________________
३४७. कदाचित निश्चय करी, सुवर्ण रत्न उदार ।
उत्कृष्ट सुवर्ण जाति में, तेह पामियै सार ।। ३४८. तिण अवसर ते वाणिया, अन्योऽन्य इक-इक पास ।
एह अर्थ अंगीकर, अंगीकार करि तास ।। ३४६. ते वल्मीक तणो तदा, द्वितीय शिखर पिण ताम ।
भेदै तत्र लह्यो तिणे, सुवर्ण अति अभिराम ।। ३५०. तेह निर्मल अकृत्रिम, फुन सहै ताप प्रति जेह ।
महाप्रयोजन महामूल्य, मोटा योग्य सुलेह ।।
३४७. अवियाई एत्थ ओराल सुवण्णरयणं अस्सादिस्सामो।
(श० १०८९) ३४८ तए णं ते वणिया अण्णमण्णस्स अंतियं एयमलैं
पडिसुणेति, पडिसुणेत्ता ३४९. तस्स वम्मीयस्स दोच्चं पि वप्पु भिदंति ।
३५०.ते ण तत्थ अच्छं जच्चं तावणिज्जं महत्थं महग्धं महरिहं
'अच्छ' ति निर्मलं 'जच्चं' ति अकृत्रिमं 'तावणिज्ज' ति तापनीयं तापसहं 'महत्थं' ति महाप्रयोजनं 'महग्यं' ति महामूल्यं 'महरिहं' ति महतां योग्यं ।
(वृ० प० ६७२) ३५१. ओरालं सुवण्णरयणं अस्सादेति ।
३५१. पवर उदारज एह, सुवर्ण रत्न लहेह ।
उत्कृष्ट सुवर्ण जाति में, तिणसं रत्न कहेह ।। ३५२. तिण अवसर ते वाणिया, हरष संतोष पामेह ।
भाजन भरै भरी करी, शकटी शकट भरेह ।। ३५३. शकटी शकट भरी करी, तृतीय वार पिण तेह ।
माहोमांहे इम कहै, अहो देवानुप्रियेह ! ३५४. इम निश्चै करिने अम्है, ए वल्मीक तणूंज ।
प्रथम शिखर भेद्यां लघु, वर जल रत्न घणूंज ।। ३५५. द्वितीय शिखर भेद्यां लघु, सुवर्ण रत्न उदार ।
ते माटै देवानप्रिय ! निश्चै करि इह वार ।। ३५६. तृतीय शिखर पिण भेदवं, आपण भणीज श्रेय ।
___'थ' पूर्ण' लहियै वली, वर मणि रत्न प्रतेह ।।
३५२. तए णं ते वणिया हट्ठतुट्टा भायाणाई भरेंति, भरेत्ता
पवहणाई भरेंति, ३५३. भरेत्ता तच्चं पि अण्णमणं एवं वयासी-एवं खल
देवाणुप्पिया ! ३५४. अम्हे इमस्स वम्मीयस्स पढमाए वप्पूए भिन्नाए
ओराले उदगरयणे अस्सादिए, ३५५. दोच्चाए वप्पूए भिन्नाए ओराले सुवण्णरयणे
अस्सादिए, ३५६. तं सेयं खलु देवाणुप्पिया! अम्हं इमस्स वम्मीयस्उ
तच्चं पि वप्पु भिदित्तए, अवियाई एत्थं ओरालं
मणिरयणं अस्सादेस्सामो। (श०१५९०) ३५७. तए णं ते वणिया अण्णमण्णस्स अंतियं एयमलैं
पडिसुणेति, पडिसुणेत्ता ३५८. तस्स वम्मीयस्स तच्चं पि वप्पु भिदंति ।
३५९. ते णं तत्थ विमलं निम्मलं नित्तलं निक्कलं महत्थं
महग्धं महरिहं ओरालं मणिरयणं अस्सादेति ।
३५७. तिण अवसर ते वाणिया, अन्नमन्न इक-इक पास ।
एह अर्थ अंगीकरै, अंगीकार करि तास ।। ३५८. ते वल्मीक तणो तदा, तृतीय शिखर पिण ताम ।
भेदै तत्र लह्या तिणे, वर मणि रत्न अमाम ।। ३५९. त्यां विमल निमल नित्तल निक्कल,
महाअर्थ महामूल्य । मोटा योग्यज एहवा, जे मणि रत्न अतुल्य ।।
वा०- गयो छ आगंतुक मल जेह थी ते विमल । स्वाभाविक मलरहित ते निर्मल । अनिवृत बाटलो ते निस्तल, त्रसादि रत्न दोष रहित ते निष्कल । महाप्रयोजन ते महार्थ। ३६०. तिण अवसर ते वाणिया, हरष संतोष लहेह ।
भाजन भरै भरी करी, शकटी शकट भरेह ।। ३६१. शकटी शकट भरी करी, तुर्य वार पिण तेह ।
अन्योऽन्य प्रतै वली, इहविध वयण वदेह ।। ३६२. इम निश्चै देवानुप्रिय ! ए वल्मीक तणूंज।
प्रथम शिखर भेद्ये लघु, वर जल रत्न घणूंज ।।
३६०. तए णं ते वणिया हट्ठतुट्ठा भायणाई भरेंति, भरेत्ता
पवणाइं भरेंति, ३६१. भरेत्ता चउत्थं पि अण्णमण्णं एवं वयासी
३६२. एवं खलु देवाणुप्पिया ! अम्हे इमस्स वम्मीयस्स
पढमाए वप्पूए भिन्नाए ओराले उदगरयणे अस्सादिए,
१. कुछ आदर्शों में 'एत्थं' के स्थान पर 'थ' पाठ लिया है।
३२६ भगवती जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org