________________
प्रथम प्रकाश.
तुटी पड्यो. मोटें अपशुकन थइ पमयु. पी राजा पाडगे वळी नगरनी बाहेर पमाव नाखीने रह्यो. पठी मंत्रीए हजारो लोकोने कामे लगाडी तत्काळ ते दरवाजो पागे ननो कराव्यो. पछी बीजे दिवसे राजा प्रवेश करवाने आव्यो, तेटलामा पागे ते बीजो दरवाजो पण तुटी पड्यो, पुनः पागे फर्यो अने त्रीजी वार पण तेमज वन्यु पछी राजाए कंटाळी पोताना मंत्रीने आ प्रमाणे कयु, " मंत्रीश्वर, जयदेव, आ दरवाजो वारंवार केम पमतो हशे? हवे ते कया उपाये स्थिर था शकशे ? “ मंत्रीए कयु, " महाराज, में ते विष एक निमित्तियाने पूज्यु हतुं, मारा पूछवाथी ते निमित्तियाए मने कडंडे के, " आ दरवाजाना अधिटायक देव कोप पाम्या ते दररोज आ दरवाजाने पामी नारखे जे. जो राजा पोताने हाथे अथवा पोताना मातापिताने हाथे एक मनुष्यनो वध करी तेना रुधिरथी आ दरवाजानुं सिंचन करे तो ते दरवाजो स्थिर रहेशे. ते शिवाय पूजा, बलिदान वगेरे वीजा उपायोथी ते स्थिर रहेशे नहीं." मंत्रीना आ वचन सांजळी दया धर्मी राजा बोल्यो. " मारे ए दरवाजाने स्थिर राखवानी कां जरुर नथी. जीवनो वध करवो, ए महा पाप छे, ए महा पाप माराथी कदिपण बनशे नहीं. तेने माटे का रे के,
" क्रियते किं सुवर्णेन, शोनते नापि तेन च ।
कर्णस्तुट्यति येनांग, शोला हेतुर्निरंतरम् ॥ १॥"
" ते सुवर्ण शा कामर्नु डे ? अने तेनाथी शुं शोना प्राप्त थाय तेम डे ? के जेनाथी कान तुटी जाय."
___ माटे मारे तेवी हिंसा करीने नगरमा जवानी जरुर नथी. ज्यां हुँ रहुं, तेज नगर जे." राजाना मननी आवी दृढता जोइ मंत्रीए नगरना महाजनने बोनावीने कयु, " लोको, आ नगरनो दरवाजो मनुष्यनुं बलिदान आप्या शिवाय टकी शकवानो नथी ते मनुष्यनुं बलिदान करवामां राजा विरुध डे, एटले राजानी आझा शिवाय ते बनी शके तेम नथी, माटे हवे तमने योग्य लागे तेम करो." मंत्रीना आवा वचन सांभळी सर्व महाजन मेमन राजानी पासे आव्यु अने तेमणे राजाने जणाव्युं, " स्वामी, जे काम आपनाथी बनी शके तेवू न होय तो ते काम अमे मतीने करीशु, तमे पोते तेमां मौन पकमीने रहो." राजाए
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org