________________
११. दाल उदन जव-अन्न फुन, जलचर थलचर मंस ।
वली मंस खहचर तणु, गोरस सखर प्रशंस ।। १२. जूष मांडिया कह्य, मूग तंदूल तणूज ।
वलि जीरा मिरचादि न, रस नैं जूष काज ।। १३. भक्ष खंड खाजा प्रमुख, गलपापड़ी प्रसिद्ध ।
अथवा गलधाणी प्रत, गुललावणी कहिद्ध ।।
१४. वली मूल फल एक पद, हरित कह्यो जीरादि ।
डाको ते बथुवा प्रमुख, भाजी तास संवादि ।।
इक
१५. वली रसाल चवदमों, बे पल प्रमाण घृत्त ।
इक पल प्रमाण मधु कह्यो, अढिक दहि मत्त॥ १६. मिरच वीस पल ह वलि, दश पल गुल अरु खंड ।
नृपति जोग ए तसु कह्य, प्रवर रसालू मंड ॥
१७. सुरा पान नैं जल वलि, पाणी फुन द्राक्षादि ।
शाक तक्र स्थनीपनों, व्यंजन अठ दश वादि ।
११, १२. सूओदणो जवन्नं तिन्नि य मंसाई गोरसो
जूसो । तत्र मांसत्रयं-जलजादिसत्कं 'जूषो' मुद्गतन्दुल
जीरककटुभाण्डादिरसः । (वृ० प० ३२६) १३. भक्खा गुललावणिया
'भक्ष्याणि' खण्डखाद्यादीनि 'गुललावणिया' गुडपर्प
टिका लोकप्रसिद्धा गुडधाना वा। (वृ० ५० ३२६) १४. मूलफला हरियगं डागो
मूलफलान्येकमेवपदं 'हरितक' जीरका दि 'डाको'
वास्तुलकादिजिका। (वृ० ५० ३२६) १५,१६. होइ रसालू य
'रसालूः' मज्जिका, तल्लक्षणं चेदम्दो घयपला महुपलं दहियस्सद्धाढ्यं मिरियवीसा । दस खंडगुलपलाई एस रसालू निवइजोगो ।
(वृ० प० ३२६) १७. तहा पाणं पाणीय पाणगं चेव अट्ठारसमो सागो
निरुवहओ लोइओ पिंडो। 'पानं' सुरादि 'पानीयं' जलं 'पानक' द्राक्षापानकादि शाक: प्रसिद्ध इति ।
(वृ०प० ३२६) १८. दो असतीओ पसती, दो पसतीओ सेतिया चत्तारि ___ सेतियाओ कुलओ, (अनु० सू० ३७४) १६. चत्तारि कुलया पत्थो, चत्तारि पत्थया आढगं चत्तारि आढगाइं दोणो।
(अनु० सू० ३७४) २०. सट्टि आढगाई जहण्णए कुंभे, असीइं आढ़गाई मज्झिमए कुंभे, आढ़गसतं उक्कोसए कुंभे ।
(अनु० सू० ३७४) २१,२२. स्यात् गुजाः पञ्च माषकः ।५४७।
ते तु षोडश कर्षोऽक्ष: पलं कर्षचतुष्टयम् ।५४८। तुला पलशतं तासां विंशत्या भार आचितः ।५४६।
(अभि० चिन्ता०, तृतीय काण्ड)
१८. दोय खोभलै पुसलि इक, बे पुसली सेई एक ।
च्यार सेइ नो कुड़ब इक, वीर वचन ए पेख ।। १६. च्यार कुडब पाथोज इक, चिहं पथ आढक एक ।
आढा च्यार तणी वलि, द्रोणी एक सुलेख । २०. साठ आढा नो जघन्य कुंभ, असी आढं कुंभ मद्ध ।
सौ आठै उत्कृष्ट कुंभ, अनुयोगद्वार सुलद्ध ॥
२१. गंजा पंचक मास इक, सोल मास कर्ष एक ।
च्यार कर्ष नों एक पल, पल-शत तुला संपेख ॥ २२. वीस तुला नो भार इक, हेम ततोय कांड ताम ।
तोल मान ए आखियो, कहिवू जे जे ठाम ।। २३. *विष मिश्रित भोजन तिको, भोगवतां सूख पाय ।
पहिला मधुरपणां थकी, अधिक मनोहर थाय॥ २४. ते भोजन जोम्यां पछ, परिणम ते पहिछाण ।
दुष्ट रूप हेतूपण, दुर्गध पिण इम जाण ॥
२३. विससंमिस्सं भोयणं भुंजेज्जा, तस्स णं भोयणस्स
आवाए भद्दए भवइ, २४. तओ पच्छा परिणममाणे-परिणममाणे दुरूवत्ताए
दुवण्णत्ताए दुगंधत्ताए
*लय : हेम ऋषी भजिये सदा रे
२९६ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org