________________
३८. सह बल सेन्य करेह, सर्वज समुदाये करी।
पुरवासी जन जेह, तेह तणे मिलवै करी ॥
३९. सर्व उचित जे जोग, कृत्य करण रूपे करी ॥
सर्व विभूति अरोग, सर्व संपदाये करी ।। ४०. सर्व विभूषा सार, तेह सर्व शोभा करी।
सहु संभ्रम उदार, प्रमोद कृत उत्सुक करी ॥ ४१. सर्व पुष्प वर गंध, माल्य अलंकारे करी।
सर्व वाजिंत्र अमंद, तसं रव मिल महाघोष जे ॥
४२. सर्व शब्द अवलोय, अल्प अर्थ में पिण हुवै ।
तिण कारण थी जोय, आगल कहियै छै हिवे ।। ४३. मोटी ऋद्धि करि सोय, महाद्युति आभरणादि करि ।
महाबल करिकै जोय, मोटे समुदाये करी॥ ४४. महा वर वाजिबेह, जमक-समक समकाल करि ।
प्रकर्षे करि जेह, वजाड़वै करिने वली ।। ४५. शंख शब्द सुप्रतीत, पणव पडह जे भांड नों।
पडहग ढोल बदीत, भेरी ते मोटी ढक्का ।
३८. सव्वबलेणं सव्वसमुदएणं _ 'सव्वबलेणं' सक्सैन्येन 'सव्वसमुदएणं' पौरादिमीलनेन
(वृ० प० ४७६) ३६. सव्वादरेणं सव्वविभूईए
'सव्वायरेणं' सर्वोचितकृत्यकरणरूपेण 'सव्वविभूईए' सर्वसम्पदा
(वृ० प० ४७६) ४०. सव्वविभूसाए सव्वसंभमेण
'सव्वविभूसाए' समस्तशोभया 'सव्वसंभमेणं' प्रमोदकृतोत्सुक्येन ।
(वृ०प० ४७६) ४१. सव्वपुप्फगंधमल्लालंकारेणं सव्वतुडियसद्दसण्णिणाएणं
सर्वतूर्यशब्दानां मीलने यः संगतो निनादो-महाघोषः स तथा तेन
(वृ०प० ४७६) ४२. अल्पेष्वपि ऋद्धयादिषु सर्वशब्दप्रवृत्तिर्दृष्टेत्यत आह
(वृ० प० ४८६) ४३. महया इड्ढीए महया जुईए महया बलेणं महया
समुदएणं ४४. महया वरतुडिय-जमगसमग-प्पवाइएणं
यमकसमकं युगपदित्यर्थः (वृ०प० ४७६) ४५. संख-पणव-पडह-भेरिपणवो-भाण्डपटहः भेरी-महती ढक्का
(वृ० प० ४७६) ४६. झल्लरि-खरमुहि
झल्लरी-अल्पोच्छ्या महामुखा चविनद्धा खरमुखी-काहला
(वृ० ५० ४७६) ४७. हुडुक्क-मुरय-मुइंग-दुंदुहि
मुरजो-महामईलः मृदङ्गो-मईल: दुन्दुभी-ढक्काविशेष एव
(वृ प० ४७६) ४८.४६. णिग्घोसणाइयरवेणं
ततः शङ्खादीनां निर्घोषो महाप्रयत्लोत्पादितः शब्दो नादितं तु-ध्वनिमात्र एतद्वयलक्षणो यो रवः स तथा तेन
(वृ० प० ४७६) ५०. महया-महया निक्खमणाभिसेगेणं अभिसिंचंति, अभि
सिंचित्ता करयल जाव (सं० पा०) ५१. जएणं विजएणं वद्धाति, बद्धावेत्ता एव वयासी
भण जाया ! कि देमो? किं पयच्छामो?
४६. ऊंची अल्प विमास, महामुख वींटी चर्म करि ।
कही झल्लरी तास, खरमुही ते काहला ।।
४७. हंडुक वाजिंत्र नाम, मुरज तिको मृदंग महा ।
मृदंग मादल ताम, ढक्का विशेष ददुभि ।।
४८. शंखादिक नों जेह, निर्घोष महा प्रयत्न करि ।
उपजायो रव तेह, फुन निनाद ध्वनि मात्र जे ।। ४६. शब्द अने ध्वनि बेह, एहिज लक्षण जेह रव ।
ते ध्वनि शब्द करेह, ए जाव शब्द में जाणवा ।। ५०. *मोटे-मोटे दीक्षा तणो रे, करै ताम अभिषेक ।
इम अभिषेक करी तदारे, करतल जाव संपेख ।। ५१. जय विजय शब्दे करी रे बधावै बधावी कहै एम। कहै जाया ! स्यूं दीजिय रे? तुझ प्रार्थना प्रेम ।।
सोरठा ५२. अथवा देवां जोय, कहिये ते सामान्य थी।
प्रार्थना अवलोय, विशेष थी कहिये तिको ।। ५३. *अथवा किण वस्तु थकी रे, ताहरू अर्थ प्रयोजन ।
दोयसौ नैं नवमीं कही रे, सरस ढाल शोभन ।।
५२. अथवा दद्मः सामान्यतः प्रयच्छामः प्रकर्षेणेति विशेष:
(वृ० प० ४७६) ५३. किणा व ते अट्ठो?
(श० ६।१८२)
*लय : कपि रे प्रिया संदेशो कहै रे २६२ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org