________________
१३. स्नान वलिकर्म कीधा, जाव तनु शृंगार सीधा। जिहां जनक जमाली नों जाणी, तिहां आवै आवी पहिछाणी ॥
[सुण भव प्राणी, ए तो चरण-महोच्छव जाणी] १४. करतल जोड़ी तामो, जमाली नां पिता नैं शिर नामो।
जय-विजय वचन सू बधायो, ओतो बोलै इहविध वायो।
१५. अहो देवानुप्रिया जी ! मुझ आज्ञा देवो तुम ताजी।
जे मुझ कार्य करिवू, तिको हरष धरी आदरिवू ॥ १६. जमाली क्षत्रियकुमारो, तास जनक तिहवारो।
तेह नापित प्रति एमो, ओतो वचन वदै धर प्रेमो॥ १७. अहो देवानुप्रिया जी ! जमाली क्षत्रिय-सत नै समाजी।
परम यत्न करि पेखी, चिहुं आंगुल वर्जी विशेखी ॥ १८. दीक्षा प्रयोग सुस्थापो, अग्रभूत केश प्रति कापो।
लोच नैं अर्थे विशेषो, चिहं आंगूल राखो केशो।
१३. हाए कयबलिकम्मे जाव (सं० पा०) सरीरे जेणेव
जमालिस्स खत्तियकुमारस्स पिया तेणेव उवागच्छइ
उवागच्छित्ता १४. करयल जाव (सं० पा०) जमालिस्स खत्तियकुमारस्स
पिययं जएणं विजएणं वद्धावेइ वद्धावेत्ता एवं
वयासी१५. संदिसंतु णं देवाणुप्पिया ! जं मए करणिज्ज?
(श०६/१८६) १६. तए णं से जमालिस्स खत्तियकुमारस्स पिया तं कास
वगं एवं वयासी१७. तुमं देवाणुप्पिया ! जमालिस्स खत्तियकुमारस्स परेणं
जत्तेणं चउरंगुलवज्जे १८. निक्खमणपाओग्गे अग्गकेसे कप्पेहि ।
(श०९/१८७) 'अग्गकेसे' त्ति अग्रभूता: केशा अग्रकेशास्तान्
(वृ०प०४७६) १६. तए णं से कासवगे जमालिस्स खत्तियकुमारस्स
पिउणा एवं वुत्ते समाणे हट्ठतुझे। २०. करयल जाय (सं० पा०) एवं सामी ! तहत्ताणाए
विणएणं वयणं पडिसुणेइ २१. सुरभिणा गंधोदएणं हत्यपादे पक्खालेइ, पक्खालेत्ता
सुद्धाए अट्ठपडलाए पोत्तीए मुहं बंधइ, बंधित्ता २२. जमालिस्स खत्तियकुमारस्स परेणं जत्तेणं चउरंगुलवज्जे निक्खमणपाओग्गे अगाकेसे कप्पेइ ।
(श०६।१८८) २३. तए णं सा जमालिस्स खत्तियकुमारस्स माया
हंसलक्खणेणं पडसाडएणं अग्गकेसे पडिच्छइ
१६. काश्यप नापित तिवारो, जमाली नै जनक जिहवारो।
इम वचन कह्य छतै ताह्यो, ओतो हरष संतोषज पायो। २०. करतल यावत एमो, स्वामी तहत्ति आज्ञा कहि तेमो।
विनय करी सुविचारो, ओतो वचन करै अंगीकारो॥ २१. सगंध गंधोदक करिनै, कर पग पखाले पखाली नैं ।
निर्मल अठ पुड वस्त्र करीन, मुख बांधै मुख बांधी नैं ।। २२. जमाली क्षत्रियकुमर नैं, परम यत्न करि चित्त धर नैं।
चिहुं आंगुल वर्जी दीक्षा योग्य, पवर केश कापे सुप्रयोग्य।।
२३. जमाली क्षत्रियकुमारो, ओतो तास माता तिहवारो। हंस लक्षण पट शाटक करीन, अग्र गहै सुग्रही नैं ।।
सोरठा २४. उज्जल हंस सरीस, अथवा श्वेतज हंस नां।
चिह्न रूप सुजगीस, हंस लक्षण कहियै तसु ।। २५. शाटक जे पट रूप, पट-शाटक कहियै तस् ।
शटन तणो तद्रूप, कर्ता पिण शाटक हुवै ।। २६. ते व्यवछेदन अर्थ, पट नों ग्रहण कियो इहां।
वा शाटक तदर्थ, वस्त्र मात्र ते पृथुल पट ॥
वा०-पडसाडएणं पटरूप शाटक ते पट शाटक । शटन ते वस्त्र, तेहनों करणहार पिण शाटक कहिये। ते व्यवछेदन अर्थे पट नों ग्रहण कयूं । अथवा शाटक ते वस्त्र मात्र ते पृथुल विस्तारवंत पट कहिये ते भणी पट-शाटक जाणवो। २७. सुगंध गंधोदके न्हाली, तिके केश पखालै पखाली।
अग्र प्रधान करी पेखो, वर श्रेष्ठ करी सूविशेखो।
२४. 'हंसलक्खणेणं' शुक्लेन हंसचिह्नन वा
(वृ०प० ४७६) २५,२६. 'पडसाडएणं' ति पटरूप: शाटक: पटशाटकः,
शाटको हि शटनकारकोऽप्युच्यत इति तद्व्यवच्छेदार्थ पटग्रहणम्, अथवा शाटको वस्त्रमात्रं स च पृथुल: पटोऽभिधीयत इति पटशाटक: (व०प० ४७६)
२७. सुरभिणा गंधोदएणं पक्खालेइ, पक्खालेत्ता अग्गेहि
वरेहि
'अग्गेहि' ति 'अय्यः' प्रधानः (वृ० प० ४७६) २८. गंधेहिं मल्लेहिं अच्चेति, अच्चेता 'सुद्धे वत्थे' बंधइ,
बंधित्ता रयणकरंडगंसि पक्खिवति, पक्खिवित्ता
२८. गंध नै फून माल करीने, तिके केश अ, अर्ची नैं।
शुद्ध वस्त्रे बांध बांधी नैं, रत्नकरंड प्रक्षेप प्रक्षेपी नैं।
२६४ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org