________________
१२. गोयमा ! सिय सपदेसे, सिय अपदेसे । (श० ६।५५)
१३. नारकस्तु यः प्रधमसमयोत्पन्नः सोऽप्रदेशः द्वयादि
समयोत्पन्न: पुनः सप्रदेशः। (वृ० प० २६१) १४. एवं जाव सिद्धे।
(श० ६।५६)
१६. जीवा ण भते ! कालादेसेण कि सपदेसा? अपदेसा?
१७. गोयमा ! नियमा सपदेसा।
(श० ६१५७)
१८. नेरइया णं भंते ! कालादेसेणं कि सपदेसा? अप
देसा? गोयमा ! १६. सब्वे वि ताव होज्जा सपदेसा, अहवा सपदेसा य
अपदेसे य । २०. अहवा सपदेसा य अपदेसा य । (श० ६।५८)
१२. जिन भाखै इक नारकी, कदाचित सप्रदेश ।
कदाचित अप्रदेश ते, हिव तसं न्याय कहेस ।। १३. प्रथम समय नों ऊपनों, ते नारक अप्रदेश ।
द्वयादिक समय नों ऊपनों, सप्रदेश सूविशेष ।। १४. इम यावत इक सिद्ध नै, कदाचित सप्रदेश ।
कदाचित अप्रदेश है, पूर्व न्याय अविशेष । १५. हिव बहु वचने करि कहै, जीव नारकी आद ।
श्रोता चित दे सांभलो, विविध भंग विधि वाद ।। १६. *बह वच जीवा स्यू प्रभ! काल थकी सूविशेषा ।
सप्रदेशा कहिये तस्, के कहिये अप्रदेशा? १७. जिन भाखै सुण गोयमा! निश्चै करि सप्रदेशा ।
अनादिपणे करि जीवड़ा, अनंत समय स्थिति एसा ।। १८. नेरइया काल थी स्यूं प्रभु! सप्रदेशा अप्रदेशा ।
जिन भाखै सुण गोयमा! इहां विहं भंगा कहेसा ।। १६. सगलाई नारकी हवै, सप्रदेशा पहिछाण ।
अथवा सप्रदेशा घणां, अप्रदेश इक जाण ? २०. अथवा सप्रदेशा बहु, अप्रदेशा बहु होय ।
ए तीनूं भांगां तणो, न्याय कहूं हिव सोय ॥ २१. उत्पात मैं जे विरह काले, असंख्याता नेरिया ।
जेह पूर्वे ऊपना ते, सप्रदेशा सहु लिया ।। २२. तथा पूर्वे घणां नारक, ऊना तेहन विखे ।
नवो नारक एक उपजै, प्रथम समय तेहन लखै ॥ २३. ते भणी इक अप्रदेशज, बहु समय नां जाना ।
शेष ते बहु सप्रदेशा, भंग द्वितीय समुप्पना ।। २४. तथा पूर्वे घणां नारक, ऊपना तेहने विखै ।
नवा नारक उपजै बहु, प्रथम समय तेहगें लखै ।। २५. ते भणी बहु अप्रदेशज, बह समय नां ऊपना ।
शेष ते बहु सप्रदेशा, भंग तृतीय समुप्पना । २६. *एवं नरक तणी परै, जाव थणियकुमारा ।
भांगा तीन विचारवा, वर न्याय उदारा॥ २७. पृथवीकाइया हे प्रभ! काल थकी सुविशेषा ।
स्यं सप्रदेशा कहीजिय, कै कहियै अप्रदेशा? २८. जिन भाखै पृथ्वीकाइया, सप्रदेशा पिण होय ।
अप्रदेशा पिण छै घणां, बिहं बह वचने जोय ।।
२१. उपपातबिरहकालेऽसंख्यातानां पूर्वोत्पन्नानां भावात्
सर्वेऽपि सप्रदेशा भवेयुः। (वृ० प० २६१) २२,२३. पूर्वोत्पन्नेषु मध्ये यदेकोऽप्यन्यो नारक उत्पद्यते
तदा तस्य प्रथमसमयोत्पन्नत्वेनाप्रदेशकत्वात् शेषाणां च द्वयादिरामयोत्पन्नत्वेन सप्रदेशत्वाद् उच्यते--
'सप्पएसा य अप्पएसे य' त्ति, (वृ० प०२६१) २४,२५. एवं यदा बहव उत्पद्यमाना भवन्ति ते तदोच्यन्ते-'सप्पएसा य अप्पएसा य' त्ति,
(वृ०प० २६१)
२६. एव जाव थणियकुमारा।
(श० ६/५६)
२७. पुढविकाइया णं भंते ! कि सपदेसा ? अपदेसा?
२८, गोयमा ! सपदेसा वि अपदेसा वि। (श० ६/६०)
*लय : प्रभवो मन माहै चितवै लिय : पूज मोटा भांजे
१३६ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org