________________
अंतगडदसाओ
कण्हा ! तुमे तस्स पुरिसस्स साहिज्जे दिण्णे, एवामेव कण्हा ! तेणं पुरिसेणं गयसुकुमालस्स अणगारस्स अणेगभव-सयसहस्स-संचियं कम्म उदीरेमाणेणं
बहुकम्मणिज्जरत्थं साहिज्जे दिण्णे ।। १०५. तए णं से कण्हे वासुदेवे अरहं अरिटुनेमि एवं वयासी-से णं भंते ! पूरिसे
मए कहं जाणियव्वे ? १०६. तए णं अरहा अरिटणेमी कण्हं वासुदेवं एवं वयासी -जे णं कण्हा ! तुम
बारवईए नयरीए अणुप्पविसमाणं पासेत्ता ठियए' चेव ठिइभेएणं कालं
करिस्सइ, तण्णं तुमं जाणिज्जासि 'एस णं से परिसे' ॥ १०७. तए णं से कण्हे वासुदेवे अरहं अरिट्टनेमि वंदइ नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता
जेणेव आभिसेयं हत्थिरयणं तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता हत्थि दुरुहइ',
दुरुहित्ता जेणेव बारवई नयरी जेणेव सए गिहे तेणेव पहारेत्थ गमणाए । सोमिलस्स अकालमच्चु-पदं १०८. तए णं तस्स सोमिल माहणस्स कल्लं पाउप्पभायाए रयणीए उट्टियम्मि सूरे
सहस्सरस्सिम्मि दिणयरे तेयसा जलंते अयमेयारूवे अज्झथिए चितिए पत्थिए मणोगए संकप्पे समुप्पण्णे-एवं खलु कण्हे वासुदेवे अरहं अरिट्ठणेमि पायदए निग्गए । तं नायमेयं अरहया, विण्णायमेयं अरहया, सुय मेयं अरहया, सिट्टमेयं अरहया भविस्सइ कण्हस्स वासुदेवस्स । तं न नज्जइ णं कण्हे वासुदेवे ममं केणइ कु-मारेणं मारिस्सइ त्ति कटु भीए तत्थे तसिए उव्विग्गे संजायभए सयानो गिहाम्रो पडिणिक्खमइ । कण्हस्स वासुदेवस्स बारवई नयरि अणुप्पविसमाणस्स
परओ सपक्खि सपडिदिसि हव्वमागए। १०६. तए णं से सोमिले माहणे कण्हं वासुदेवं सहसा पासेत्ता भीए तत्थे तसिए
उविग्गे संजायभए ठियए चेव ठिइभेयं कालं करेइ, धरणितलंसि सव्वंगेहिं
'धस' त्ति सण्णिवडिए॥ ११०. तए णं से कण्हे वासुदेवे सोमिलं माहणं पासइ, पासित्ता एवं वयासी-एस णं
भो ! देवाणुप्पिया ! से सोमिले माहणे अपत्थियपत्थिए जाव सिरि-हिरिधिइ-कित्ति-परिवज्जिए, जेणं ममं सहोयरे कणीयसे भायरे गयसुकुमाले अणगारे अकाले चेव जीवियानो ववरोविए त्ति कटु सोमिलं माहणं पाणेहिं कड्ढावेइ,
१. ठितते (क, घ)। २. द्रुहति (क)। ३. पू०-ना० ११११२४ ।। ४. केणवि (ख, घ)।
५. दिसं (क, घ)। ६. ६० सूत्रे 'ठिइभेएणं' इति पाठोस्ति । अत्र
सम्भवतः कालस्य विशेषणं कृतं स्यात् । ७. अं० ३८६।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org