________________
२०. तए णं मुणिसुव्वए अरहा गंगदत्तस्स गाहावतिस्स
तीसे य महतिमहालियाए परिसाए धम्म परिकहेइ । २१,२२ जाव परिसा पडिगया। (श० १६।६९)
तए णं से गंगदत्ते गाहावती मुणिसुब्वयस्स अरहमओ अंतियं धम्म सोच्चा निसम्म हठ्ठतुठे उट्ठाए
उठेति, उठेत्ता मुणिसुब्वयं अरहं वंदइ नमसइ । २३. वंदित्ता नमंसित्ता एवं बयासी–सदहामि णं भंते !
निग्गंथं पावयणं जाव से जहेयं तुब्भे वदह । २४. जं नवरं देवाणुप्पिया ! जेट्टपुत्तं कुडुंबे ठावेमि, तए
अहं देवाणुप्पियाणं अंतियं २५. मुंडे जाव (सं० पा०) पव्वयामि । अहासुहं देवा
णुप्पिया ! मा पडिबंधं । (श० १६७०) २६,२७ तए णं से गंगदत्ते गाहावई मुणिसुब्बएणं अरया
एवं वुत्ते समाणे हट्ठतुझे मुणिसुब्वयं अरहं वंदइ नमसइ,
२०. मुनिसुव्रत अरिहंत, हो गु०, गंगदत्त नैं तिण अवसरे।
ते परषद मोटी महंत, हो क०, धर्म कथा प्रभ वागरै।। २१. जाव परषद गई स्थान, हो ज०, गाथापति गंगदत्त तदा ।
मुनिसुव्रत पे जान, हो ज०, धर्म सुणी हरख्यो मृदा ॥ २२. पायो संतोष अत्यंत, हो गु०, ऊठ ताम ऊठी करी।
मुनिसुव्रत अरिहंत, हो क०, नमस्कार वंदना वरी ।। २३. अरहंत प्रति कहै वाय, हो ज०, सरळू छ निग्रंथ प्रवचन नैं।
जाव बदो तुम ताय, हो ज०, तेहिज सत्य शोभनपणे ॥ २४. जे णवरं एतलो विशेष, हो गु०, जे मुझ जेष्ठज सुतन नैं।
कुटंब विषे संपेख, हो क०, स्थायी देवानुप्रिया कनै ।। २५. मंड थई मैं सोय, हो ज०, जाव प्रव्रज्या लेसं सही।
जिण कहै जिम सुख होय, हो ज०, प्रतिबंध विलंब कीजै नहीं।। २६. तिण अवसर गंगदत्त, हो गु०, गाथापति रलियामणो।
मुनिसुव्रत अरिहंत, हो क०, इम को छते हरख्यो घणो ।। २७. आयो संतोष अत्यंत, हो ज०, मुनिसुव्रत अरिहंत नैं ।
वच स्तुति वंदंत, हो ज०, नमस्कार निरमल मनें ।। २८. मुनिसुव्रत भगवान, हो गु०, तास समीप थकी तदा ।
सहस्रांब वन उद्यान, हो ज०, तेह थकी निकल्यो मुदा ।। २६. ज्यां हत्थिणापुर जाण, हो ज०, ज्यां निज घर त्यां आवियै ।
विस्तीर्ण अन-पान, हो ज०, यावत ताम रंधाविये ।। ३०. मित्री ज्ञाती नै निजग्ग, हो गु०, जाव आमंत्री नै पर्छ ।
कीधो सिनान समग्ग, हो क०, पूरण जिम कहिवो अछै ।। ३१. जाव जेष्ठ सुत साव, हो ज०, कुटंब विषे स्थापी करी।
मित्र न्यातीला जाव, हो ज०, जेष्ठ सुतन पूछी वरी ।। ३२. उपाडै पुरुष हजार, हो ज०, तेह सेवगा प्रति चढी।
ते सेवगा महासुखकार, हो ज०, जग माह कीरति बढी ।। ३३. मित्र न्यातीला निजग्ग, हो ज०, जाव परिजन जेष्ठ सुत वली।
चालता के. सुमग्ग, हो ज०, सर्व ऋद्धि करि रंगरली ।। ३४. यावत नाद रवेण, हो ज०, हत्थिणापुर मध्य-मध्य थई ।
नीकलियो जन श्रेण, हो ज०, चरण इच्छा चित अधिक ही। ३५. जिहां सहस्रांब वन उद्यान, हो ज०, तिहां आवै आवी करी ।
छत्रादिक सुविधान, हो क , जिन अतिशय देख चक्ष ठरी॥ ३६. जेम उदायन राय,
हो गुणधारी गोयम, जाव पोते आभरण उतारियै । वलि स्वयमेवज ताय,
हो जशधारी गोयम, लोचन पंच मुष्टी कियै ।। ३७. जिहां मुनिसुव्रत अरिहंत, हो गु०, राय उदायन नी परै।
तिमहिज दीख्या तंत, हो ज०, अंग इग्यारै तिमज वरै।। ३८. जाव मास नी सार, हो गु०, संलेखना संवेद नैं।
साठ भक्त सुखकार, हो ज०, अणसण यावत छेद नै । ३६. आलोई पडिकमी समाध हो गु०, पाम्यो गंगदत्त मुनिवरू।
काल के अवसर साध, हो गु०, काल करी गुणसुंदरू ।।
२८. वंदित्ता नमंसित्ता मुणिसुव्वयस्स अरहओ अंतियाओ
सहसंबवणाओ उज्जाणामओ पडिनिक्खमति । २९. जेणेव हत्थिणापुरे नगरे जेणेव सए गिहे तेणेव उवा
गच्छति, उवागच्छत्ता विउलं असणपाण जाव (सं०
पा०) उवक्खडावेति । ३०. मित्त-नाइ-नियग जाव (सं० पा०) आमंतेति, आमं
तेत्ता तो पच्छा व्हाए जहा पूरणे ३१. जाव जेठ्ठपुत्तं कुडंबे ठावेति । तं मित्त-नाइ जाव
(सं० पा०) जेठ्ठपुत्तं च आपुच्छइ, आपुच्छिता ३२. पुरिससहस्सवाहणि सीयं द्र हति,
३३. मित्त-नाइ-नियग जाव (सं० पा०) परिजणेणं जेट्ठ
पुत्तण य समणुगम्ममाणमग्गे सव्विड्ढीए ३४. जाव दुंदुहि-निग्घोसनादितरवेणं हथिणागपुरं मझ
मज्झेणं निग्गच्छइ, ३५. जेणेव सहसंबवणे उज्जाणे तेणेव उवागच्छइ, उवा
गच्छित्ता छत्तादिते तित्थगरातिसए पासति । ३६. एवं जहा उद्दायणे जाव सयमेव आभरणे ओमुयइ,
ओमुइत्ता सयमेव पंचमुट्ठियं लोयं करेति ।
३७. जेणेव मुणिसुब्वए अरहा एवं जहेव उद्दायणे तहेव
पवइए, तहेव एक्कारस अंगाई अहिज्जइ ३८. जाव मासियाए संलेहणाए अत्ताणं झूसेइ, झूसेत्ता
सट्ठि भत्ताई अणसणाए छेदेति । ३९. आलोइय-पडिक्कते समाहिपत्ते कालमासे कालं
किच्चा
श०१६, उ० ५, ढा० ३५५ ४१
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org