________________
२१. इण वचने करि ताय, अग्नि बुझावै तेहनै ।
थोड़ो पाप बंधाय, पिण धर्म नहीं छै तेह में' ॥ (ज० स०) २२. अग्नि सचेतन तास, अधिक प्रकाश करै अछ।
तेहनीं परै उजास, पुदगल अचित्त हिव कहै ।।
२३. *अचित्त पुदगल पिण छै प्रभ ! जे करै अधिक प्रकाश ।
उजुयाले वस्तु भणी, उज्जोवेंति पाठ विमास ।।
२४. तवेंति ताप करै तिके, पभासंति पहिछाण ?
तथाविध वस्तू भणी कांइ, दाहकपणे करि जाण ?
२२. अग्निश्च सचेतनः सन्नवभासते एवमचित्ता अपि पुद्गलाः किमवभासन्ते ? इति प्रश्नयन्नाह
(वृ०प० ३२७) २३. अस्थि णं भंते ! अच्चित्ता वि पोग्गला ओभासंति ?
उज्जोवेति ?
'उज्जोइंति' त्ति वस्तूयोतयन्ति । (वृ०प० ३२७) २४. तति ? पभाति ?
'तवंति' त्ति तापं कुर्वन्ति 'पभासंति' त्ति तथाविध
वस्तुदाहकत्वेन प्रभावं लभन्ते । (वृ० ५० ३२७) २५. हंता अस्थि ।
(श० ७।२२६) कयरे णं भंते ! ते अच्चित्ता वि पोग्गला ओभा
संति ? उज्जोवेंति ? तवेंति ? पभासेंति ? २६. कालोदाई ! कुद्धस्स अणगारस्स तेयलेस्सा निसट्ठा
समाणी दूरं गता २७. दूरं निपतति, देसं गता देसं निपतति ।
२५. हंता अस्थि जिन कहै, वलि कालोदाइ पूछत।
पुदगल अचित्त किसा प्रभ ! ए तो प्रकाशादिक करंत ?
२६. जिन कहै अणगार कोपियो, तेजूलेश्या तास ।
शरीर थकी बार नीकली, दूर गई जे विमास ।। २७. दूर वेगली जइ पड़े, गइ छती भमी-देश ।
भमि नैं देश जइ पड़े, कोप्या अणगार नी तेजुलेश ।
सोरठा २८. दूर गई छती जाण, दूर तिका अलगी पड़े।
देश गई छती माण, तेह देश माहै पड़े।
२८. 'दूरं गंता दूरं निवयइ' त्ति दूरगामिनीति दूरे निपत
तीत्यर्थः, अथवा दूरे गत्वा दूरे निपततीत्यर्थः 'देसं गंता देसं निवयइ' त्ति
(वृ० प० ३२७) २९, ३०. अभिप्रेतस्य गन्तव्यस्य क्रमशतादेर्देशे-तदभदौ गमनस्वभावेऽपि देशे तदर्भादौ निपततीत्यर्थः ।
(वृ० ५० ३२७)
२६. वांछित शतादि पाय', तास देश अर्द्धादिके।
गमन स्वभाव कराय, 'देश गता' नों अर्थ ए॥ ३०. 'देश निपतति' जाण, वांछित छै तसू देश जे।
अर्धादिक में आण, पड़, ते तेजूलेश नुं । ३१. *जिहां जिहां दूर देश में, अथवा निकट प्रदेश ।
तिहां तिहां अचित्त पुद्गल पड़े, यावत प्रभासे तेजुलेश।
३२. अचित्त पुद्गल पिण इह विधे, हे कालोदाइ अणगार !
अधिक प्रकाश करै सही, वीर वचन ए सार ।। ३३. कालोदाइ तब वीर नैं, करि वंदणा नमस्कार ।
चोथ अठम बहु तप करी, जाव भावित आतम सार ।।
३१. जहिं जहिं च णं सा निपतति तहिं तहिं च णं ते
अचित्ता वि पोग्गला ओभासंति, जाव (सं० पा०)
पभासेंति। ३२. एतेणं कालोदाई ! ते अचित्ता वि पोग्गला ओभा
संति, जाव (सं० पा०) पभासेंति । (श० ७।२३०) ३३. तए णं से कालोदाई ! अणगारे समणं भगवं महावीरं
वंदइ नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता बाहिं चउत्थछट्ठट्ठम जाव (सं० पा०) अप्पाणं भावेमाणे विहरइ।
(श० ७।२३१)
*लय : कोसंबी नगर पधारिया १. पग।
प.७० १0ढा० १२६ ३०१
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org