________________
सोरठा ५६. भरत प्रमख पहिछाण, चक्री नी परि जाणिवा ।
जबर पुन्य महिमाण, ते अकर्कस वेदनी॥ ५७. *हे प्रभ ! जीव अकर्कस वेदनी, ते कर्म केम बंधाय ?
जिन कहै प्राणातिपात तूं निवर्त, ए त्याग आश्री कहिवाय ।।
५८. एवं जाव परिग्रह थी निवत्त, क्रोध तज क्षमताय ।
जाव मिच्छादसणसल्ल थी निवत्तै, अकर्कस वेदनी बंधाय ।।
५६. नेरइया नैं अकर्कस वेदनी, ते प्रभु ! कर्म बंधाय ?
जिन कहै अर्थ समर्थ ए नांही, संजम नहिं तिण मांय ।।
६०. एवं जाव वेमाणिया कहिवा, णवरं मनुष्य रै माय ।
बंध अकर्कस जीव तणी परि, संजम इण में पाय ।। ६१. प्राणातिपात नो वेरमण ते, वृत्ति में संजम कह्यो ।
ते भणी इक मनुष्य में इज, बंध अकर्कस लह्यो। ६२. नारकादिक मांहि संजम, नहीं छै तिण कारण ।
कर्म अकर्कस न बंध, वृत्तिए वर धारण ॥ ६३. *जीव प्रभ ! साता वेदनी बांधै ? हंता कहै जिनराय ।
हे भगवंत ! जीव साता वेदनी, कर्म ते केम बंधाय ?
५६. सुखेन वेद्यन्ते यानि तान्यकर्कशवेदनीयानि भरतादीनामिव,
(वृ० प० ३०५) ५७. कहण्णं भंते ! जीवाणं अकक्कसवेयणिज्जा कम्मा
कज्जति ?
गोयमा ! पाणाइवायवेरमणेणं ५८. जाव परिग्गहवेरमणेणं, कोहविवेगेणं जाव मिच्छा
दंसणसल्लविवेगेणं-एवं खलु गोयमा ! जीवाणं
अकक्कसवेयणिज्जा कम्मा कज्जंति । (श० ७१११) ५६. अत्थि णं भंते ! नेरइयाणं अकक्कसवेयणिज्जा कम्मा
कज्जति ?
णो इणठे समठे। ६०. एवं जाव वेमाणियाणं, नवरं-मणुस्साणं जहा जीवाणं ।
(श० ७.११२) ६१. 'पाणाइवायवेरमणेणं' ति संयमेनेत्यर्थः ।
(वृ० प० ३०५) ६२. नारकादीनां तु संयमाभावात्तदभावोऽवसेयः ।
(वृ० ५० ३०५) ६३. अस्थि णं भंते ! जीवाणं सातावेयणिज्जा कम्मा
कज्जति? हंता अस्थि ।
(श० ७.११३) कहण्णं भंते ! जीवाणं सातावेयणिज्जा कम्मा कति ? ६४. गोयमा ! पाणाणुकंपयाए, भूयाणुकंपयाए, जीवाणु
कंपयाए, सत्ताणुकंपयाए, बहूणं पाणाणं भूयाणं
जीवाणं सत्ताणं अदुक्खणयाए ६५. असोयणयाए अजूरणयाए
'असोयणयाए' त्ति दैन्यानुत्पादनेन 'अजूरणयाए' त्ति शरीरापचयकारिशोकानुत्पादनेन ।
(वृ० प० ३०५) ६६. अतिप्पणयाए अपिट्टणयाए 'अतिप्पणयाए' त्ति अश्रुलालादिक्षरणकारणशोकानुत्पादनेन 'अपिट्टणयाए' त्ति यष्ट्यादिताडनपरिहा
(वृ० प० ३०५) ६७. अपरियावणयाए-एवं खलु गोयमा ! जीवाणं
सातावेयणिज्जा कम्मा कज्जंति । 'अपरियावणयाए' त्ति शरीरपरितापानुत्पादनेन ।
(वृ० प० ३०५)
६४. जिन कहै प्राण भूत जीव सत्व नी, अनकंपा करि ताय ।
प्राण भूत बहु जीव सत्व नै, दुख अणदेवै थाय ॥ .
६५. असोयणयाए दीनपणुं ते, अणकरिवै __ अजूरणयाए तनु क्षयकारी, सोग नहीं
अधिकाय । उपजाय ।।
६६. अतिप्पणयाए आंसू लालादिक, सोग कारण न उपाय ॥
अपिट्टणयाए लाठी प्रमुख सू, ताड़णा न करै ताय ।।
रेण ।
६७. अपरियावणयाए शरीर में, परितापना न उपाय।
तेणे करी जीव साता वेदनी, कर्म निश्चइ बंधाय ।। *लय : परम गुरु ऊभा थे रहिजो लिय: पूज मोटा भांज तोटा
२५२ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org