________________
६. अंगारादिक आश्रयी, अल्प स्तोक अथह ।
छार आश्रयो नैं इहां, अल्प अभाव गिणेह ।। ७. पुरुष धनुष प्रत कर ग्रही, बाण प्रतै ग्रही ताय ।
धनुष बाण जोडै तदा, बेठो गोडा नमाय । ८. बाण न्हाखण रै कारण, कान लगै शर आण ।
ऊंचो आकाश विषे तदा, तोर चलायो ताण ।। ६. तीर आकाश जातो तदा, प्राण भूत सत्व जीव ।
साहमा आवंतां थकां, शर हण अधिक अतीव ।। १०. तन संकोच न पामवै, वत्तेइ वाटलाकार ।
लेस्सेइ आतम नै विषे, श्लेष करै तिण वार ।।
करे,
६. अङ्गाराद्यवस्थामाश्रित्य, अल्पशब्दः स्तोकार्थः, (क्षारा
वस्थायां त्वभावार्थः)। (वृ० प० २२६) ७. पुरिसे णं भंते ! धणुं परामुसइ, परामुसित्ता उसु __ परामुसइ, परामुसित्ता ठाणं ठाइ, ८. ठिच्चा आयतकण्णातयं उसु करेति, उड्ढं बेहासं उसु
उम्विहइ । ६. तए णं से उसू उड्ढं वेहासं उब्विहिए समाणे जाई
तत्थ पाणाई भूयाई जीवाई सत्ताई अभिहणइ । १०. वत्तेति लेसेति
'बत्तेइ' त्ति वर्तलीकरोति शरीरसङ्कोचापादनात 'लेसेइ' त्ति 'श्लेषयति' आत्मनि श्लिष्टान् करोति ।
(वृ० प० २३०) ११. संघाएइ संघट्टेति परिताबेइ
'संघाएइ' त्ति अन्योऽन्यं गात्रैः संहतान् करोति 'संघट्टे' त्ति मनाक् स्पृशति 'परितावेइ' त्ति समन्ततः पीडयति ।
(वृ० प० २३०) १२. किलामेइ ठाणाओ ठाणं संकामेइ, 'किलामेइ' त्ति मारणान्तिकादिसमुद्घातं नयति
(वृ० प० २३०) १३. जीवियाओ ववरोवेइ । तए णं भंते ! से पुरिसे
कतिकिरिए ? १४. गोयमा ! जावं च णं से पुरिसे धणुं परामुसइ उसुं
परामुसइ, ठाणं ठाइ, आयतकण्णातयं उस करेति, उड्ढं वेहासं उसु उब्विहइ,
११. संघाएइ
परितापेइ
भेला कर, परितापना,
संघट्टेइ .
संघट्टत
सर्व
संघटुंत । पीडत ।।
थकी
१२. किलामेइ
स्व स्थान
मारणांतिकी, समुद्घात पहुंचाडंत ।
थी अन्य स्थानके, पहचाडै सरजंत ॥
१३. प्राण छोडावै सर्वथा, तिण अवसर भगवान ।
तेह पुरुष नै केतली, क्रिया लागै आण? १४. गोयमजी हो, श्री जिन भाखै तिण सम, पुरुष धनुष ग्रहि हाथ । गोयमजी हो, जाव आकाश विष तदा, मूक वाण विख्यात ।।
(गोयमजी हो, वीर प्रभू इम वागरै) तेह पुरुष नैं कायिको, जावत् प्राणातिपात । फरस पंच क्रिया करी, तेह थी कर्म बंध थात ॥
जे पिण जीव नां तनु करी, धनुष निपायो नाम । ते पिण फर्से जीवडा, पंच क्रिया करि आम ॥
१५. तावं च णं से पुरिसे काइयाए, अहिगरणियाए,
पाओसियाए, पारियावणियाए, पाणाइवायकिरि
याए --पंचहि किरियाहिं पुढें । १६. जेसि पि य णं जीवाणं सरीरेहि धणू निव्वत्तिए ते
वि य णं जीवा काइयाए जाव पंचहि किरियाहिं
पुट्ठा। १७. एवं धणुपट्टे पंचहि किरियाहिं,
१८. जीवा पंचहि, हारू पचहि,
धनुष-पष्ठ जे जीव नां, शरीर थकी निप्पन्न । ते जीव पंच क्रिया करी, फसे कर्म उप्पन्न । जीवा ते पुणछ ना जीवडा, फसँ किरिया पंच । धनुष नी पुणछ न बांधणु, ते न्हारू ने पंच विरंच ।। शर पत्र फलादि समुदाय नैं, कहिय उसु बाण । तेहना जोवां नैं हुई, पंच क्रिया पहिछाण । सांठी शरीडु एकलुं, ते शर नै पिण पंच। पत्र ते जीव नां पोंछडा, तेहनें पंच सुसंच ।।
१६. उसू पंर्चाई
इषुरिति शरपत्रफलादिसमुदायः। (वृ०प० २३०) २०,२१ सरे, पत्तणे, फले, हारू पंचहि ।।
(श० ५/१३४)
५८ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org