________________
२८६. उड्ढबाहाओ पगिज्झिय-पगिज्झिय जाव (सं० पा०)
विहरइ । २८७. तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते अंतो छहं मासाणं
संखित्तविउलतेयलेसे जाए। २८८. तए णं तस्स गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स अण्णदा कदायि
इमे छ दिसाचरा अंतियं पाउब्भवित्था । २८९. तं जहा-साणे तं चेव सव्वं
२८६. ऊंची बाह करी-करी, यावत ही विचरेह ।
तेज लेश उपजायवा, एहवं कष्ट धरेह । २८७. मंखलिसुत गोशाल तब, ते षट मासज अंत ।
संक्षिप्त विस्तीर्ण तिका, तेज लेशवंत हंत ।। २८८. तिण अवसर गोशाल पै, पार्श्वनाथ नां जोय ।
षट साधू भागल हुँता, आवी मिलिया सोय ।। २८६. गोशाला में गुरुपण, पड़िवज रहिता जेह ।
ते साणे तिमहिज सहु, पूर्व कह्यू तिम लेह ।। २६०. यावत ए अजिन छतो, पिण जिन शब्द उचार ।
प्रकाशमान छतोज ए, विचरै छै इहवार ।। २६१. ते माटे हे गोयमा! मंखलिसूत गोशाल ।
निश्चै नहि ए जिन छतो जिन-प्रलापी न्हाल ।। २६२. जावत ही जिन शब्द प्रति, प्रकाश करतो जोय ।
विचरै छै इह अवसरे, जिन बाजै छै सोय ।। २६३. अजिन छतो गोशालको, जिन-प्रलापी एह।
यावत जे जिन रव प्रतै, प्रकाशमान विहरेह ।। २६४. तिण अवसर महापरिषदा, मोटो तसु विस्तार ।
जिम शिव' चरित्र विषे कयूं, जाव पडिगया धार ।।
२९०. जाव (सं० पा०) अजिणे ।
२९१. त नो खलु गोयमा ! गोसाले मंखलिपुत्ते जिणे
जिणप्पलावी, २९२. जाव (सं० पा०) जिणसई पगासेमाणे विहरइ।
२९३. गोसाले णं मंखलिपुत्ते अजिणे जिणप्पलावी जाव
(सं० पा०) पगासेमाणे विहरइ। (श० १५१७७) २९४. तए णं सा महतिमहालया महच्चपरिसा जहा सिवे (भ० १११७४) जाव (सं० पा०) पडिगया।
(श० १५७८)
गीतक छंद गोशालक-अमर्ष पद २६५. तिह समय नगरी सावत्थी शृंघाटके यावत वही,
बह जन परस्पर इम वदै फुन जाव एम परूपही, देवानुप्रिय ! गोशालको मंखलीपुत्र जिको मही, जिन जिन-प्रलापी जाव विचरै तेह झूठो छै सही ।।
२९५. तए णं सावत्थीए नगरीए सिंघाडग जाव (सं० पा०)
बहुजणो अण्णमण्णस्स एवमाइक्खइ जाव परूवेइ । जण्णं देवाणुप्पिया! गोसाले मंखलिपुत्ते जिणे जिणप्पलावी जाव जिणे जिणसद्द पगासेमाणे विहरइ तं मिच्छा।
२९६. समणे भगवं महावीरे एवमाइक्खइ जाव परूवेइ ।
२९७. एवं खलु तस्स गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स मंखली नामं
मंखे पिता होत्था । २९८. तए णं तस्स मंखस्स एवं चेव तं सव्वं भाणियव्वं
२६६. श्रमण भगवंत महावीरजी, ते इहविध आख्यात ।
यावत एम परूपही, गोशालक नी बात ।। २६७. मंखलिसुत गोशाल नों, इम निश्चै करि जोय ।
मंखलि नाम पिता हंतो, ए भिक्षाचर सोय । २६८. तब ते भिक्षाचर तणे, हंती भद्रा नार।
इत्यादिक इम तिमज ही, भणिवू सहु अधिकार ।। २६६. यावत अजिन छतोज ए, जे जिन शब्द प्रतेह ।
प्रकाश करतो विचरही, पेखो प्रगटपणेह ।। ३००.ते माटै निश्चै नहीं, मंखलिसुत गोशाल ।
जिन जिन-प्रलापी जाव ही, विचरै एह निहाल । ३०१. अजिन छतो गोशाल जे, जिन-प्रलापी एह ।
यावत ही जिन शब्द प्रति, प्रकाशमान विहरेह ।।
२९९. जाव अजिणे जिणसई पगासेमाणे विहरइ ।
३००. तं नो खलु गोसाले मंखलिपुत्ते जिणे जिणप्पलावी
जाव विहरइ। ३०१. गोसाले मंखलिपुत्ते अजिणे जिणप्पलावी जाव
विहरइ।
१. शिव राजऋषि ।
३२२ भगवती जोड़
Jain Education Intemational
Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org