________________
१८६
भायाधम्मकहाओ अब्भुढेइ, अन् द्वेत्ता चोक्खं सक्कारेइ सम्माणेइ, सक्कारेत्ता सम्माणेत्ता प्रास
णेणं उवनिमंतेइ॥ १५१. तए णं सा चोक्खा उदगपरिफोसियाए' 'दभोवरि पच्चत्थुयाए भिसियाए
निविसइ', निविसित्ता जियसत्तुं रायं रज्जे य' रट्टे य कोसे य कोडागारे य
वले य वाहणे य पुरे य° अंतेउरे य कुसलोदंतं पुच्छई ।। १५२. तए णं सा चोक्खा जियसत्तुस्स रण्णो दाणधम्म च' 'सोयधम्मं च तित्थाभि
सेयं च ग्राघवेमाणी पण्णवेमाणी परवेमाणी उवदंसेमाणी विहरई॥ १५३. तए णं से जियसत्तू अप्पणो ओरोहंसि जायविम्हए चोक्खं एवं वयासो--तुम
णं देवाणुप्पिया ! वहूणि गामागर जाव' सण्णिवेसंसि माहिडसि, वहूण य राईसर-सत्थवाहप्पभिईणं गिहाई अणुप्पविससि, तं अत्थियाइं ते कस्सइ रण्णो वा' •ईसरस्स वा कहिचि° एरिसए ओरोहे दिट्ठपुव्वे, जारिसए णं इमे मम
ओरोहे ? १५४. तए णं सा चोक्खा परिवाइया 'जियसत्तुणा एवं वुत्ता समाणी ईसि विहसि यं"
करेइ, करेत्ता एवं वयासी-सरिसए णं तुमं देवाणुप्पिया ! तस्स अगडददुरस्स। के णं देवाणुप्पिए ! से अगडदद्दुरे ? जियसत्तू ! से जहानामए अगडददुरे सिया। सेणं तत्थ जाए तत्थेव वुड्ढे अण्णं अगडं वा तलागं वा दहं वा सरं वा सागरं वा अपासमाणे मण्णइ --- अयं चेव अगडे वा 'तलागे वा दहे वा सरे वा सागरे वा ! तए णं तं कूवं अण्णे सामुद्दए ददुरे हव्वमागए। तए णं से कूबददुरे तं सामुद्दयं ददुरं एवं वयासो-से के "तुम देवाणुप्पिया ! कत्तो वा इह हव्वमागए ? तए णं से सामुद्दए ददुरे तं कूवददुरं एवं वयासी - एवं खलु देवाणु प्पिया !
अहं सामुद्दए ददुरे । १. सं. पा.---उदगपरिफोसियाए जाव भिसि- ग); जियसत्तं एवं बयासी इसिं अवहसिय याए।
(घ); आदर्शषु एवं व' इति संक्षिप्तरूपं २. णिवसइ (क, ख, ग, घ)।
लिखितं लभ्यते स्तबकादर्श तत्र 'एवं ३. सं० पा०-रज्जे य जाव अंतेउरे।
वयासी' इति जातम् । स्तबककारेण 'इम ४. सं० पा०-दाणधम्मं च जाव विहरइ । कहई' इत्यर्थोपि कृतः । अस्य मौलिक रूपं ५. ना० ११११११८ ।
अस्माभिः प्रस्तुतसूत्रस्य षोडशाध्ययने ६. पू०-ना० १।५।६।
लब्धम् । ७. सं० पा.-रणो वा जाव एरिसए। १०. सं० पा०--अगडे वा जाव सागरे । ८. ओरोघे (ख)।
११. समुद्दयं (घ)। ६. जियसत्तु एवं व ईसि अवहसियं (क, ख, १२. केसणं (घ)।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org