________________
४३८. जिन भाखै आणंद ! सुण, समर्थ छै गोशाल ।
तप तेजे करि जाव ही, करिवा भस्म कराल ।। ४३६. हे आणंदा! विषय छै, गोशाला नं जोय ।
जावत करिवा भस्म प्रति , विषय मात्र ए होय ।। ४४०. छै समर्थ आणंद ! ए, मंखलिसुत गोशाल ।
जावत करिवा नैं भसम, करण थकी ए न्हाल ।। ४४१. पिण अरिहंत भगवंत नै, निश्चै करिके एह । भस्मराशि नहिं करि सक, पुण परिताप करेह ।।
गीतक-छंद ४४२. जेतलं हे आणंद ! छै तप तेज जे गोशाल नं।
तप तेज एह थी गुण अनंत विशिष्टतर मुनि माल नुं । पिण क्रोध निग्रह करी खमै अणगार भगवन प्रवर ही। कह्य सूत्र में तप तेज ए सामान्य साधु नों वही।
४३८. पभू णं आणंदा ! गोसाले मंखलिपुत्ते तवेणं तेएणं
एगाहच्चं कूडाहच्च भासरासि करेत्तए । ४३९. विसए णं आणंदा! गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स तवेणं
तेएणं एगाहच्चं कूडाहच्चं भासरासिं करेत्तए । ४४०. समत्थे णं आणंदा ! गोसाले मंखलिपुत्ते तवेणं तेएणं
एगाहच्चं कूडाहच्चं भासरासि करेत्तए, ४४१. नो चेव णं अरहते भगवंते, पारियावणियं पुण
करेज्जा।
४४३. जेतलु हे आणंद ! छै तप तेज जे मुनि मेर नुं ।
तप तेज एहथी गुण अनंत विशिष्टतर बहु थेरन । पिण क्रोध निग्रह करी खमै स्थविर भगवन समचितं ।
इह सूत्र में आचार्य आदि सुत्रिविध स्थविर नै भाषितं॥ ४४४. जेतलं हे आणंद ! छै तप तेज स्थविर महंत नं ।
तप तेज एहथी गुण अनंत विशिष्टतर अरहंत नुं । पिण क्रोध नैंज अभाव करिकै खमै अरिहंत भगवता। चिहुं घातिया अघ भूर ते चकचूर तीर्थंकर कृता ।।
४४२. जावतिए णं आणंदा! गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स
तवे तेए, एत्तो अणंतगुणविसिट्ठतराए चेव तवे तेए भणगाराणं भगवंताणं, खंतिखमा पुण अणगारा भगवंतो। 'अणगाराणं' ति सामान्यसाधूनां 'खंतिक्खम' त्ति क्षान्त्या-क्रोधनिग्रहेण क्षमन्त इति क्षान्तिक्षमाः ।
(वृ० प० ६७५) ४४३. जावइए णं आणंदा अणगाराणं भगवंताणं तवे तेए
एत्तो अणंतगुणविसिट्ठतराए चेव तवे तेए थेराणं भगवंताणं, खंतिखमा पुण थेरा भगवंतो। 'थेराणं' ति आचार्यादीनां-वयः-श्रुतपर्यायस्थविराणां।
(वृ० प०६७५) ४४४. जावतिए णं आणंदा! थेराणं भगवंताणं तवे तेए
एत्तो अणंतगुणविसिट्ठतराए चेव तवे तेए अरहंताणं भगवंताणं, खंतिखमा पुण अरहंता भगवंतो।
दूहा
४४५. तं पभू णं आणंदा ! गोसाले मंखलिपुत्ते तवेणं तेएणं
जाव (सं० पा०) करेत्तए । ४४६. विसए णं आणंदा ! जाव (सं० पा०) करेत्तए।
४४७. समत्थे णं आणंदा ! जाव (सं० पा०) करेत्तए।
४४५. ते माटै आणंद ! प्रभु मंखलिसुत गोशाल ।
तप तेजे करि जाव ही, भस्म करेवा न्हाल ।। ४४६. हे आणंदा ! विषय छ, गोशालक नुं सोय ।
जाव भस्म नी राशि प्रति, करिवा न अवलोय ॥ ४४७. समर्थ छै आणंद ! ए, मंखलिसुत गोशाल ।
जाव भस्म नी राशि प्रति, करिवा में तत्काल ।। ४४८. पिण अरिहंत भगवंत नै, निश्चै करिनैं एह ।
भस्मराशि नवि करि सक, पुण परिताप करेह ।।
गोतम आदि को अनुज्ञापन पद ४४६. ते माटै जाओ तुम्है, हे आणंद ! अबार ।
गोतमादि जे श्रमण नै, निग्रंथ में सविचार ॥ ४५०. समस्तपणे करी तिको, एह अर्थ कहो जाय ।
अभिप्राय इहां एह छै, सांभलजो चित ल्याय ।। ४५१. गोशाले तुझ मैं कही, तेह सर्व ही बात ।
गोतम आदि भणी कहो, धुर हुंती अवदात ।।
४४८. नो चेव णं अरहते भगवते, पारियावणियं पुण करेज्जा ।
(श० १५१९८)
४४९. तं गच्छ णं तुम आणंदा ! गोयमाईणं समणाणं
निग्गंथार्ण ४५०. एयमट्ठ परिकहेहि।
३३२ भगवती जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org