SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 338
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ दूहा २५८. मंखलिसुत गोशाल तब, सुण ए वच मुझ पास । बीहनों जावत पामियो, अतिही भय मन त्रास ।। २५६. मुझ प्रति वंदी नमण करि, इम बोल्यो अवलोय । संक्षिप्त विस्तीर्ण प्रभु ! तेजलेश किम होय ।। २६०. तिण अवसर हं गोयमा ! गोशाला प्रति ताय । तेह मंखलीपुत्र प्रति बोल्यो इहविध वाय ।। २६१. हे गोशाला! मुष्टि इक उड़द रु उष्ण जलेह । ___ इक पुसली तप छ8-छट्ट, अंतर रहित करेह ।। २५८. तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते ममं अंतियाओ एयमलैं सोच्चा निसम्म भीए जाव (सं० पा०) संजायभए २५९. ममं वंदइ नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासीकहण्णं भंते ! संखित्तविउलतेयलेस्मे भवति ? (श०१५।६९) २६०. तए णं अहं गोयमा ! गोसालं मंखलिपुत्तं एवं वयासी२६१. जेणं गोसाला! एगाए सणहाए कुम्मासपिडियाए एगेण य वियडासयेणं छठंछठेणं अणिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं २६२. उड्ढे बाहाओ पगिज्झिय-पगिज्झिय सूराभिमुहे आयावणभूमीए आयावेमाणे विहरई। से गं अंतो छण्हं मासाणं संखित्तविउलतेयलेस्से भवइ। (श० १५१७०) २६३. तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते ममं एयमलै सम्म विणएणं पडिसुणेति । (श० १५७१) १५२ की बस पर माता का कोई न को २६२. ऊंची बाह आतापना, सूर्य सन्मुख लेह । तसु छेहडै षट मास रै, तेज लेश व तेह ।। २६३. गोशालक तिण अवसरे, ए मुझ अर्थ प्रतेह । अंगीकार कयूं तदा, सम्यक विनय करेह ।। तिलस्तम्भ-निष्पत्ति और गोशालक-अपक्रमण पद २६४. तिण अवसर हूं गोयमा ! गोशालक संघात । अन्य दिवस कूर्म-ग्राम जे नगर थकी विख्यात ।। २६५. सिद्धार्थ फुन ग्राम जे, नगरे आवत ताम । जे तिल-थंभ मुझ पूछियो, झट आव्या ते ठाम ।। २६६. तब गोशालो मुझ प्रतै, बोल्यो एहवी वाय । मुझ में प्रभु ! तुम जद का, तिल नीपजसी ताय ।। २६७. तिमज सप्त पुफ-जीव वच, एक संगणी मांय । हुस्यै सप्त तिल तेह वच, मिथ्या प्रत्यक्ष दिखाय ।। २६८. ते तिल-स्थंभ न नीपनों, सप्त पुष्प ना जीव । चवी सप्त तिल नहिं थया, इक संगणी अतीव ।। २६४. तए णं अहं गोयमा ! अण्णदा कदायि गोसालेणं ___ मंखलिपुत्तेणं सद्धि कुम्मगामाओ नगराओ २६५. सिद्धत्थग्गाम नगरं संपट्ठिए विहाराए। जाहे य मो तं देसं हव्वमागया जत्थ णं से तिलथंभए । २६६. तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते मम एवं वयासी तुब्भे णं भंते ! तदा ममं एवमाइक्खह जाव परूवेहगोसाला ! एस णं तिलथंभए निप्फज्जिस्सइ नो न निप्फज्जिस्सइ, २६७. एते य सत्त तिलपुप्फजीवा उद्दाइत्ता-उद्दाइत्ता एयस्स चेव तिलखंभगस्स एगाए तिलसंगलियाए सत्त तिला पच्चाया इस्संति, तण्णं मिच्छा। २६८. इमं च णं पच्चक्खमेव दीसइ --एस णं से तिलथंभए नो निप्फन्ने, अनिप्फन्नमेव । ते य सत्त तिलपुप्फजीवा उद्दाइत्ता-उद्दाइत्ता नो एयस्स चेव तिलथंभगस्स एगाए तिलसंगलियाए सत्त तिला पच्चायाया। (श० १५७२) २६९. तए णं अहं गोयमा! गोसालं मंखलिपुत्तं एवं वयासी-तुम णं गोसाला! तदा मम एवमाइक्ख माणस्स जाव परूवेमाणस्स एयमढें नो सद्दहसि, २७०. नो पत्तियसि, नो रोएसि, एयमढं असद्दहमाणे, अपत्तियमाणे, अरोएमाणे, २७१. मम पणिहाए अयण्णं मिच्छावादी भवउ त्ति कट्ट ममं अंतियाओ सणियं-सणियं पच्चोसक्कसि पच्चोसक्कित्ता २६६. तिण अवसर हूं गोयमा ! गोशालक प्रति वाय । बोल्यो तें मुझ जद वचन, श्रद्धा नहि मन मांय ।। २७०. प्रतीतिया नहि रोचव्या, एह अर्थ अवलोय । अश्रद्धतो अप्रीततो, अणरोचवतो सोय ।। २७१. ए मिथ्यावादी हुवो, इम मन करी विचार । मुझ थी पाछो ऊसरयो, धोरै-धीरै धार । ३२० भगवती जोड़ Jain Education Intemational For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org
SR No.003620
Book TitleBhagavati Jod 04
Original Sutra AuthorN/A
AuthorTulsi Acharya, Mahapragna Acharya
PublisherJain Vishva Bharati
Publication Year1994
Total Pages460
LanguagePrakrit
ClassificationBook_Devnagari, Agam, Canon, & agam_bhagwati
File Size24 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy