________________
३५. ते प्रथम चारित्र थकी, पार्म सम्यक्त्व सारो
एह पूर्व गुणे करि, पाम्या बोधि उदारो ॥ २६. छ-छ तप पहिलो कियो, सूर्य हामी आतापो । प्रकृति भद्र उपशांतता, पतली चौकड़ी व्यापो ॥ ३७. मृदु मार्दव आसीनता भद्र विनीतपणे ताह्यो ।
जीव उज्जल थयां एकदा आया शुभ अध्यवसायो || ३८. शुभ परिणाम लेश्या भलो, ए उत्तम गुण कर सीधो ।
विभंग ज्ञानावरणी कर्म नों, क्षयोपशम जिण कीधो ॥ ३२. ईहापोह मार्गणा गवेषतो पाम्पो विभंग अज्ञानो ।
जीव अजीव नैं जाण्या तेहथी, पायो सम्यक्त्व प्रधानो ॥ ४०. तिण कारण ए गुण सहु, श्री जिन आज्ञा मांह्यो ।
निर्जर री करणी भली, तेहथी सम्यक्त्व पायो । ४१. सम्यक्त्व पडिवजियां पर्छ, समण धर्म प्रति रज्जै ।
समण धर्म ने रोचवी, चारित्र में पटिवज्जे ॥ (ज० स० ) ४२. भाव चारित्र नैं अंगीकरी, पडिवज्जै मुनिलिंग - वेषो ।
इम उत्तम गुण करि लह्य, सम्यक्त्व चरण विशेषो । ४३. चरित आयां पहिला तिको, सम्यक्त्व आवण ढाणें । मिथ्यात पजवा हीणा पड्या, सम्यक्त्व नां वढमाणें ॥ ४४. सम्यक्त्व पायो तिण समय, विभंग अनाण नों ताह्यो । शीघ्र ही अवधि हुर्व सही, भाव चारित्र पछे पायो ।
सोरठा
४५. अवधि विभंग नो होय, सम्यक्त्व प्रतिपत्ति काल तसु । लेश्यादिक करि सोय, पूछे गोयम गणहरू || ४६. ते प्रभु! कति लेखा विषे ? तव भावे जिनराया। तीन विशुद्ध लेश्या विषे, तेजु आदि कहायो ॥ सोरठा
४७. भावे प्रशस्त लेश, तास विषेज हुवै अछे । सम्यक्त्व चरण विशेष, पडिवज्जै तिण अवसरे ॥ ४८. *प्रभु ! कति ज्ञान विषे हुवै ? जिन कहै त्रिण अवलोई । आभिनियोकि त विषे अवधिज्ञान विषे होई ॥
४९. ते प्रभु! स्वं सजोगी हबै, जिन कहै सजोगी हुवै,
अथवा अजोगी होई ? अजोगी नहीं कोई ॥
सोरठा ५०. अवधि भयो ते काल, चारित्र ग्रहण समय बलि । सजोगी सुविशाल, अजोगी कहिये
नहीं ॥
*लय राजपाबियो रे करकंटू कंचनपुर तणो
२४ भगवती-जोड़
Jain Education International
३५. से णं पुव्वामेव सम्मत्तं पडिवज्जइ । 'जामेव' ति चारित्रप्रतिपत्तेः पूर्वमेव
( वृ० प० ४३३)
४१. सम्मत्तं पडिवज्जित्ता समणधम्मं रोएति, समणधम्मं रोएत्ता चरितं पडिवज्जइ ।
४२. चरितं पडिवज्जित्ता लिंगं पडिवज्जइ ।
४३, ४४. तस्स णं तेहि मिच्छत्तपज्जवेहि परिहायमाणेहि
परिहायमाणेहि सम्मदंसणपञ्जवेहि परिवमाणेहिपरिवड्ढमाणेहिं से विभंगे अण्णाणे सम्मत्तपरिगहिए खिप्पामेव ओही परावत्तइ । (ar (122) चारित्रप्रतिपत्तेः पूर्वं सम्यक्त्वप्रतिपत्तिकाल एव विभंगज्ञानस्यावधिभावो द्रष्टव्यः, सम्यक्त्वचारित्रभावे विभंगज्ञानस्याभावादिति । ( वृ० प० ४३४) ४५. अर्चनमेव लेख्यादिभिनिन्नाह
( वृ० प० ४३४ )
४६. से णं भंते ! कतिसु लेस्सासु होज्जा ?
गोयमा ! तिसु विसुद्धलेस्सासु होज्जा, तं जहाउपाए, पहराए, नुनलेस्साए ।
४७. यतो भावलेश्यासु प्रशस्तास्वेव सम्यक्त्वादि प्रतिपद्यते नाविशुद्धाविति । ( वृ० प० ४३५)
For Private & Personal Use Only
४८. से भंते! कतिसु नाणे हो ? गोयमा ! तिसु - आभिणिबोहियनाण-सुयनाणओहिनासु होला । (STO (171) ४९. से णं भंते! किं सजोगी होज्जा ? अजोगी होज्जा ? गोयमा ! सजोगी होज्जा, नो अजोगी होज्जा ।
५०. ज्ञानयोगस्याभावात् ।
(बु० १०४३५)
www.jainelibrary.org