________________
२८.विविवाहिरोगरहियं
२८. विविध प्रकार नी व्याधि ते, रोग कुष्टादिक न्हालो ।
तिण करि पुत्र रहीत ही, तुझ तनु महा सुखमालो। २६. वलि उपघात नहीं अछै, नहिं पित-वायु विकारो।
उत्तम वर्णादिक तणो, गुण तुझ अधिक उदारो।। ३०. इण कारण थी लष्ट छ, मनहर इंद्रिय पंचो।
आप-आपरा विषय नैं, ग्रहण विषे पटु संचो।।
२६,३०. निरुवहय-उदत्त-लट्ठपंचिदियपडु निरुपहतानि-अविश्वमानवाताद्यपघ्रातानि उदात्तानि
- उत्तमवर्णादिगुणानि अत एव लष्टानि-मनोहराणि पञ्चापीन्द्रियाणि पटूनि च-स्वविषयग्रहणदक्षाणि यत्र
(वृ० प० ४६६) ३१. पढमजोब्वणत्थं अणेगउत्तमगुणे हिं संजुत्तं
३२. तं अणुहोहि ताव जाया ! नियगसरीररूव-सोहग्ग
जोव्वणगुणे, ३३. तओ पच्छा अणुभूय नियगसरीररूव-सोहग्ग-जोव्वण
गुणे अम्हेहिं कालगएहिं समाणेहि ३४. परिणयवए वड्ढियकुलवंसतंतुकज्जम्मि निरवयक्खे
३१. प्रथम वय जोवन भरी, तेह विषे रह्यो पुत्तो।
अपर अनेक उत्तम भला, गुण करि सहित ससुत्तो।। ३२. ते भणी भोगव प्रथम ही, हे सुत ! निज तनु चारू ।
तसु रूप सोभाग्य जोवन तणां, गुण वर्णादि उदारू ।। ३३. तिवार पछै ते भोगवी, निज तनु रूप उदारो।
सौभाग्य गुण जोवन तणां, म्है काल किये छते धारो ।। ३४. वृद्ध थयां वय परिणम्यां, कूल वंश संतान वधारी।
कार्य एह करी वली, विषय नी वांछा निवारी ।। ३५. श्रमण भगवंत महावीर पे, मंड थइनै सारो।
गृहस्थावास तजी करी, तूं थाजै अणगारो ।। ३६. जमाली क्षत्रियकुमर तदा, कहै मात पिता नैं वायो।
तुम्है कह्य तिमहीज छै, हे मात ! पिताजो । ताह्यो ।। ३७. जे भणी थे मुझ इम कहो, हे सुत ! ए तनु थारो।
तं चेव जावत त्यां लगै, अणगारपणां प्रति धारो।। ३८. इम निश्चै हे माता ! पिता ! एनरतनु दुख नो अगारो। विध-विध व्याधि सैकडां, तेहनों स्थान असारो ।।
[पुत्र कहै सुणो मातजी !] ३६. हाड रूप काष्ठे करी, नीपनो ए तनु ताह्यो।
कठिनपणां नां साधर्म्य थी, अस्थि-काष्ठ कहिवायो ।
३५. समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं मुंडे भवित्ता
अगाराओ अणगारियं पव्वइहिसि । (श० ६।१७१) ३६. तए णं से जमाली खत्तियकुमारे अम्मापियरो एवं ___वयासी—तहा वि णं तं अम्मताओ! ३७. जण्णं तुब्भे ममं एवं वदह-इमं च णं ते जाया !
सरीरगं तं चेव जाव पव्वइहिसि ३८. एवं खलु अम्मताओ! माणुस्सगं सरीरं दुक्खाययणं
विविवाहिसयसंनिकेतं संनिकेतं-स्थानम्
(वृ० ५० ४६६) ३६. अट्ठियकछुट्ठियं 'अट्ठियकछुट्ठियं' ति अस्थिकान्येव काष्ठानि काठिन्य
साधात्तेभ्यो यदुत्थितं तत्तथा (वृ० प० ४६९) ४०. छिराणहारुजाल-ओणद्धसंपिणद्धं असुइसंकिलिट्ठ
शिरा नाड्य: 'हारु' त्ति स्नायवस्तासां यज्जालंसमूह स्तेनोपनद्धं संपिनद्धं-अत्यर्थ वेष्टितं यत्तत्तथा 'असुइ-संकिलिलैं' ति अशुचिना-अमेध्येन
संक्लिष्टं- दुष्टं यत्तत्तथा (वृ० ५० ४६६) ४१. अणिद्वविय-सव्वकालसंठप्पयं
अनिष्ठापिता --असमापिता सर्वकालं -सदा संस्था
प्यता-तत्कृत्यकरणं यस्य स तथा (वृ०प०४६६) ४२. जराकुणिमजज्जरघरं व
जराकुणपश्च--जीर्णताप्रधानशवो जर्जरगृहं चजीर्णगेहंसमाहारद्वन्द्वाज्जराणपजर्जरगहं
(वृ० प० ४६६)
४०. नाड़ी अनैं नसां तणु, तिण करि अति ही वीटाणो।
अशुचि अमेध्य करी तनु, प्रत्यक्ष दुष्ट पिछाणो ।।
४१. असमाप्त पुरा थावे नहीं, सर्व काल रैमांह्यो। __थाप्या जे कार्य शरीर नां, ते हुवै संपूर्ण ताह्यो।
४२. जरा करी जीरण तनु, मृतक कलेवर गंधो।
जर-जर जीरण घर जिको, तेह सरीखो मंदो।
१. अंगसुत्ताणि भाग २ श. ६।१७२ में 'ओणद्ध-संपिणद्ध' के बाद 'मद्रियभडं व
दुब्बल' पाठ है । इस पाठ की जोड़ नहीं है । संभवत: जयाचार्य को प्राप्त आदर्श में यह पाठ नहीं था।
श० उ०३३ ढाल २०५ २५१
Jain Education Intemational
ation Intermational
For Private & Personal Use Only
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org