Page Text
________________
पिण्डनियुक्ति:-मूलसूत्र सोऽपि म्रियत. एवं परम्परया मरण तावद् अनु' पाचात्यः पाशात्या म्रियते, यावत्ते म्रियमाणाः सङ्ख्यया सहस्रशा भवन्ति । इत्थं सहस्रवेधकस्य विषस्य प्रभावः यत्सहस्रान्तरगतमपिमारयतीति भावः। मू. (३००) एवं मीसज्जायं चरणप्पं हणइसाहुसुविसुद्धं ।
तम्हातंनो कम्पइ परिससहस्संतरगयंपि॥ वृ. एवं सहस्रवेधकविषमिव यावदर्थिकपाखण्डिसाधुविषयं मिश्रजातमप्येकेनान्यस्मै दत्तं तेनाप्यन्यस्मायित्वेयंपरम्परयापुरुषसहस्त्रान्तरगतमपिसाधोःसुविशुद्धंचरणात्मनहन्ति, तस्मान्नकल्पत साधूनां सहस्रान्तरगतमपि मिश्रं । सम्प्रति साधुविषयं विधिमाहमू. (३०१) निच्छोडिए करीसेन वावि उट्टिए तओ कप्या।
सुक्कावित्ता गिण्हइ अन्न चउत्थे असुक्केऽवि॥ वृ. मिश्रे कथमपि गृहीते पश्चात्तास्मिंस्त्यक्ते सति भाजने निच्छोटिते' अङ्गुल्यादिना निखयवे कृते यद्वा करीषेन' शुष्कगोमयरूपण उद्धर्तित पश्चात त्रयः कल्पा दीयन्ते. तत आतप तद् भाजन शोषयित्वा पश्चात्तास्मिन्नव्यते-शुद्धं गृह्णाति, नान्यथा, पूतिदोषसम्भवात्, अन्य तु सूरयः प्राहुः चतुर्थे कल्पे दत्ते सति शुष्केऽपि, गृह्णन्ति, नास्ति कश्चिद्दोषः, अयंचप्रक्षालनविधिः सर्वत्राप्यशोधिकोटिग्रहणे वेदितव्यःमू. १३०२) सटाणपरट्ठाणे दुविहं ठवियं तु होइ नायव्यं ।
खीराइ परंपरए हत्थगय घरतरं जाव।। वृ. स्थापितं साधुनिमित्तं घृतभक्तादि, तच्च द्विधा, तद्यथा-स्वस्थाने परस्थाने च, तत्र स्वस्थान चुल्ल्यवचुल्ल्यादि,परस्थानंछब्बकादि,एकैकंद्विधा-अनन्तरंपरम्परंच,तत्रयस्यसाधुनिमित्तंस्थापितस्य सतो विकारान्तरं न भविष्यति यथा छतादेस्तदनन्तरस्थापितं । क्षीरादिकं तु परम्परके परम्परास्थापितं. तथाहि-क्षीरं स्थापितं सद्दधिभवति, तदधिभूत्वा नवनीतं, नवनीतंभूत्वा घृतं, ततो यंदेव साधुनिमित्त क्षीरं घृत्वाघृतीकृत्यददातितदातत्क्षीरंपरम्परास्थापितंभवति, एवमन्यदपीक्षरसादिकंद्रष्टव्यं,तथापञ्जित स्थिते गृहत्रये उपयोगावकाशसम्भवे सति हस्तगतासु तिसृषु भिक्षास्वेकः साधुरेका भिक्षा सम्यगुपयोगेन परिभावयन् गृह्णाति, द्वितीयस्तुद्रयोहयोर्हस्तगतेद्वेभिक्षे परिभावयति,ततो गृहत्रयात्परतो यावगृहान्तरं नभवतितावन्नतस्यस्थापनादोषः, गृहान्तरेतुसाधुनिमित्तंहस्तगताभिक्षास्थापना,तत्रोपयोगासम्भवात् । मू. (३०३) चुल्ली अवचुल्लो वा ठाणसठाणं तु भायणं पिढरे।
सट्टापट्टाणमियभायणठाणे य चउभंगा॥ __ वृ.द्विविधंस्थान,तद्यथा-स्थानस्वस्थानभाजनस्वस्थानंच,तत्रस्थानरूपस्वस्थानचुल्लीअवचुल्लो वा. चुल्नया अव-पधादवचुल्ला,राजदन्तादित्वावशब्दस्य पूर्वनिपाताऽदन्तताच. तत्र चल्नी प्रतीता.
अवचुल्लः अवल्हक:एतयाश्चस्थितंसद्भक्तं पच्यते.ततएतास्थानररूपस्वस्थान,भाजनरस्पंतुस्वस्थानं ‘पिटर स्थाली, तत्र स्थानस्वस्थानभाजनस्वस्थानं चचत्त्वारा भङ्गाः, तद्यथाचुल्लयां स्थापितं पिठर च?. चुल्ल्यांस्थापितंनपिठरेछब्बकादौस्थापितत्वात २,नचुल्ल्यांकिन्तुपिटरे, तच्च चुल्ल्यवचुल्लाभ्यामन्यत्र प्रदेशान्तरे स्थायितं द्रष्टव्यं ३.नचुल्ल्यांनपिठरचुल्ल्यवचुल्लाभ्यामन्यत्रछन्बकादीग्थापितमित्यर्थः । मू. (३०४) छब्बगवारगमाई होइ परट्ठाणमो वऽनेगविहं।
सट्टाणे पिढरे छब्बगे य एमेव दूरे य॥ वृ.छब्बकवारकादिकमनकविषंभाजनपरस्थानं भवतिद्रष्टव्यं तत्र छन्बकं पटनिकादिरूपं, 'वारकः'
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003379 |
| Book Title | Agam Sutra Satik 41B Pindniryukti MoolSutra 2b |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dipratnasagar, Deepratnasagar |
| Publisher | Agam Shrut Prakashan |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 202 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 41, & agam_pindniryukti |
| File Size | 9 MB |