________________ क्रियास्थान : द्वितीय अध्ययन : सूत्र 713 ] [87 गरुयं दंडं निव्वत्तेई, तंजहा-इमं दंडेह, इमं मुडेह, इमं तज्जेह, इमं तालेह, इमं अदुयबंधणं करेह, इमं नियलबंधणं करेह, इमं हडिबंधणं करेह, इमं चारगबंधणं करेह, इमं नियलजुयलसंकोडियमोडियं करेह, इमं हत्थच्छिण्णयं करेह, इमं पायच्छिण्णयं करेह, इमं कण्णच्छिण्णयं' करेह. सीस-मुहच्छिण्णयं करेह, इमं नक्क-उदृच्छिण्णयं करेह, वेगच्छच्छिण्णयं करेह, हिययुप्पाडिययं करेह, इमं णयणुप्याडिययं करेह, इमं दसणुष्पाडिययं करेह, इमं बसणुपाडिययं करेह, जिन्भुष्पाडिययं करेह, पोलंबितयं करेह, उल्लंबिययं करेह, घसियं करेह, धोलियं करेह, सूलाइप्रयं करेह, सूलाभिषणयं करेह, खारवत्तियं करेह, वन्भवत्तियं करेह. दम्भवत्तियं करेह, सोहपुच्छियगं करेह, वसहपुच्छियगं कड ग्गिदड्डयं कागणिमंसखावितयं भत्तपाणनिरुद्धयं करेह, इमं जावज्जीवं वहबंधणं करेह, इमं अण्णतरेणं असुभेणं कुमारेणं मारेह। जा वि य से अभितरिया परिसा भवति, तंजहा-माता ती वा पिता ती वा भाया तो वा भगिणी ति वा भज्जा ति वा पुत्ता इ वा धृता इ वा सुण्हा ति वा, तेसि पि य णं अन्नयरंसि प्रहालहुसगंसि प्रवराहसि सयमेव गत्यं गंडं वत्तेति, सोयोदगवियांसि प्रोबोलेत्ता भवति जहा मित्तदोसवत्तिए जाव अहिते परंसि लोगंसि, ते दुक्खंति सोयंति जरंति तिप्पंति पिड्डंति परितप्पंति ते दुक्खण-सोयणजूरण-तिप्पण-पिट्ट (ड्ड)ण-परितप्पण-वह-बंधणपरिकिलेसातो अपडिविरया भवंति / एवामेव ते इस्थिकामेहि मुच्छिया गिद्धा गढिता अज्झोववन्ना जाव वासाइं चउपंचमाई छद्दसमाइं बा अप्पतरो वा भुज्जतरो वा कालं भुजित्तु भोगभोगाई पसबित्ता वेरायतणाई संचिणित्ता बहूणि कूराणि कम्माई उस्सण्णं संभारकडेण कम्मणा से जहाणामए अयगोले ति वा सेलगोले ति वा उदगंसि पक्खित्ते समाणे उदगतलमतिवतित्ता आहे धरणितलपइट्ठाणे भवति, एवामेव तहप्पगारे पुरिसजाते वज्जबहुले धुन्नबहुले पंकबहुले वेरबहुले अप्पत्तियबहुले दंभबहुले णिय डिबहुले साइबहुले अयसबहुले उस्सणं तसपाणघाती कालमासे कालं किच्चा धरणितलमतिवतित्ता आहे जरगतलपतिट्ठाणे भवति / ते णं णरगा अंतो वट्टा बाहिं चउरंसा अहे खुरप्पसंठाणसंठिता णिच्चंधकारतमसा ववगयगहचंद-सूर-नक्खत्त-जोतिसपहा मेद-वसा-मंस-रुहिर-पूयपडलचिखल्ललित्ताणुलेवणतला असुई वीसा परमदुभिगंधा काऊअगणिवण्णाभा कक्खडफासा दुरहियासा असुभा णरगा, असुभा णरएसु वेदणाश्रो, नो चेव णं नरएसु नेरइया णिहायति वा पयलायति वा सायं वा रति वा धिति वा मति वा उवलभंति, ते णं तत्य उज्जलं विपुलं पगाढं कडुयं कक्कसं चंडं दुक्खं दुग्गं तिन्वं दुरहियासं णिरयवेदणं पच्चणुभवमाणा विहरति / से जहाणामते रुक्खे सिया पव्वतग्गे जाते मूले छिन्ने अग्गे गरुए जतो निन्नं जतो विसमं जतो दुग्गं ततो पवडति, एवामेव तहप्पगारे पुरिसजाते गम्भातो गभं, जम्मातो जम्म, मारामो मारं, गरगातो णरगं, दुक्खातो दुक्खं, दाहिणगामिए रइए कण्हपक्खिए प्रागमिस्साणं दुल्लभबोहिए यावि भवति, 3. तुलना-कण्णछिण्णका णक्कछिण्णका...."णयणुप्पाडियगा। --ौपपातिक सूत्र सं. 38 Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org