________________
१०. तुमं सि णं जाया! अम्हं एगे पुत्ते इट्टे कंते पिए
भरे जाया ! इम किम दीरेछेह । (ध्रुपदं) १०. एक पुत्र तूं मांहरै रे, वल्लभ इष्ट अपार ।
कांत मनोहर तूं सही रे, प्रिय ते प्रीतीकार ।। ११. मनोज्ञ मनगमतो घणो, मणाम ते मन माय ।
वार-वार हूं संभरूं, अहनिशि में अधिकाय ।। १२. स्थिरता गुण जोगे करी, थेज्जे कहिये जान । __ वेसासिए कहितां वली, विश्वास नों तूं स्थान ।।
११. मणुण्णे मणामे
१३. मान्य हुवै सहज्यां सही, जेणे कोधो कार्य।
संमत कहियै तेहन, न करै ते अविचार्य ।।
१४. बहमत बह कारज विषे, पिण मानवा योग्य उमंग ।
अथवा तूं मुझ नैं घणो, मानवा योग्य सुचंग ।।
१५. अनुमत ते कारज विषे, कदा हुवै व्याघात ।
पछै पिण मानण योग्य छ, अणगमतो नहिं तिलमात ॥
१६. भंड करंडक सारिखो, भंड ते आभरण जाण ।
तसु भाजन जे डाबडो, तेह करंड समान ।।
१७. रयण कहितां नर-जात में, उत्कृष्टपणां थी रत्न ।
अथवा रंजक तूं सही, रयण अर्थ सप्रयत्न ।।
१८. तं रत्न चितामणि सारिखो, जीविऊसविए जाण ।
मुझ जोवित छै तुझ थकी, तुझ विण नहि रहै प्राण ।। १६. अथदा जीवित नै विषे जी, ओच्छव सम अधिकाय ।
फुन मन समृद्ध कारको, देख्या हिय हरखाय ।।
१२. थेज्जे वेसासिए
'थेज्जे' त्ति स्थैर्यगुणयोगात्स्थैर्यः 'वेसासिए' त्ति विश्वासस्थानं
(वृ० प० ४६८) १३. संमए 'संमए' त्ति संमतस्तत्कृतकार्याणां संमतत्वात्
(वृ० प० ४६८) १४. बहुमए
'बहुमए' त्ति बहुमत:- बहुष्वपि कार्येषु बहु वा
अनल्पतयाऽस्तोकतया मतो बहुमतः । (वृ० ५० ४६८) १५. अणुमए 'अणुमए' त्ति कार्यव्याघातस्य पश्चादपि मतोऽनुमतः
(वृ० प० ४६८) १६. भंडकरंडगसमाणे
भाण्डं--आभरणं करण्डक: तद्भाजनं तत्समानस्तस्यादेयत्वात्
(वृ० प० ४६८) १७. रयणे
'रयणे' त्ति रत्नं मनुष्यजातावुत्कृष्टत्वात् रजनो वा रजक इत्यर्थः
(वृ०प० ४६८) १८,१६. रयणभूए जीविऊसविए हिययनंदिजणणे यिय
नंदिजणणे 'रयणभूए' त्ति चिन्तारत्नादिविकल्प: ‘जीविऊसविए' त्ति जीवितमुत्सूते-प्रसूत इति जीवितोत्सवः । जीवितविषये वा उत्सवो-महः स इव यः स जीवितोत्सविक:
(वृ० प० ४६८) २०. उंबरपुप्फ पिव दुल्लभे सवणयाए, किमंग ! पुण
पासणयाए ? 'उंबरे' त्यादि, उदुम्बरपुष्पं हलभ्यं भवत्यतस्तेनोपमान ... 'किमंग पुण' त्ति किं पुन: अंगेत्यामन्त्रणे
(वृ० प० ४६८) २१. तं नो खलु जाया ! अम्हे इच्छामो तुम्भं खणमवि
विप्पयोग। २२. तं अच्छाहि ताव जाया ! जाव ताव अम्हे जीवामो
तओ पच्छा अम्हेहिं कालगएहि समाहिं २३. परिणयवए वड्ढियकुलवंसतंतुकज्जम्मि
वद्धिते-पुत्रपौत्रादिभिर्वृद्धिमुपनीते कुलरूपो वंशो न वेणुरूपः कुलवंश:-सन्तानः स एव तन्तुर्दीर्घत्वसाधात् कुलवंशतन्तु: (वृ० प० ४६८)
२०. ऊबर फूल लाधै नहीं, तिम सुणवो दुर्लभ सोय ।
फुन देखण रो कहिवो किसू ? अंग आमंत्रणे जोय ।।
२१. ते माटे निश्चै करी, तुझ विजोग खिण-मात।
नहिं बंछा म्है नहि सुणां, हे सुत ! सांभल वात ।। २२. ते भणी रहो घर नै विषे, त्यां लग हे सुत ! सार।
म्हें जीवां छां ज्यां लगे, म्है काल गयां पछै धार ।। २३. वय-परिणत वृद्ध थयां पछ, पुत्र-पोत्रादि वधार ।
कुल रूप वंश तंतु तिको, दीर्घपणे विस्तार ।।
*लय : खिम्यावंत जोय भगवंत रो रे ज्ञान १. क्षण भर
२४८ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org