________________
५२२
ब्याश्रयमहाकाव्ये [कुमारपालः] अत्र "द्वयो०' [ ६ ] इत्यादिना तरप् ॥ पाणिपादस्य पाणी अंही वा मृदुतरौ । इत्यत्र यद्यपि विग्रहे बहुत्वसंख्या प्रतीयते तथापि समाहारेवयवौ स्वार्थमानं पाणित्वादिलक्षणमभेदैकत्वसंख्यायोग्युपाददाते न संख्याभेदेमिति द्वयोरेव प्रकर्षः । तथाग्रेपि प्रीतः प्रीततरस्तदेत्यत्रैकस्यापि पर्यायार्थार्पणया द्वित्वमिति द्वयोरेव प्रकर्षः॥
उच्चैस्तराम् । अत्र "वचित्स्वार्थे" [ ७ ] इति तरप् ॥ किंतराम् । किंतमाम् ॥ त्यादि । अतिशेतेतराम् । गायन्तितमाम् ॥ ए। अग्रेतराम् । प्रगतमाम् ॥ अव्यय । उच्चस्तराम् । उच्चैस्तमाम् । अत्र "किंत्यादि०" [८] इत्यादिना तरप्तमपोरन्तस्याम् ॥ असत्व इति किम् । उत्तमसख्यः॥
पटिष्ठः । पटीयसीः । अत्र "गुण" [९] इत्यादिना तमप्तरपोरर्थ इष्ठेयस् ॥
असौ हरतिरूपं नश्चौररूपः सखीमिमाम् । पद्मकल्पे करे गृह्णन्वज्रदेश्येन पाणिना ॥६५॥ ६५. असौ वरो वर्चदेश्येन वज्रवत्कठोरेण पाणिना पद्मकल्पे पद्मवत्कोमेले करे नोस्माकमिमां सखीं गृह्णन्हरतिरूपं सर्वलोकसंमत्या हरणात्प्रशस्तं चोरयति । अत एवासौ चौररूपः प्रशस्यश्चौरः ॥
वैरोसौ सीरिदेशीयो धत्तेदेश्यं च पाणिना । इयं च कम्पतेकल्पं बमोदेशीयमत्र किम् ॥६६॥
१ ए बी हरंति. २ ए वसौ. ३ बी सीरेदे'. ४ बी देश्यां च,
१ए °पादिदा. २ ए °दमति. ३ बी पण'. ४ सी तमा दिना. ६ सी जव. ७ए देशेन. ८ सी भव. ९ बी १० सी स्यचौरः.
५ सी मलक.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
