________________
२३६
- महानिशीथ-छेदसूत्रम् -६/-/१३१८ मू. (१३१८) जंपुन गोयम ते भणियं-परिवाडिए कीरइ ।
अस्थक्के-हुडि-दुद्धणं कजं तं कत्थ लब्भए॥ मू. (१३१९) तत्थ वि गोयम दिद्वंतं महासमुद्दम्मि कच्छभो ।
अनेसि भगरमादीणं संघट्टा-भीउद्दुओ॥ मू. (१३२०) बुड्ड निबुड्डुकरेमो सबली झालोज्झलि पेल्ला-पेल्लीए कत्थई ।
उल्लरिजंतो तट्ठो नासंतो धाविंतो पलायंतो य दिसोदिसि ।। मू. (१३२१) उच्छल्लं पच्छल्लं हिलणं बहुविहं तहिं ।
असहंतो ठामं अलहंतो खण-निमिसं पि कत्थइ । मू. (१३२२) कह कह विदुक्ख-संतत्तो सुबहु-कालेहिं तं जलं ।
अवगाहिंतो गओ उवरिपउमिणी-संडं सघणं ॥ मू. (१३२३) छिडु महया किलेसेणं लटुंता जत्थ पेच्छई।
गह-नक्खत्त-परियरियं कोमुइ-चंदं खहेऽमले ॥ मू. (१३२४) दिप्पंत-कुवलय-कल्हारं कुमुय-सयवत्त-वणप्फई।
कुरिलिते हंस-कारंडे चक्कवाए सुणेइ या ।। मू. (१३२५) जमदिटुं सत्तसुवि साहासु अब्मुयं चंदमंडलं।
तं दटुं विम्हिओ खणं चितइ एयं जहा होही। मू. (१३२६) एयं ते सग्गंता हं बंधवाण पयंसिमो।
बहु कालेणं-गवेसेउं ते घेत्तूण समागओ। भू. (१३२७) घनघोरंयार-रयणीए भद्दव-किण्ह-चउ द्दसिहिंतु।
नपेछे जाव तं रिद्धि बहुकालं निहालिउं । मू. (१३२८) पुन कच्छमो जाओ तहा वि तं रिद्धिं न पेच्छए।
एवं चउगई-भव-गहणे दुलभे मानसुत्तणे॥ मू. (१३२९) अहिंसा-लक्खणं धम्म लहिऊणं जो पमायइ।
सो पुन बहु-भव-लक्खेसुदुक्खेहिं मानुसत्ताणं ॥
लद्धं पि न लभई धम्मतं रिद्धिं कच्छभो जहा ।। मू. (१३३०) दियहाई दो व तिन्नि व अद्धाणं होइ जंतुलग्गेण ।
सव्वायरेण तस्स वि संवलयं लेइ पवसंतो॥ मू. (१३३१) जो पुन दिह-पवासो चुलसीई जोनि-लख-नियमेणं ।
तस्स तव-सील-मइयं संवलयं किं न चिंतेह ।। मू. (१३३२) जह जह पहरे दियहे मासे संवच्छरे य बोलेंति।
तह तह गोयम जाणसु दुक्के आसन्नयं मरणं ॥ मू. (१३३३) जस्सन नजइ कालं न य वेला नेय दियह-परिमाणं ।
नाए विनस्थि कोइ विजगम्मि अजरामरो एत्थं ॥ मू. (१३३४) पावो पमाय-वसओजीवो संसार-कज्जमुजुत्तो।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org