________________
१३. भगवंत गोतम नों जदा, ध्यानांतर वर्तमान ।
प्रारंभ्यो ध्यान पूरो थयो, नवो न आरंभ्यो ध्यान ॥
१४. इम ध्यानांतर वर्तमान में, एहवा मन अध्यवसाय ।
जाव गोतम मैं ऊपना, सांभलजो चित ल्याय ॥ १५. इम निश्चै बिहु देवता, महाऋद्धिवान विमास ।
जाव महाभाग्य तणा धणी, प्रगट थया प्रभु पास ॥ १६. ते भणी हूं निश्चै करी, बिहु सुर जाणुं नाय ।
किसा कल्प-देवलोक थी, आव्या छै इहां चलाय॥
१७. अथवा आया किण स्वर्ग थी, स्वर्ग ते प्रतर वास ।
कल्प तणा जे देश नै, स्वर्ग कह्यो इहां तास ॥
१८. अथवा आया किण विमाण थी, देश प्रतर न ताय ।
किण कार्य अर्थ प्रयोजने? तिण अर्थे शीघ्र आय ॥
१९. ते भणी वीर पासै जइ, करूं वंदणा नमस्कार ।
जाव सेव कर प्रभ भणी, पूर्वी ए प्रश्न उदार ॥
१३. तए णं तस्स भगवओ गोयमस्स झाणंतरियाए बट्ट
माणस्स ध्यानान्तरिका- आरब्धध्यानस्य समाप्तिरपूर्वस्यानारम्भणमित्यर्थः
(वृ०प०२२१) १४. इमेयारूवे अज्झथिए चितिए पथिए मणोगए
संकप्पे समुप्पज्जित्था१५. एवं खलु दो देवा महिड्ढिया जाव महाणुभागा
समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिय पाउन्भूया, १६. तं नो खलु अहं ते देवे जाणामि कयराओ कप्पाओ
वा
कप्पाओ त्ति देवलोकात् (वृ० प० २२१) १७. सग्गाओ वा सग्गाओ त्ति स्वर्गाद्, देवलोकदेशात्प्रस्तटादित्यर्थः
(वृ० प० २२१) १८. विमाणाओ वा कस्स वा अत्थस्स अट्ठाए इहं हव्व
मागया ?
विमाणाओ त्ति प्रस्तटकदेशादिति । (वृ०प०२२१) १६. तं गच्छामि णं समणं भगवं महावोरं बंदामि नम
सामि जाव पज्जुवासामि, इमाई च णं एयारूवाई
वागरणाई पुच्छिस्सामि २०. त्ति कटु एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता उट्ठाए उठेइ,
उठेत्ता जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवा
गच्छइ जाव पज्जुवासइ । (श० ५/८५) २१. गोयमादि ! समणे भगवं महावीरे भगवं गोयमं
एवं वयासी–से नूणं तव गोयमा! झाणंतरियाए
वट्टमाणस्स इमेयारूवे अज्झथिए २२. जाव जेणेव ममं अंतिए तेणेव हब्वमागए, से नूणं
गोयमा ! अठे समठे ?
हंता अत्थि । २३. तं गच्छाहि णं गोयमा ! एए चेव देवा इमाई एया
रूवाइं बागरणाई वागरेहिति । (श०५/८६) २४. तए णं भगवं गोयमे समणेणं भगवया महावीरेणं
अब्भणुण्णाए समाणे समणं भगवं महावीर वंदइ नमसइ, जेणेव ते देवा तेणेव पहारेत्थ गमणाए।
(श०५/८७) २५. तए णं ते देवा भगवं गोषमं एज्जमाणं पासंति,
पासित्ता हट्ठतुट्टचित्तमाणंदिया णंदिया पीइमणा परमसोमणस्सिया हरिसवसविसप्पमाणहियया
२०. इम
वीर
मन प्रभ
मांहे चितवी, ऊठे पै आयनै जाव
ऊठी करै
नैं तास । पर्युपास ॥
२१. हे गोतम ! इम नाम ले, वीर गोयम नै कहंत ।
ध्यान पूर्ण थये गोयमा ! तूं मन इम चितवंत ॥
२२. यावत् माहरूं समीप छै, तिहां उतावलो आय ।
हे गोतम ! अर्थ समर्थ ए? हां स्वामी ! सत्य वाय ॥
२३. ते भणी तूं जा गोयमा ! निश्चै करि ए देव ।
उत्तर एहवा प्रश्न नों, वागरस्य स्वयमेव ॥ २४. इम जिन आज्ञा दीधे छते, वीर वंदी नमस्कार ।
गमन करें सुरवर कन्है, कार्य अन्य निवार ॥
२५. तिण अवसर ते देवता, गोतम आवता देख ।
हरष संतोष पाम्या घणां, यावत् विकस्या विशेख ॥
३२ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org