________________
*परम प्रभु जिन जयकारी। जिन जयकारी शासण सिणगारी, वाण सुधा अति प्यारी हो॥
(ध्र पदं) ३१. राजगह नगर जावत गोतमजी बोल्या इह विध वाय हो ।
जीव प्रभ ! जे नरक रै मांहै, ऊपजवा योग्य ताय हो । ३२. ते प्रभ ! इहां रह्यो पहिला भव में, नरकायु बंध करंत ।
ऊपजतो छतो नरकायु बांध, ऊपनां पछै बांधत ?
३१. रायगिहे जाव एवं वयासी-जीवे णं भंते ! जे भविए
नेरइएसु उववज्जित्तए। ३२. से णं भंते ! कि इहगए नेरइयाउयं पकरेइ ? उव
वज्जमाणे नेरइयाउयं पकरेइ ? उववन्ने नेरइयाउयं
पकरेइ ? ३३. गोयमा ! इहगए नेरइयाउयं पकरेइ, नो उबवज्ज
माणे नेरइयाउयं पकरेइ, नो उववन्ने नेरइयाउयं पकरेइ ।
३३. जिन कहै इहां रह्यो पहिला भव में, नरकायु बंध करंत ।
ऊपजतो नरकायु न बांधै, ऊपनां पछै न बांधत ॥ गोयम शिष्य महागणधारी।
महा गुणधारी शासण सिणगारी, परम विनीत उदारी हो। ३४. एवं असुरकुमार पिण कहिवा, एवं जाव विमानीक ।
जीव प्रभु ! जे नरक रै मांहै, ऊपजवा जोग तहतीक ॥
३५. ते प्रभु ! इहां रह्यो पहिला भव में, नरक नो आयु वेदंत ।
के ऊपजतो नरकायु वेदै, के ऊपना पछै वेदंत ?
३६. जिन कहै इहां रह्यो पहिला भव में, नरकायु नहि भोगवंत ।
ऊपजतो छतो नरकायु वेदै, ऊपना पछै वेदंत ।।
३४. एवं असुरकुमारेसु वि, एवं जाव वेमाणिएसु ।
- (श० ७।१०१) जीवे णं भंते ! जे भविए नेरइएसु उववज्जित्तए, ३५. से णं भंते ! कि इहगए नेरइयाउयं पडिसंवेदेइ ?
उववज्जमाणे नेरइयाउयं पडिसंवेदेइ ? उववन्ने
नेरइयाउयं पडिसंवेदेइ ? ३६. गोयमा ! नो इहगए नेरइयाउयं पडिसंवेदेइ, उव
वज्जमाणे नेरइयाउयं पडिसंवेदेइ, उववन्ने वि
नेरइयाउयं पडिसंवेदेइ । ३७. एवं जाव वेमाणिएसु । (श० ७.१०२)
जीवे णं भंते ! जे भविए नेरइएसु उववज्जित्तए, ३८. से णं भंते ! कि इहगए महावेदणे ? उववज्जमाणे
महावेदणे ? उववन्ने महावेदणे ? ३९. गोयमा ! इहगए सिय महावेदणे सिय अप्पवेदणे,
३७. एवं जाव वैमानिक कहिवा, वलि गोयम पूछाय ।
जीव प्रभु ! जे नरक रै मांहे, ऊपजवा योग्य ताय ।। ३८. ते प्रभु ! इहां रह्यो पहिला भव में, महा वेदनावंत ।
के ऊपजतो महावेद नवंत छै, के ऊपनां पछ हंत? ३६. जिन कहै इहां रह्यो पहिला भव में, रोगादि कारणे जोय । . महावेदनावंत कोइक छै, अल्पवेदनवंत कोय । ४०. नरक विषे ऊपजतो छतो पिण, जीव कोइ एक जोय ।
महा वेदनावंत हुवै छै, अल्पवेदनवंत कोय ।। ४१. अथ हिव नरक विषे ऊपनां पछे, एकांत सर्वथा ताय ।
दुख रूप वेदन प्रति वेदै, साता किवारै थाय ।
४०. उववज्जमाणे सिय महावेदणे सिय अप्पवेदणे,
सोरठा ४२. परमाधामी आदि, असंयोग अद्धा विषे ।
तीर्थंकर जन्मादि, कदाचित साता हुवै ।। ४३. *हे प्रभु ! असुरकुमार विषे इज, तास पूछा जिन वाय ।
जिन कहै कदा इहां रह्यो महावेदन, अल्प वेदन कदा थाय ।। *लय : परम गुरु ऊभा थे रहिज्यो
४१. अहे णं उववन्ने भवइ तओ पच्छा एगंतदुक्खं वेदणं वेदेति, आहच्च सायं ।
(श० ७.१०३) सर्वथा दुःखरूपां वेदनीयकर्मानुभूतिम्
(वृ० प० ३०५) ४२. कदाचित् सुखरूपां नरकपालादीनामसंयोगकाले ।
(वृ० ५० ३०५) ४३. जीवे गं भंते ! जे भविए असुरकुमारेसु उववज्जित्तए,
पुच्छा । गोयमा ! इहगए सिय महावेदणे सिय अप्पवेदणे,
२५. भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org