________________
२. अगाराओ अणगारियं पव्वयामि।
२. गृहस्थावास अगार थी, अणगारपणां प्रतेह । ___अंगीकार करतूं सही, निमल चरण गुणगेह ।। ३. जिम सुख देवानुप्रिया ! मा प्रतिबंध करेह ।
जमाली जिन वचन सुण, हरष संतोष लहेह ।। ४. श्रमण भगवंत महावीर न, तीन वार धर खंत ।
जावत नमण करै करी, चउघंट रथे चढंत ।। ५. श्रमण भगवंत महावीर नां, समीप थी अवलोय ।
वहसाल नामा चैत्य थी, पाछो निकलै सोय ।। ६. सकोरंट पुफमाल करि, जावत छत्र धरेह ।
मोटा भट नफरे करी, जावत बीट्यूं जेह ।। ७. जिहां क्षत्रियकुंड जे, ग्राम नगर तिहां आय ।
क्षत्रियकंड ग्राम नगर में, मध्योमध्य थइ ताय ।। ८. जिहां पोता नों घर अछ, जिहां बाहिरली जेह ।
उपस्थान-साला तिहां, आवै आवी तेह ।। ६. तुरंग प्रति ग्रहै ग्रही करी, रथ प्रति स्थापै सोय ।
रथ थापी फुन रथ थकी, उतरै उतरी जोय ॥ १०. जिहां अभ्यंतर माहिली, उवस्थान जे साल ।
जिहां मात अरु तात त्यां, आवै आवी न्हाल । ११. मात पिता नैं जय विजय, बचने करी वधाय। जय विजय शब्द वधायन, बोलै एहवी वाय ।।
_ *हूं अरज करूं छू आपसू ॥ (ध्रुपदं) १२. इम निश्चै करि म्हैं सही, अहो मात पिता सुखदाय । हो माजी !
श्रमण भगवंत महावीर पै म्हैं, धर्म सुण्यो चित ल्याय । हो पिताजी! १३. ते पिण धर्म म्है वंछियो, वंछयो बलि वारूवार । हो माजी !
अथवा भाव थी पडिवज्यो, ते पडिच्छिय सुविचार ।। हो पिताजी!
३. अहासुहं देवाणुप्पिया ! मा पडिबंधं ।
(श० ६।१६४) ४. समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो जाव (सं० पा०)
नमंसित्ता तमेव चाउग्घंट आसरहं दुरुहइ . ५. समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियाओ बहुसालाओ
चेइयाओ पडिनिक्खमइ ६. सकोरेंटमल्लदामेणं छत्तेणं धरिज्जमाणेणं महया भड
चडगरपहकरवंदपरिक्खित्ते ७. जेणेव खत्तियकुंडग्गामे नयरे तेणेव उवागच्छइ,
उवागच्छित्ता खत्तियकुंडग्गामं नयरं मज्झमझेणं ८. जेणेव सए गेहे जेणेव बाहिरिया उवट्ठाणसाला तेणेव
उवागच्छइ, उवागच्छित्ता ६. तुरए निगिण्हइ, निगिण्हित्ता रहं ठवेइ, ठवेत्ता रहाओ
पच्चोरुहइ, पच्चोरुहित्ता १०. जेणेव अभितरिया उबट्टाणसाला, जेणेव अम्मा
पियरो तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता ११. अम्मापियरो जएणं विजएणं वद्धावेइ, बद्धावेत्ता एवं
वयासी
१२. एवं खलु अम्मताओ! मए समणस्स भगवओ
महावीरस्स अंतियं धम्मे निसंते १३. से वि य में धम्मे इच्छिए, पडिच्छिए 'पडिच्छिए' त्ति पुनः पुनरिष्ट: भावतो वा प्रतिपन्नः
(वृ० प० ४६७) १४. अभिरुइए
(श० ६।१६५) 'अभिरुइए' त्ति स्वादुभावमिवोपगतः
(वृ० प० ४६७) १५. तए णं तं जमालि खत्तियकुमारं अम्मापियरो एवं
वयासी
१४. अभिरुइय ते धर्म नों स्वादपणां प्रति पाय । हो माजी!
ओपमा वाची ए शब्द छै, सरस धर्म सुखदाय ॥ हो पिताजी !
१५. तिण अवसर जमाली तणां, मात पिता हरषाय । रे जाया ! जमाली क्षत्रियकुमर नैं, बोलै एहवी वाय ॥ रे जाया !
[धन्य धन्य पुत्र ! धन्य तूं ।] १६. धन्य लब्धि छै ते भणी, अहो पुत्र ! तूं धन्न । रे जाया !
कृतार्थ पुत्र तूं अछ, कीबूं निज प्रयोजन्न ।। रे जाया !
१७ कोध छ पुन्य पुत्र ! तें, पवित्र धर्म उदार । रे जाया !
अर्थ सहित लक्षण देह नां, तूं कृत-लक्षण सार ॥ रे जाया !
१६. धन्ने सि णं तुम जाया ! कयत्थे सि णं तुमं जाया ! 'कयत्थेऽसि' त्ति 'कृतार्थः' कृतस्वप्रयोजनोऽसि
(वृ०प० ४६७) १७. कयपुण्णे सि णं तुम जाया ! कयलक्खणे सि णं तुम
जाया ! 'कयलक्खणे' त्ति कृतानि—सार्थकानि लक्षणानिदेहचिह्नानि येन स कृतलक्षणः। (वृ० प० ४६७)
*लय : जो स्वामी म्हारा राजा ने धर्म सुणावज्यो
ब०६ उ० ३३, दाल २०३ २४५
Jain Education Intemational
cation International
For Private & Personal Use Only
For Private & Pet
www.jainelibrary.org