________________
वीर कहै सुण गोयमा ! इम निश्चै करि जान । पाछिल भव कहूं चमर नों, सुणो सूरत दे कान ।।
*पूर्वभव का चमर नों रे । (ध्रुपदं) गोतम! तिण काल ने तिण समैं रे, एहिज जंबू भरत सुविशेष रे, गोयम ! विजगिरी मूल नै विष रे,
बिभेल नाम सन्निवेस रे, गोयम ! ४. तिहां पूरण गाथापति वस, ऋद्धिवंत दीप्ति विख्यात ।
जेम तामली नी वारता, तिम पूरण नों अवदात ॥ ५. णवरं चिहुं पुड छै जेहनै विष, एहवो काष्ठ पात्र करी ताम ।
जाव विपुल असणादि निपाय नै, जावत् तेह पात्र ग्रही आम ।।
३. एवं खलु गोयमा ! तेणं कालेणं तेणं समएणं इहेव जंबूदीवे दी। भारहे वासे विझगिरिपायमले बेभेले नाम सणिवेसे होत्था–वष्णओ। (श० ३।१००)
६. मुंड थइ दानमय प्रव्रज्या, तिमहिज जाव आतापन-भूम। तेहथी पाछो वली नै चउ-पुडो, काष्ठ-पात्र ग्रही तज नम ।।
७. आवि बिभेल नामैं सन्निवेस में, ऊंच नीच मझम कूल मांहि।
बहु घर समुदाय भिक्षाचरी, अटन करी आहार ग्रही ताहि ।। ८. प. पडगांना पहिला पुड विषै, ते पंथी पथग - देव आहार । ___ आहार पडै दूजा पुड नै विषै, काग स्वान नै देवू तिवार ।।
६. तीजा पुड में पदार्थ प. तिको, मच्छ कच्छप नैं देवू ताय ।
चउथा पुड में पडै ते कल्पै मुझे, पोत आहार करेवू काय ।।
४. तत्थ णं बेभेले सण्णिवेसे पूरणे नामं गाहावई परिवसइ
अड्ढे दित्ते जहा तामलिस्स वत्तव्वया तहा नेतव्वा, ५. नवरं चउप्पुडयं दारुमयं पडिग्गहयं करेत्ता, जाव विउलं
असणपाणखाइमसाइमं जाब सयमेव चउप्पुडयं दारुमयं पडिग्गहगं गहाय६. मुंडे भवित्ता दाणामाए पब्वज्जाए पव्वइत्तए। पव्वइए विय णं समाणे तं चेव जाव आयावणभूमीओ पच्चोरु
भित्ता सयमेव चउप्पुडयं दारुमयं पडिग्गहगं गहाय ७. बेभेले सण्णिवेसे उच्च-नीय-मज्झिमाई कुलाई घरसमु
दाणस्स भिक्खायरियाए अडित्ता । ८. जं मे पढमे पुडए पडइ, कप्पइ मे तं पंथे पहियाणं दल
इत्तए । जं मे दोच्चे पुडए पडइ, कप्पइ मे तं काग-सुणयाणं दल इत्तए। ६. जं मे तच्चे पूडए पडइ कप्पइ, मे तं मच्छ-कच्छभाणं दलइत्तए। जं मे च उत्थे पुडए पडइ कप्पइ मे तं अप्पणा
आहारं आहारेत्तए१०. एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता कल्लं पाउप्पभायाए रयणीए तं
चेव निरवसेसं जाव जं से चउत्थे पुडए पडइ तं अप्पणा
आहारं आहारेइ। (श० ३।१०१,१०२) ११. तए णं से पूरणे बालतवस्सी तेणं ओरालेणं विउलेणं
पयत्तेणं १२. पग्गहिएणं बालतबोकम्मेणं तं चेव जाव बेभेलस्स
सण्णिवेसस्स मझमझेणं निग्गच्छइ १३. पादुग-कुंडिय-मादीयं उवगरणं चउप्पुडयं दारुमयं च
पडिग्गहगं एगते एडेड, एडेत्ता १४. बेभेलस्स सण्णिवेसस्स दाहिणपुरथिमे दिसीभागे अद्ध
नियत्तणियमंडलं आलिहित्ता संलेहणा-झूसणाझूसिए १५. भत्तपाणपडियाइक्खिए पाओवगमणं निवण्णे ।
(श० ३।१०३, १०४)
१०. इम रात्रि समै चितवी करी, काले प्रगटी प्रभा गइ रात।
तिमहिज सर्व चउथे पुड पडै, पोते आहार करै विख्यात ।।
११. पूरण बाल-तपस्वी तदा, ते तो वांछा-रहित उदार।
विपुल दिवस घणां नु तप तिको, गुरु-आज्ञा प्रयत्न विचार ।। १२. पग हिएणं बहुमाने ग्रह्य, बाल-तप करिवै करी तेह।
तिमहिज जाव बिभेल सन्निवेस में, मध्योमध्य थइ निकलेह ।। १३. पादुका कुंडिका आदि दे, उपधि काष्ठ-पात्र अवलोय।
सर्व एकांते न्हाखी करी, हिवै अणसण धारै सोय ।। १४. बिभेल नामै सन्निवेस थी, ओ तो अग्निकूण माहै जाय।
अर्ध निज तनु मात्र मंडल प्रत, आलेखी नै संलेखणा ठाय ।। १५. भात-पाणी पचखी करी, ओ तो पाओवगमन सुपेख।
अणसण धार रहै तिहां, इण रा मन मांहि हरष विशेख ।। *तय-हंसा नदिय किनार रूंखडो रे हंसा
३४६ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org