________________
द्वितीयमकाश.
२०५ शरीरमा धननी जेम आश्रय केरे . तेने माटे कयुं ने के,
"प्राउ वे विवेकस्य, गुणाः सर्वेऽपि शोननाः । स्वयमेवाश्रयंतेहि, नव्यात्मानं यथा धनम्" ॥१॥ आ श्लोकनो अर्थ नपर कहेवामां आव्यो जे. आ विषे विशेष अर्थ धन नामना शेउना वृत्तांतथी जाणवो.
धन शेग्नी कया. कोई एक नगरमां " श्रीपति" नामे एक मोटो धनवान् शेठ रहेतो हतो. तेने “धन” नामे एक पुत्र हतो. तेने पिताए एक मोटा धनाढ्य शेग्नी पुत्रीनी साथे परणाव्यो. एक वखते आचार्यना सर्व गुणोथी अलंकृत एवा " सोमाचार्य " नामे एक आचार्य ते नगरमां आवी चड्या. तेमने वंदना करवा माटे नगरना घणा स्रोको गया. ते साथे श्रीपति शेठ पण गयो. आचार्य नगवाने सर्व धर्मनी देशना आपी. ते देशनामां परिग्रह परिमाण व्रतर्नु स्वरूप विशेषपणे वर्णवी बताव्यु. देशनाने अंते जेने विवेक नत्पन्न थयो , एवा श्रीपति शेठे ते सूरिनी पासे ते व्रत ग्रहण कर्यु. बीजा पण श्रावकोए विविध प्रकारना नियमो ग्रहण कर्या. ते पछी सर्वे गुरु महाराजने नमीने पोताने घरे चाव्या गया.
ते पड़ी श्रीपति शेठे पोताना नियमित करना अव्यथी वधारे रहेला अव्यने धार्मिक स्थानमां बापरवा निश्चय कर्यो. श्री अरिहंत चैत्यना निर्मापणर्नु मोठं फल जाणी एक मोटुं जिनालय कराव्युं. ते जिनचैत्यमा शुन्न मुहूर्त्तमां उत्तम परिवार साथे तेणे श्री जिनेंनी प्रतिमान स्थापन कयु. ते पछी ते श्री. पति शेठ ते चैत्यमां निरंतर जिन पूजा करतां अने सत्पात्रने दान आपतां अनुक्रमे पोतानो काल निर्गमन करतो हतो. आयुष्य पूर्ण थतां ते शेठ शुन ध्यानवमे काल करी सद्गतिने प्राप्त थयो. ते पठी स्वजनोए एकठा मली तेना पुत्र धनने तेना स्थान उपर स्थापित कर्यो. धन शेठ लोनग्रस्त अने निर्विवेकी हतो. तेणे आ प्रमाणे चिंतव्युं-"अरे मारो पिता गांको थइ गयो हतो, तेथी तेणे घj अव्य खची नांख्युं जे. आवा चैत्य बनाववामां अव्यनो व्यय करवो, ते व्यर्थ जे. हवे हुँ मूल द्रव्य ( मुमी ) ना व्ययना कारणाने अटकावी न; अव्य उत्पन्न
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org