुराचारिणी जे. ते आ कोइ पुरुषनी साथे सुतेत्री जे; माटे आ बनेने आ वखते खायी मारी नां. " आई चितवी ते प्रहार करवाने खड्ग जगामे बे, तेवामां तेने पेलो ग्रहण करेलो बीजो नियम याद आयो. तत्काल ते सात पगतां पागे फो. ते वखते क्रोधातर एवा ते वंकचूनतुं खा घारनी साथे अथमायुं. तेना शब्दथी तेनी पुरुषवेषधारी व्हेन वंकचूना जागी गइ. तेणे पोताना नाइने जोतांन कडं, " नाइ, चिरंजीवो." वंकचून पोतानी व्हेनने ओलखी शरमाइ गयो. पोताना खानी साथे क्रोधने संवरी तेणे पोतानी व्हेनने पुरुष वेष धरवानुं कारण पुज्यु. कचूला बोली"नाइ, आजे संध्याकाले तमारा शत्रना सेवको नटनो वेष धारण करीने अहीं आव्या हता. हुं तेमनो कपट वेप जाणी गइ हती. ते वखते में चिंतव्युं के, नाश वंकचून बाहेर गया . ते क्यों डे, एनो मने खबर नथी. जो आ लोकोना जाणवामां आवशे के वंकचून परिवार सहित बाहेर गयेल , तो तेश्रो श्रा पसीने अनाथ धारी पराजय करवाने आवशे; माटे कोई उपाय करवो. आर्बु चितवी में रात्रे कपटथी तमारो वेष पेहेर्यो अने पछी सनामां ते नट लोकोनी पासे नाटक करावी, तेमने योग्यता प्रमाणे प्रव्य आपी विदाय का. पली आलसथी में तमारो वेष काव्यो नहीं अने ते वेष साथे मारी नोजाश्नी साथे सुइ गइ हती." पोतानी बहेनना मुखयी आ वृत्तांत सांनळी वंकचून पोताना मनमां विचारवा लाग्यो के, "अहा ! गुरुना उपदेशनो केवो मोटो लान मळ्यो? मने ते गुरुनी वाणीए व्हेननी हत्याना पापमाथी बचाव्यो." आ प्रमाणे तेणे गुरुवाणीनी बहु प्रशंसा कर.
एक वखते वंकचून चोरी करवा माटे उज्जयिनी नगरीमा गयो. त्यां अर्ध रात्रे को धनवान् शेउना घरमां चोरी करवाने पेगे. तेवामां त्यां ते गृहनो स्वामी शेठ एक कोमीनो खर्च वधारे थवानी ज्रांतिथी पोताना पुत्रनी साथे वाद विवाद करता तेना जोवामां आव्यो. ते जोतांज वेकचूनने मनमां तिरस्कार उपज्यो के, आवा शेठना धनने धिक्कार हजो. पड़ी ते त्यांची चोरी कर्या विना पागे फ. यो. पड़ी कोइ ब्राह्मणना घरमा पेठो. लोकांनी पासे थोड़ें थोड़ें याची संपत्तिने पामेला एवा आ ब्राह्मण- धन लड्ने शुं करवू ? एम चिंती तेनुं घर पण डोमो चाल्यो गयो. पड़ी ते काइ वेश्याना घरमां पेगे. " पोताना रमणीय शरीरवके
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org