________________
५६. समय रूप जे अर्थ छ रे, तेह तणो भाव जोय ।
तेणे करी अद्धाकाल छै रे, समय भावे करि सोय ।।
५६. समयट्ठयाए
'समयट्टयाए' त्ति समयरूपोऽर्थ: समयार्थस्तद्भावस्तत्ता
तया समयभावेनेत्यर्थः (वृ० प० ५३५) ५७. आवलियट्ठयाए जाव उस्सप्पिणीट्ठयाए
५७. इमज आवलिका भावे करी रे, मुहर्त दिवस पिण एम ।
जाव उत्सपिणी भाव थी रे, अद्धाकाल कह्यो तेम ।।
सोरठा ५८. समय आदि दो काल, पूर्वे जे आख्यो अछ।
तेहनोईज निहाल, स्वरूप कहियै आगलै ।। ५६. *बे भाग छै जिहां छेदन विष रे, अथवा छेदतां दोय ।
बे खंड शीघ्र हुवै नहीं रे, तेह समय अवलोय ।।
६० वृद असंखेज्ज समय नों रे, तास मेलवो पेख । ___तास संयोग तेणे करी रे, कहियै आवलिका एक ॥ ६१. संख्याती आवलिका करी रे, छठा शतक में जाण ।
सप्त उद्देशे जिम कय रे, जाव सागर इक माण ।।
५८. अथानन्तराक्तस्य समयादिकालस्य स्वरूपमभिधातुमाह
(व०प० ५३५) ५६. एस णं सुदंसण। ! अद्धा दोहाराछेदेणं छिज्जमाणी
जाहे विभागं नो हव्वमागच्छइ, सेत्तं समए समयट्ठयाए। द्वौ हारी-भागी यत्र छेदने द्विधा वा कारः-करणं
यत्र तद् द्विहारं द्विधाकारं वा तेन (व०प० ५३५) ६७. असंखेज्जाणं समयाणं समृदयसमिइसभागमेणं सा एगा
आवलियत्ति पवुच्चइ । ६१. संखेज्जाओ आवलियाओ उस्सासो जहा सालिउद्देसए (भ० ६।१३२-१३४) जाव
(श० ११।१२८) सालिउद्देसए त्ति पष्ठशतस्य सप्तमोद्देशके
(वृ० प० ५३५) ५२. एएहि ण भते ! पलिआवम-सागरोवमेहि कि
पयोयणं ? ६३. सुदंसणा ! एएहि पलिआवम-सागरावमेहि नेरइयतिरिक्खजोणिय-मणुस्स-देवाणं आउयाई मविज्जति ।
(श० १११२६) नेरइयाणं भंते ! केवइयं काल ठिई पण्णत्ता ? ६४. एवं ठिइपदं निरवसेसं भाणियब्वं जाव अजहण्णमणुक्कोसेणं तेत्तीसं सागरोवमाई ठिई पण्णता।
(श. ११४१३०)
६२. हे भगवंत ! पल्योपमे रे, सागरोपम करि सोय ।
स्यू प्रयोजन एहनों रे? हिव जिन उत्तर जोय ।। ६३. पल्योपम सागरोपमे रे, चिउं गति आयू माप ।
नेरिया नी किता काल नी रे, स्थिती कही प्रभु ! आप ?
६४. एवं स्थितिपद चतुर्थो रे, भणवो समस्तपणेह । जावत अजघन्योत्कृष्ट स्थिति रे, तेतीस उदधि कहेह ।।
सोरठा ६५. पल्य सागर न सोय, अति प्रचुर अद्धा करि।
तेहनों क्षय अवलोय, किम संभवै तसु प्रश्न हिव ? ६६. *छ प्रभु ! पल्य सागर तणो रे, क्षय ते सर्वथा नाश ?
अपचय ते क्षय देश थी रे, जिन कहै हंता तास ।
६५. अथ पल्योपमसागरोपमयोरतिप्रचुरकालत्वेन क्षयम
संभावयन् प्रश्नयन्नाह- (वृ० ५० ५३६) ६६. अस्थि णं भंते ! एएसि पलिओवम-सागरोवमाण खएति वा अवचएति वा ? हंता अस्थि ।
(श०११।१३१) 'खये' त्ति सर्वविनाशः 'अवचए' ति देशतोऽपगम इति।
(वृ०प० ५३६,५४०) ६७. से केणठेणं भंते ! एवं वुच्चइ–अत्थि णं एएसि
पलिओवमसागरोवमाणं खएति वा अवचएति वा ?
६७. किण अर्थे प्रभु !इम कह्य रे, पल्य सागर नो विणास ।
आगल उत्तर एहनों रे, श्री जिन देस्य प्रकाश ।। ६८. दोय सौ नैं छत्तीसमी रे, आखी ढाल उदार । _ भिक्षु भारीमाल ऋषिराय थी रे, 'जय-जश' हरष अपार ॥
*लय: राजा रानी रंग थी रे
श० ११, उ० ११, ढाल २३६ ४३३
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org