________________
३. आजीवियसमयस्स णं अयमढे
३. आजीविक गोसाल नां, सिद्धांत न ए अर्थ ।
परूपियो छै ते हिवं, कहियै सुणो तदर्थ ॥ ४. जसु आयु क्षय नहिं हुओ, अप्रासुक अक्षीण ।
ते प्रति भोगविवा तणो, तास शील है हीण ॥
ते
५. सर्व सत्व प्राणी-वरग, असंजती - हंता-हणि लकुटादिके, आहार करंत
जीव । अतीव ॥
६. खडगादिक करिनै वली, छेदी द्विधा भाव ।
भेदी सूलादिक करी, भिन्न करो अधिकाव ॥
४. अक्खीणपडिभोइणो
अक्षीणायुष्कमप्रासुकं परिभृञ्जत इत्येवंशीला अक्षीणपरिभोगिनः ।
(वृ० प० ३७२) ५. सव्वे सत्ता, से हंता 'सर्वे सत्वाः' असंयताः सर्वे प्राणिनः यद्येवं ततः किम् ? इत्याह—से हंते' त्यादि 'से' त्ति ततः 'हंत' त्ति हत्वा लगुडादिना अभ्यवहार्य प्राणिजातं ।
(वृ० प० ३७२) ६. छेत्ता, भेत्ता 'छित्वा' असिपुत्रिकादिना द्विधा कृत्वा 'भित्त्वा'
शूलादिना भिन्नं कृत्वा। (वृ० प० ३७२) ७. लुंपित्ता विलुपित्ता 'लुप्त्वा' पक्षादिलोपनेन विलुप्य' त्वचो विलोपनेन ।
(व० प० ३७२) ८. उद्दवइत्ता आहारमाहारेति । (श० ८।२४१) 'अपद्राव्य' विनाश्याहारमाहारयति ।
(वृ० प० ३७२)
७. पंखादिक नै खोसवै, लंपित्ता कहिवाय ।
त्वचा विलोपन छोलि करि, एह विलुपित्ताय ।।
८. उपद्रव तास विनाश करि, आहार प्रत आहारंत ।
आजीविक श्रावक इसा, भाखै इम भगवंत ॥ है. कह्यो धर्मसी अचित करि, आहार प्रत आहारंत ।
इतलै ते छेद्यां बिना, फलादि नहिं खावंत ॥ १०. हननादिक दोषे निपुण, वर्ग असंजत सत्त ।
तिण में मैं बारै प्रमुख, निज मत में उन्मत्त ॥
११. आधारभत अथवा जिको, आजीवक मत जाण ।
श्रावक गोशाला तणां, बारै तिहां पिछाण ।।
१२. श्रावक आणंदादि जे, वीर तण दश ख्यात ।
तिम एहनै ए बार है, अन्य बहु नाम धरात ॥ १३. ताल इस नामै प्रथम, द्वितियो तालप्रलंब ।
उविध संविध अवविधे, उदक नामदक दंभ ।। १४. नमुदक अनुपालक नवम, शंखपाल अभिधान ।
वलि अयंपुल कातरक, ए बार ही जान॥ १५. आजीविक नां मुख्य ए, उपासक कहिवाय ।
जाणे गोसालक भणी, अरिहंत देव इच्छाय ॥
१०. तत्थ खलु
'तत्थ' त्ति 'तत्र' एवं स्थितेऽसंयतसत्त्ववर्गे हननादि
दोषपरायणे इत्यर्थः । (वृ० प० ३७२) ११. इमे दुवालस आजीवियोवासगा भवंति, तं जहा
आजीविकसमये वाऽधिकरणभूते द्वादशेति विशेषा
नुष्ठानत्वात् परिगणिताः। (वृ० ५० ३७२) १२. आनन्दादिश्रमणोपासकवदन्यथा बहवस्ते।
(वृ० प० ३७२) १३. ताले, तालपलंबे, उविहे, संविहे, अवविहे, उदए,
नामुदए। १४. णम्मुदए, अणुवालए, संखवालए, अयंपुले, कायरए
इच्चेते दुवालस । १५. आजीविओवासगा अरहंतदेवतागा 'अरिहंतदेवयाग' त्ति गोशालकस्य तत्कल्पनयाऽहत्त्वात्।
(वृ० प० ३७२) १६. अम्मापिउसुस्सूसगा पंचफलपडिक्कंता (तं जहा
उंबरेहि १७. वडेहि, बोरेहि, सतरेहि, पिलक्खूहि)
१६. मात पिता नीं सुश्रुषा, करणहार अधिकार ।
छांड्या छ फल पंच जिण, ऊंबर धुर अवधार ।। १७. बड फल पीपर बोर ते, सतर अंजीर पिछाण ।
पिलक्ख पीपल जात है, किया तास पचखाण ।। ३९८ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org