________________
८१. वरुण भणी संग्राम थी, पाछो निकलतो देख ।
वरुण तणी पर अश्व नैं, सीख दीधी सुविशेख ।।
८१. वरुणं नागनत्तुयं रहमुसलाओ संगामाओ पडिनिक्ख
ममाणं पासइ, पासित्ता तुरए निगिण्हइ, निगिण्हित्ता
जहा वरुणे जाव तुरए विसज्जेति । ६२. पडसंथारगं दुरुहइ, दुरुहित्ता पुरत्थाभिमुहे
५२. वरुण कियो दर्भ-सांथरो, तेहवो इण पिण कीध ।
ते ऊपर बेसी करी, पूरव साहमो प्रसीध । ८३. यावत बे कर जोड़ने, बोलै एहवी वाय ।
मझ वल्लभ बाल-मित्र नै, वरुण तणे जे ताय ॥ ५४. शीलव्रत गणव्रत जे, सामायक पचखाण ।
पोसह उपवास छै तिके, ते म्हारै पिण जाण ॥ ८५. इम कहि सन्नाहपट्ट नै, मूकै छोडै न्हाल ।
सल्य बाणादिक काढन, अनुक्रम कीधो काल ॥
८३. जाव (सं० पा०) अंजलि कटु एवं वयासी-जाइ णं
भंते ! मम पियबालवयंसस्स वरुणस्स नागनत्तुयस्स ८४. सीलाई वयाई गुणाई वेरमणाई पच्चक्खाण-पोसहो
ववासाई ताई णं 'ममं पि' भवंतु। २५. इति कटु सण्णाहपढें मुयइ, मुइत्ता सल्लुद्धरणं करेइ, करेत्ता आणुपुव्वीए कालगए ।
(श० ७२०४) ८६,८७. तए णं तं वरुणं नागनत्तयं कालगयं जाणित्ता
अहासन्निहिएहिं वाणमंतरेहिं देवेहिं दिव्वे सुरभिगंधोदगवासे वुठे, दसवण्णे कुसुमे निवातिए,
८६. काल गयो जाणी वरुण नै, व्यंतर देव नजीक ।
जेह हुंता ते तिण समैं, महिमा कीधी सधीक ॥ ८७. वृष्टि सुगंध उदक तणी, पंच वर्ण पहिछाण ।
फूल तणी वर्षा करी, ऊजम अधिको आण ॥ ८८. वलि ते देव संबंधिया, गीत गायन मात्र संवाद ।
गंधर्व ते मादल तणी, ध्वनि सहित करै निनाद ।
८९. तिण अवसर ते वरुण नै, प्रधान देव नी ऋद्धि ।
दिव्य देव नी कांति नै, सुर अनुभाग समृद्धि । ६०. सुर कृत महिमा ने कही, सुर अनुभाग प्रधान ।
ते निसुणी देखी वदै, लोक माहोमांहि वान । ६१. इम निश्चै देवान प्रिया ! नर बह जूझे ताम ।
ते सुरलोके ऊपजे, देव हुवै अभिराम ॥
५८. दिब्वे य गीय-गंधब्वनिनादे कए यावि होत्था ।
(श०७।२०५) गीतं गानमात्र गन्धर्व-तदेव मुरजादिध्वनिसनाथं तल्लक्षणो निनाद:-शब्दो गीतगन्धर्वनिनादः ।
(वृ० ५० ३२३) ८६,६०. तए णं तस्स वरुणस्स नागनत्तुयस्स तं दिव्वं
देविड्डि दिव्वं देवज्जुति दिव्वं देवाणुभागं सुणित्ता य पासित्ता य बहुजणो अण्णमण्णस्स एवमाइक्खइ जाव
परूवेइ६१. एवं खलु देवाणुप्पिया ! बहवे मणुस्सा जाव (सं० पा०) देवलोएसु देवताए उववत्तारो भवंति ।
(श० ७२०६) ६२. वरुणे णं भंते ! नागनत्तुए कालमासे कालं किच्चा
कहिं गए? कहिं उववन्ने ?
गोयमा ! सोहम्मे कप्पे"उववन्ने । ६३. तत्थ णं अत्थेगतियाणं देवाणं चत्तारि पलिओवमाई
ठिती पण्णत्ता। तत्थ णं वरुणस्स वि देवस्स चत्तारि
पलिओवमाई ठिती पण्णत्ता। (श० ७।२०७) १४. से णं भंते ! बरुणे देवे ताओ देवलोगाओ ........
चयं चइत्ता .... कहिं उववज्जिहिति ? गोयमा ! महाविदेहे वासे सिज्झिहिति जाव (सं० पा०) अंतं करेहिति । (श०७।२०८)
६२. वरुण प्रभजी! किहां गयो ? काल मास करि काल ।
जिन कहै सुधर्म सुरपणे, ऊपनो ते सुविशाल ॥
६३. अरुणाभ नाम विमान में, केइयक सुर नी सार ।
च्यार पल्योपम स्थिति कही, वरुण तणी पल्य च्यार ॥
६४. वरुण देव चवनें किहां उपजस्यै
जिन कहै महाविदेह में, करस्य सर्व
भगवंत ! दुख अंत ॥
श०७,उ०६, ढा०१२६ २८९
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org