________________
२१४
सूत्रकृतांग- तृतीय अध्ययन -:
-उपसर्गपरिक्षा
अन्वेषण करके उसके उपकारार्थं लाकर देते हैं । 'च' शब्द से आचार्यादि की वैयावृत्य करने आदि उपकार करते हैं
परवादिकृत आक्षेप निवारण : कौन, क्यों और कैसे करें ?
२१४. अहं तें परिभासेज्जा भिक्खू मोंक्खविसारंए ।
एवं तुम्भे पभासेता दुपक्खं चैव सेवहा ॥ ११ ॥ २१५ तुभे भुंजह पाएसु गिलाणाऽभिहडं ति य ।
तं च बीओदगं भोच्चा तमुद्दे सादि अं कडं ॥ १२ ॥ २१६. लित्ता तिव्वाभितावेण उज्जया असमाहिया । नातिकंडुइतं से अरुयस्सावरज्झती ।। १३ । २१७. तत्तेण अणुसिट्ठा ते अपडिण्णेण जाणया ।
एस यिए मग्गे असमिक्खा वई किती ॥ १४ ॥ २१८. एरिसा जावई एसा अग्गे वेणु व्व करिसिता ।
गिहिणो अभिहर्ड सेयं भु जितु न तु भिक्खुणो ।। १५ ।। २१६. धम्मपण्णवणा जा सा सारंभाण विसोहिया ।
न तु ताहि दिट्ठीहि पुण्वमासि पकप्पियं ॥ १६ ॥ २२०. सव्वाहि अणुजुत्तीहि अचयंता जवित्तए ।
ततो वायं णिराकिच्चा ते भुज्जो वि पगम्भिता ॥ १७ ॥ २२१. रागदोसाभिभूतप्पा मिच्छत्तेण अभिदुता ।
अक्कोसे सरणं जंति टंकणा इव पव्वयं ॥ १८ ॥ २२२. बहुगुणप्पगप्पाईं कुज्जा अत्तसमाहिए ।
जेणऽण्णो ण विरुज्झेज्जा तेण तं तं समायरे ॥ १६ ॥
२२३ इमं च धम्ममादाय कासवेण पवेइयं ।
कुज्जा भिक्खु गिलाणस्स अगिलाए समाहिते ॥ २० ॥
e ( क ) सूत्रकृतांग शीलांक वृत्ति पत्रांक ६० (ख) सूयगडंग चूर्णि (मू० पा० टिप्पण) पृ० ३८