________________
प्रथमप्रकाश.
तथा इंदत्तने सत्त्ववंत देखी ते नगरनी प्रतालीनो अधिष्टायक देव प्रसन्न था गयो. तत्काळ तेणे ते बनेनी उपर पुष्पनी वृष्टि करी अने ते दरवाजाने सर्वना जोतां स्थिर करी दीधो. ते देखाव जोइ सर्व नगर जनो विस्मय पामी गया.
पठी राजाना गुणोन कीर्तन करता अने दयामय जैन धर्मनी अनुमोदना करता लोको राजानी साथे मोटा उत्सव सहित नगरमां पेग हता. पेलो इंदत्त पण हर्ष पामतो पोताना माता पितानी साथे घेर गयो. त्यारथी घणा जव्य जनोए दयामय जैन धर्मने अंगीकार कर्यो हतो. ए प्रमाणे अनुकंपा नामे सम्यक्त्वना चोथा लक्षण उपर सुधर्म राजानुं दृष्टांत कहेवामां आव्यु. एवी रीते बीजा पण जव्य जनोए आत्म धर्मने ओलखावनारा, अने सर्व सुखनी श्रेणीने प्रतिपादन करनारा ए अनुकंपा लक्षणने धारण करी जगत्ना सर्व प्राणी नपर अनुकंपा राखवी.
सम्यक्त्वनुं पांचमुं बक्षण आस्तिकता. जेनी मति अस्तिपणाने विषे होय ते आस्तिक कहेवाय जे. ते आस्तिकपणानो नाव अथवा क्रिया ते आस्तिकता अथवा आस्तिक्य कहेवाय .अन्यमतना तत्त्वो सांजले छे तो पण श्री जिनक्ति तत्त्वने विषे जे आकांक्षा रहित प्रीति धारण करवामां आवे ने एटने जिन वचन नपर पूर्ण विश्वास राखवामां आवे ते आस्तिक्य कहेवाय जे. तेवा आस्तिकपणाने बस्ने सम्यक्त्व सारी रीते ओलखाय जे, तेथी ते सम्यक्त्वनुं लक्षण कहेवाय . सम्यक्त्व प्रत्यक्ष जणातुं नथी ते एवा लक्षणयी ओलखाय छे. तेवा आस्तिक्यवालो पुरुष ते आस्तिक कहेवाय जे. तेने माटे आगमने विषे कह्यु डे के,
“ मन्नश तमेव सच्चं निस्संकं जं जिणेहि पन्नत्तं । सुह परिणामो सम्मं कंखा विसुत्तियारहिओ" ॥१॥
"जे जिनेश्वरे प्ररुपेल , तेने सत्यज माने छे अने ते पण निःशंकपणे माने डे, अने जे आकांक्षा वगेरे दोषयी रहित एवा शुन परिणाम ते सम्यक्त्त्व कहेवाय . ?
आ गाथा उपर पद्मशेखरनी कथा प्रख्यात , ते कथानी अंदर आ गा
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
