________________
२३५
-
अध्ययन : ६, उद्देशक:
नाण-दंसण-चारित्तं तवं घोरं सुदुक्करं ।। मू. (१३०२) सोग्गइ-मग्गो फुडो एस परूवंती जहड़िओ।
अन्नहा न तित्थयरा वाया मनसा य कम्मुणा । मू. (१३०३) भाणेति जइ वि भुवणस पलयं हवइ तक्कणे ।
जं हियं सब्ब-जग-जीव-पान-भूयाण केवलं ।।
तं अनुतकंपाए तित्थयरा धम्म भासिति अवितहं ।। मू. (१३०४)जेणं तु समनुचिन्नेण-जोहग्ग-दुक्ख-दारिद्द-रोग-सोग-कुगइ-भयं ।
न भवेज्जा अबिइएणं संतावुव्वेगंतहा ।। मू. (१३०५) भयवं नो एरिसं मणिमो-जह छंदं अनुवत्तयं ।
नवरमेयं तु पुच्छामो जो जं सके सतं करे ।। मू. (१३०६) गोयमा नेरिसं जुत्तं खणं मनसा वि चितिउं ।
अह जइ रूवं भवे नायं तावं धारेह अंचलं ।। म. (१३०७) घयऊरे खंडरब्बाएएको सक्केइ खाइउं।
अन्नो महु-मंस-मझाई अन्नो रमिऊण इस्थियं ।। मू. (१३०८) अन्नो एवं पिनो सक्के अन्नो जोएइ पर-कयं ।
___ अन्नो चडवड-मुहे एसु अन्नो एयं पि भाणिऊणं न सकुणोइ ।। मू. (१३०९) चोरियं जारियं अन्नो अन्नो चि न सक्कुणोइ ।
भोत्तुं भोत्तुं सुपत्यरिए सक्के चिढ़े तुंमंचगे। मू. (१३१०) मिच्छामि दुक्कडं भयंत एरिसं नो भणामिहं।
गोयम अन्नं पिज भणसितं पितुज्झ कहेमहं ।। मू. (१३११) एत्थ जम्मे नरो कोई कसिणुग्गं संजमं तवं।
जइनो सक्कइ काउंजे तह वि सोग्गइ-पिवासिओ ।। मू. (१३१२) नियमं पक्खि-खीरस्स एग-वाल-उपापडणं ।
रयहरणस्स एगियं दसियं एत्तियं तु परिधारिउं ।। मू. (१३१३) सक्कुणोइ स्यं पि न जाव-जीवं पालेउता इमस्स वी ।।
गोयमा तुज्झ बुद्धीए सिद्धि-खेत्तस्स उप्परं मू. (१३१४) मंडवियाए भयेव्वं दुक्कर-कारि भणितुणं।
नवरं एयारिसं भविया किमत्थं गोयमा पयं ॥ मू. (१३१५)पुणोतं एयं पुछमी तित्थकरे चउन्नाणी ससुरासुर-जगपूइए।
निच्छियं सिज्झियव्वे वितम्मि जम्मे न अन्न-जम्मे ॥ मू. (१३१६) तहा वि अनिगूहित्ता बलं विरियं पुरिसायार-परक्कम ।
उग्गं कहूं तवं धोरं दुक्करं अनुचरंति ते ॥ मू. (१३१७)ता अन्नेसुविसत्तेसुचउगइ-संसार-घोर-दुक्ख-भीएसुजंजहेव तित्थयरा
भणंति, तंतहेव समणट्टियव्वं गोयम सव्वं जहट्ठियं ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org