________________
10
षडावश्यकबालावबोधवृत्ति [8320-832 1). ३३१-३४२ कंतारे दुभिक्खे आयंके वा महा समुप्पन्ने । जं पालियं न भग्गं तं जाणसु पालणासुद्धं ॥
[३३१] रागेण व दोसेण व परिणामेण व न दूसियं जं तु । तं खलु पच्चक्खाणं भावविसुद्धं मुणेयव्वं ।।
[३३२] अथवा
फासियं १ पालियं २ चेव सोहियं ३ तीरियं ४ तहा । किट्टिय ५ माराहियं ६ चेव पर-सयम्मि य पजइयव्वं ॥
[३३३] उचिए काले विहिणा पत्तं जं फासियं तं भणियं । तह पालिथं च असई सम्म उवओगपडियरियं ॥
[३३४] गुरुदत्तसेसभोयणसेवणाए य सोहियं जाण । पुने वि थेवकालावत्थाणा तीरियं होइ ॥
[३३५] भोयणकाले अमुगं पञ्चक्खायं ति सरइ किट्टिययं । आराहियं पयारेहि सम्ममेएहिं पडियरियं ॥
[३३६] सुद्धिद्वारु छट्ठउं हूयउं ।
$ 320) अथ फल कहियइ । सु पुणि सामान्य-विशेषरूपता करी बिहउं भेदे । तत्र सामान्यफलु इहलोकि धम्मिल्ल रहइं। परलोकि दामनगादिकह रहई। यथा
पञ्चक्खाणस्स फलं इह परलोए य होइ दुविहं तु । इह लोइ धम्मिल्लाई दामनगमाइ परलोए ॥
[३३७] तत्र धम्मिल्ल कथानकु अतिविस्तरता करी ईहां न लिखिउं, वसुदेवहींडिसिद्धांत हूंतउ जाणिवउं । :0 दामन्नगकथानकु पुणि सविस्तर संस्कृतवृत्ति हूंतउं जाणिवउं । विशेष फलु यथा
पच्चक्खाणंमि कए आसवदाराई हुंति पिहियाई । आसववुच्छेएण य तण्हावुच्छेयणं होई ॥
[३३८] तण्हावुच्छेएणं अउलोवसमो भवे मणुस्साणं । अउलोवसमेण पुणो पञ्चक्खाणं हवइ सुद्धं ॥
[३३९] तत्तो चरित्तधम्मो कम्मविवेगो अपुत्वकरणं तु । तत्तो केवलनाणं तत्तो मुक्खो सयासुक्खो॥
[३४०] ___ तथा उत्तराध्ययनसिद्धांत तृतीयाध्ययन माहि कहिउं-“पञ्चक्खाणेणं भंते । जीवे किं जणेइ ? गोयमा ! पञ्चक्खाणेणं आसवदाराई निरुंधेई" इत्यादि । सत्तमं फलद्वारं सम्मत्तं । वंदनकविवरणं संम्मत्तं । 5321) अथ प्रतिक्रमणविधि लिखियइ ।
पडिकमणं देवसियं राइयमित्तरियमावकहियं च । पक्खिय चाउम्मासिय संवच्छर उत्तमहे य ॥
[३४१] काले पुण पंचविहं दिवस-निसा-पक्ख-चरस-चउमासे । आरयणिपढमपहरं पडिकमणं देसियं भणियं ॥
[ ३४२]
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org