________________
२७. तए णं तस्स संखस्स समणोवासगस्स अयमेयारूवे
अज्झस्थिए जाव (सं. पा.) समुप्पज्जित्था । २८. नो खलु मे सेयं तं विपुलं असणं पाणं खाइमं साइमं
अस्साएमाणस्स"पक्खियं पोसहं पडिजागरमाणस्स
विहरित्तए। २९. सेयं खलु मे पोसहसालाए पोसहियस्स बंभचारिस्स
३०. ओमुक्कमणिसुवण्णस्स
३१,३२. बवगयमालावण्णगविलेवणस्स
२७. तिण समय ते संख श्रावक भणी रे, एहवे रूपे सार ।
अज्झथिए जाव ऊपनों रे, मन नै विषे विचार ॥ २८. निश्चै मुझ नैं श्रेय नहीं रे, ते विस्तीर्ण चिहं आ'र। __ आस्वादता ने पक्खी पोसहो रे, पालता विचरवू धार । २६. निश्च करि मुझ नै सिरे रे, पोषधसाला मांहि ।
पोसह करि सहित नैं रे, ब्रह्मचर्य धारी ताहि ॥ ३०. मूक्या सुवर्ण मणी भणी रे, पोसह करतां जेह ।
अलगा मेल्या छै तसु रे, त्याग्या धर अति नेह ।। ३१. पुष्पमाल अलगी करी रे, सचित्त सर्व थी जाण ।
वन्नग उगट्टण नां किया रे, पोसा में पचखाण । ३२. चंदन प्रमुख विलेपन भणी रे, ते पिण पोसह माय ।
करिवा नां पचखाण छ रे, पूर्व थी भंग न थाय ।। ३३. 'इमज उगट्टणा प्रते रे, पोसा में पचखाण ।
आग उगट्टणोकियो हव रे, तिण सं पोसा में भंग म जाण ॥ ३४. इमहिज वलि सुवर्ण नवा रे, पहिरण रा पचखाण ।
पहिला जे पहिरया हुवै रे, तिण सू पोसा में भंग म जाण ।।' (ज.स.) ३५. वले किया जे वेगला रे, सस्तर मूसल धार ।
एकलो पिण बीजो नहीं रे, बेसी दर्भ संथार ॥
वा०-एगस्स कहितां एकहीज, बाह्य सहाय अपेक्षा करिक दूसरो सहाय्य देणे वालो नहीं। अबितियस्स कहितां तथाविध क्रोधादि सहाय अपेक्षा करिक एकलो हीज, पिण बीजो नहीं । इहां पाठ में एगस्स अघि इयस्स इम कहिवा थकी पोषधशाला मैं विषे एकला नै हीज पोषध करिवो कल्पे, एहवो निश्चय नहीं करवो । कारण इण पोषध नों चरितानुवादरूपपणो होवा थकी। चरितानुवाद एतल संख श्रावक चित में चिंतव्यो-एकला नै हीज आज पोषघ करवो । तेह जिम विचार कियो, तिमज सूत्र में बतायो। पर शास्त्रकार नों 'एकला नै हीज पोषध करवो' एहवो कथन नथी, एणे माटे ।
तथा ग्रंथांतरे बहु श्रावकां नो पोषधशाला में एकठा मिलवा नो सुणवा थकी दोप ना अभाव थकी। तथा परस्परस्मारणादि ते चरचा बोल याद करै । आदि शब्द करिक अशुद्ध काया नुं वर्जवू, चोलना-प्रतिचोलना नुं करिवं, विशिष्ट गुण नां मंभव थकी। ३६. पक्खी नां पोसा प्रते रे, पालंतो इहवार ।
सिरै अछै मुझ विचरवो रे, एहवो करी विचार ।। ३७. सावत्थी नगरी छै जिहां रे, जिहां निज गृह निज नार।
नाम उत्पला श्रावका रे, तिहां आव्यो तिण वार ।। ३८. उत्पला प्रति पूछी करी रे, आयो पोषधसाल ।
वलि पोषधसाला प्रते रे, पूंजी दृष्टि निहाल ।।
३५. निक्खित्तसत्थमुसलस्स एगस्स अबिइयस्स दब्भ
संथारोवगयस्स वा०-'एगस्स अबिइयस्स' 'त्ति एकस्य' बाह्यसहायापेक्षया केवलस्य अद्वितीयस्य तथाविधक्रोधादिसहायापेक्षया केवलस्यैव, न चैकस्येति भणनादेकाकिन एव पौषध-शालायां पौषधं कर्तुं कल्पत इत्यवधारणीयं, एतस्य चरितानुवादरूपत्वात् ।
तथा ग्रन्थान्तरे बहूनां श्रावकाणां पौषधशालायां मिलनथवणाद्दोपाभावात्परस्परेण स्मारणादिविशिष्टगुणसंभवाच्चेति ।
(वृ. प. ५५५)
३६. पक्खियं पोसहं पडिजागरमाणस्स विहरित्तए त्ति
कटु एवं संपेहेइ। ३७. जेणेव सावत्थी नगरी जेणेव सए गिहे जेणेव उप्पला
समणोवासिया तेणेव उवागच्छइ । ३८. उप्पलं समणोवासियं आपुच्छइ, आपुच्छित्ता जेणेव
पोसहसाला तेणेव उवागच्छ इ, उवागनिहत्ता पोसहसालं अणुपविस्सइ, अणुपविस्सित्ता पोसहसालं
पमज्जइ पमज्जित्ता। ३९. उच्चारपासवणभूमि पडिलेहेइ, पडिलेहेत्ता दब्भ
संथारगं संथर इ, संथरित्ता दब्भसंथारगं दुरुहइ ।
३६. बड़ी नीत लघु नीत नी रे, भूमि प्रते प्रतिलेख। ___दर्भ संथारो साथरी रे, बैठो आप संपेख ।
श० १२, उ०१, ढा० २४९ ३
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org