________________
दयासिंहप्रेषिता विज्ञप्तिका
२१५
लोलीभवन्ति कति नो बहुलं लुलन्त्या, त्वां लोलयेशमनुकूलयितुं कलाज्ञाः । लोके तथापि हृदये हृदयालवोऽस्मिन् , स्वस्वामिधर्मममलं विरला वहन्ति ॥ १७ ॥ ये निर्गुणा विगणयेयुरगण्यभूतेर्लब्ध्वापि ते गणविभोर्गणशः प्रसादान् । धिक् तानधन्यमनुजान् भुवि भारभूताँस्तेषामजीवनिरिहैव तु बोभवीतु ॥१८॥ कार्ये महीयसि महीशमते नियुक्ता, यद्याप्नुमस्तव मुखादपि साधुवादम् । लक्षप्रसादमुपलभ्य तदेव देव !, प्रीणीमहे प्रणयमङ्गबहुं वहन्तः ॥ १९ ॥ यः पौरुषं परुषवागपि पौरुषेये, धत्ते भवद्गणविपक्षवितक्षणाय ।
तस्मै नमोऽस्तु परमस्तुतिरेव तस्य, खं रक्षितुं भवति कोऽभिमतं न दक्षः १ ॥२०॥ अपरं च-यं भावहर्षगणनाथसतीर्थ्यसत्यादाशः क्षयं व्यतनुतात्मवसुव्ययेन ।
स्वश्राविकालयरिपः परि मेडितायां याथार्थ्यमुज्झत कथं द्रतमायतौ सः? ॥२१॥ स्वामिनिठीव(१) नृपतेः सचिवं सहायीकृत्य न्यपात्यत तकघशसा तदोकः।
श्रीलाभवर्द्धनबुधैरधिगत्य सङ्घाद् विज्ञप्तिमाप्तविजयैर्भवतः प्रतापात् ॥ २२॥ - युग्मम् । खीये स्वीये निवेशे सुमरुजनपदे पूज्यराजो निदेशादायन्तायातवर्षास्थितिनिकटफलाः साधवस्तेऽधिवासम् । अस्मित्सर्गरूपे विलसति च विधौ योऽपवादस्वरूपः, प्रस्तावात्तं विशेष बहुलमपि दले लेखनाहं लिखामि ॥२३॥ हट्टे हट्टे वराकप्रतिम इति पुरेऽभिक्षमाणो वराटानास्माकोपाश्रयस्य श्रुतमनधिगतोऽपत्रपाहेतुरेषः। श्राद्धः पंच्याषनाम्नो महदपवसथाचालयां चैव चक्रे, कुप्यद्भिस्ते सकोपः सकलविदुचितादन्यदेशीयसाधुः ॥२४॥ शिष्यो वैद्याविलासरपवसथमिदं रूपमेयोत्तमाख्यश्छेकोऽनेकैर्विवेकैय॑तनुत वसतिं तत्र च प्रावृषेण्याम् । शिष्योऽथो वीरचन्द्रः सरलतरमतिः श्रीदयासागराणां, पारीयासंनिवेशे शिवकशिपुकृतेऽवद् चतुर्मासवासम्२५ कालाऊनाभिधानं वरमपि मुनयः क्षेत्रमध्यासते के, निर्देशं ते समग्रश्रुतपठनतया व्यग्रबुद्धेरलब्ध्वा । कस्मै कार्याय कस्य प्रभवति भवतो नाथ ! पश्चानिदेशो, भ्राम्यन्ति कापि शून्या बत बहुपशवो दस्यवः क्वापि शून्याः॥२६॥2॥ तथा च-मुक्त्वा सैन्धवमारोहमटन्तो भूमिमण्डले । स्थिति खेजडलाक्षेत्रेऽवरंश्चारित्रवर्द्धनाः॥ २७॥
अहं पाइयकवाइँ, जीहाललियत्तणेण भणियवाइँअन्ने वि समायारा, जइ सोचा लोगओ लिहिजंति । तउ वुड्डइ तह लेहो, जह पढिआ आउला होति ॥२८॥ पुजो सुलेहणिजं, किं पि लिहाणे तहावि संखित्तं । बोल्लंती तुह पुरओ, कहं पि जीहा न थिप्पेइ ॥ २९॥ सिरिजीअसंघरण्णा, पेणुविआ जा हि अप्पणो धूआ । सायंभरीपुरीओ, परओ सा णिग्गया सुणिआ॥३०॥ साहिस्स माउलो वि अ, बेहि सहस्सेहिँ अस्ससाईहिं । जं दरिअ रायपुत्ती, तं संमुहमागओ झत्ति ॥ ३१ ॥
घेत्तुं सेन्नघडाओ, पचालेउं पराण भूमीओ । अलिअही लाहउरं, सूरो दिल्लीसरो साही ॥३२॥ अवरं-सुहडउरंमि बहूओ, णिचा धाईवई विराईओ । इण्हि पुण संपत्तो, सिग्धपयाणेहिँ जालउरं ॥ ३३ ॥
गुज्जरकउहाहिमुहं तुवरिहिइ तओ वि उन्भडो राया। वेमयिअ तेणवग्गमदब्भदब्वाइँ विढविहिइ ॥३४॥ पं जाव पहू पुढुमं मेहेहि पंकिया पुढवी । गयणे उण उड्डा उल्ललिआ बोलणा वाया ॥ ३५॥ छा बगारंछोली सोहिल्लबलाहयाण मालाहिं । मयमत्ते भद्दवये मासे वासा समाढत्ता ॥३६॥ नाससोहिरेहिं सबउ संवेल्लिएहिं खित्तेहिं । सुरणयरिं वि विडंबइ अहुणा गामलिया भूमी ॥ ३७॥ ""ल्लो लोओ पुजो दियहा वि जेण रमणिजा । सव्वत्थ तेण होही महिमा पजूसणछणस्स ॥ ३८॥
___ अह सूरसेणीभासाए गाहाभयवं ! मणस्सिआ घणपउट्टपढणेहिं । सो दक्खो होदि कथं कधेदि जो अहल-कजाइँ ॥ ३९॥ 3
Jain Education Intemational
Education Intermational
For Private & Personal Use Only
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org