________________
२६. वलि अपछंदाते थया मनिराया रे, नहिं आगम तणो विचार ।
स्व-इच्छाचारी सहू मुनिराया रे, कांइ थाप जिनाज्ञा बार।
३०. अपच्छंदविहारी ते थया मुनिराया रे, कांइ छेहड़ा तांई धार।
अपछंदपणों नहीं छोडियो मुनिराया रे, कांइ थाप करै अविचार॥
३१. बह वर्षे श्रावकपणों मुनिराया रे, कांइ पाली में पर्याय ।
संलेखणा अर्द्धमास नी मुनिरायारे, कांइ तीस भक्त छेदाय ।।
२६. अहाच्छेदा 'अहाछंद' त्ति यथाकथञ्चिन्नागमपरतन्त्रतया छन्दः -अभिप्रायो बोध: प्रवचनार्थेषु येषां ते यथाच्छन्दा:
(वृ० १०५०२) ३०. अहाच्छंदविहारी 'अहाच्छंदविहारि' त्ति आजन्मापि यथाच्छन्दा एवेति
__(वृ०प०५०२) ३१. बहूई वासाई समणोवासगपरियागं पाउणित्ता, अद्ध
मासियाए संलेहणाए अत्ताणं झूसेत्ता, तीसं भत्ताई
अणसणाए छेदेत्ता ३२. तस्स ठाणस्स अणालोइयपडिक्कंता कालमासे कालं
किच्चा ३३. चमरस्स असुरिंदस्स असुरकुमाररण्णो तावत्तीसगदेवत्ताए उववण्णा।
(श० १०॥४८) ३४,३५. जप्पभिई च णं भंते ! ते कायंदगा तायत्तीसं
सहाया गाहावई समणोवासगा चमरस्स असुरिंदस्स असुरकुमाररण्णो तावत्तीसगदेवत्ताए उववन्ना,
३२. ते स्थानक विण पडिकम्यां मुनिराया रे, आलोयां विण आम ।
मरण तणे अवसर सहू मुनिराया रे, कांइ काल करीने ताम ।। ३३. चमर असुर नां इंद्र नां मुनिराया रे, असुरराय नां जेह ।
तीवतीसगा सुरपणे मुनिराया रे, कांइ मित्रपणे उपजेह । ३४. सामहत्थि तिण अवसरे मुनिराया रे, कांइ गोयम प्रति पूछत।
हे भदंत ! जे दिवस थी मुनिराया रे, एतावतीसगा हुंत । ३५. तेतीस सहाया गाहावई मुनिराया रे, कांइ काकंदी नां जाण ।
मित्रपणे ए ऊपनां मुनिराया रे, कांइ चमर तणे ए आण ॥ ३६. ते दिन थी कहियै अछै मुनिराया रे, असुरेंद्र नैं ताय ।
तीवत्तीसगा देवता मुनिराया रे, पिण पहिला कहियै नांय ।।
३७. भगवंत! गोतम नैं तदा मुनिराया रे, कांइ सामहत्थि अणगार ।
को छते संकित थया मुनिराया रे, कांखित थया तिवार ।। ३८. मन वितिगिच्छा ऊपनी मुनिराया रे, कांइ ऊठी ऊभा थाय ।
सामहत्थि साथे तदा मुनिराया रे, वीर समीपे आय ॥
३६. तप्पभिई च णं भंते ! एवं वुच्चइ-चमरस्स असुरिं
दस्स असुरकुमाररण्णो तावत्तीसगा देवा-तावत्ती
सगा देवा ? ३७. तए णं भगवं गोयमे सामहत्थिणा अणगारेणं एवं वुत्ते
समाणे संकिए कंखिए ३८. वितिगिच्छिए उढाए उठेइ, उठेत्ता सामहत्थिणा
अणगारेणं सद्धि जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव
उवागच्छइ, ३६. उवागच्छित्ता समणं भगवं महावीरं वंदइ, नमसइ
वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी- (श० १०.४६) ४०. अस्थि णं भंते ! चमरस्स असुरिंदस्स असुरकुमार
रणो तावत्तीसगा देवा-तावत्तीसगा देवा ? हंता अत्थि ।
(श० १०५०) से केणठेणं भंते ! एवं वुच्चइ४१. एवं तं चेव सव्वं भाणियब्वं जाव
३६. भगवंत श्री महावीर ने मुनिराया रे, वंदै वच स्तुति ताय ।
नमस्कार शिर नाम नैं मुनिराया रे, कांइ बोलै एहवी वाय॥ ४०. छै भगवंत ! चमर तणे मुनिराया रे, कांइ तावत्तीसगा देव ?
जिन भाख हंता अत्थि मुनिराया रे, किण अर्थे प्रभु ! भेव ?
४१. इम तिम होज कह्यो सह मुनिराया रे, काइ विण आलोयां दीस।
देवपणे ए ऊपनां मुनिराया रे, कांइ चमर तणे तेतीस ॥ ४२. जे दिन थी ए ऊपनां मुनिराया रे, कांइ तावत्तीसगा आय ।
ते दिन थी कहिये अछै मुनिराया रे, तिण पहिला कहियै नांय॥
४३. जिन कहै अर्थ समर्थ नहीं मुनिराया रे, इम निश्चै करि ताम । __ तावत्तीसगा चमर ने मुनिराया रे, कह्या शाश्वता नाम ।।
४२. जप्पभियं च ण भंते !....""तावत्तीसगदेवत्ताए
उववन्ना' तप्पभिई च णं भंते ! एवं वुच्चइ"" 'तप्पभिई च णं' ति यत्प्रभृति त्रयस्त्रिंशत्संख्योपेतास्ते श्रावकास्तत्रोत्पन्नास्तत्प्रभृति न पूर्वमिति
(वृ० ५० ५०२) ४३. नो इणठे समठे। गोयमा ! चमरस्स णं असुरि
दस्स असुरकुमाररण्णो तावत्तीसगाणं देवाणं सासए
नामधेज्जे पण्णत्ते४४. जं न कयाइ नासी, न कयाइ न भवइ, न कयाइ न
भविस्सई
४४. नहीं कदापि नहि हुआ मुनिराया रे, कांइ नहीं हुवै इम नांय । नहीं हसै इम पिण नहीं मुनिराया रे, कांइ छता काल त्रिहुं मांय ।।
श०१०, उ०४, ढा० २२१ ३३३
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org