________________ प्रस्थान] 101 तपढमयाए हमे अटुट्ठ मंगलया पुरो प्रहाणपुल्वोए संपट्टिया। तं जहा-सोवस्थिय-सिरिवच्छ वियावत्त-वखमाणग-भद्दासण-कलस-मच्छ-दप्पणा। तयाणंतरं च णं पुण्णकलसभिंगारं, दिव्वा य छत्तपडामा सचामरा, सणर इयत्रालोयरिसणिज्जा वाउद्घ विजयवेजयंती य, ऊसिया गगणतलमणुलिहंती पुरनो अहाणपुटवीए संपडिया। तयाणंतरं च णं वेरुलियभिसंतविमलदंड, पलंबकोरंटमल्लदामोवसोभियं, चंदमण्डलणिभं, समूसियं, विमलं आयवत्तं, पवरं सीहासणं वरमणिरयणपादपीढं, सपाउयाजोयसमाउत्त, बहुकिंकरकम्मकरपुरिसपायत्तपरिक्खित्तं पुरो प्रहाणुपुठवीए संपट्ठियं / / तयाणंतरं च गं बहवे लटिग्गाहा कुतग्गाहा चावगाहा चामरग्गाहा पासागाहा पोस्थयग्गाहा फलगग्गाहा पीढग्गाहा वीणग्गाहा कूवग्गाहा हडप्पयागाहा पुरो प्रहाणुपुबीए संपट्टिया। तयाणंतरं च णं बहवे दंडिणो मुडिको सिहंडिणो जडिणो पिच्छिणो हासकरा उमरकरा चाडकरा वादकरा कंदपकरा दवकरा कोक्कुइया किडक्करा य, वायंता य गायंता य हसंता य गच्चंता व भासंताय साधेता य रक्खंता य रवता य पालोयं च करेमाणा, जयमई पगंजमाणा पुरो प्रहाणुपुब्धीए संपट्टिया। तयाणंतरं च णं जच्चाणं तरमल्लिहायणाणं हरिमेलामउलमल्लियच्छाणं चंचुच्चिय-ललिय. पुलियचल-चवल-चंचलगईणं, लंधण-वागण-धावण-धोरण-तिवई-जइणसिक्खियगईणं, सलंत-लामगललायवरभूसणाणं, मुहभंडग-प्रोचूलग-थासग-महिलाण-चामर-गण्ड-परिमण्डियकडीणं, किंकरवरतरुणपरिगहिया असयं बरतुरगाणं पुरो प्रहाणुपुब्बीए संपट्टियं / तयाणंतरं च णं ईसीदंताणं ईसीमत्ताणं ईसीतु गाणं ईसीउच्छंगविसालधधलदंताणं कंचणकोसीपविट्ठदंताणं कंचणमणिरयणभूसियाणं, वरपुरिसारोहगसंपउत्ताणं अट्ठसयं गयाणं पुरो प्रहाणुपुटवीए संपट्टियं / तयाणंतरं च णं सच्छत्ताणं सज्झयाणं सघंटाणं सपडागाणं सतोरणवराणं सणंदिघोसाणंसखिखिणीजालपरिक्खित्ताणं हेनवयचित्ततिणिसकणगणिज्जुत्तदास्याणं, कालायससुकयमिजंतकम्माणं, सुसिलिटु-वत्तमंडलधुराणं, आइण्णवरतुरगसंपउत्ताणं, कुसलनरच्छेयसारहिसुसंपग्गहियाणं बत्तीसतोणपरिमंडियाणं सकंकडवडेंसगाणं सचावसरपहरणावरण-भरियजुद्धसज्जाणं अट्ठसयं रहाणं पुरो प्रहाणपूवीए संपट्रियं / तयाणंतरं च णं प्रसि-सत्ति-कुत तोमर-सूल-लउड-भिडिमाल-धणुपाणिसज्ज पायत्ताणीयं पुरो प्रहाणुपुवीए संपट्ठियं / ४९-तब भभसार के पुत्र राजा कुणिक के प्रधान हाथी पर सवार हो जाने पर सबसे पहले स्वस्तिक, श्रीवत्स, नन्द्यावर्त, वर्द्धमानक, भद्रासन, कलश, मत्स्य तथा दर्पण-ये पाठ मंगल क्रमशः रवाना किये गये। उसके बाद जल से परिपूर्ण कलश, झारियाँ, दिव्य छत्र, पताका, चंवर तथा दर्शन-रचितराजा के दृष्टिपथ में अवस्थित-राजा को दिखाई देने वाली, आलोक-दर्शनीय-देखने में सुन्दर प्रतीत होने वाली, हवा से फहराती, उच्छृत-ऊँची उठी हुई, मानो प्राकाश को छूती हुई-सी विजय-बैजयन्ती-विजय-ध्वजा लिये राजपूरुष चले। Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org