________________
दशाश्रुतस्कन्ध-छेदसूत्रम् -८/५२
कायव्वा । लोभे लुद्धणंदो कालइत्तो जेन अप्पणो पादा भग्गा, तम्हा लोभे न कातव्यो। नि. [११५] पच्छित्ते बहुपाणो कालो बलितो चिरंतु ठायव्वं ।
सज्झाय संजमतवे धणियं अप्पा निओतव्यो।। चू. एतेसिं सव्वेसिं पजोसवणाए वोसमणत्यं एत्थ वासारत्ते पायच्छित्तं अट्ठसु उडुबद्धिएसु मासेसुजं पच्छित्तं संचियं तं वोढव्वं । किं निमित्तं? तदा बहुपानं भवति-हिंडताण य विराधना तेसिं होते। अविय बलिओ कालो, सुहं तदा पच्छित्तं वोढुंसकइ।चिरंच एगंमिखेते अच्छितब्बं। अवि य सीतलगुणेण बलियाइ इंदियाइ भवंति, तेन दप्पणीहरणत्थं इत्य वासारत्ते पायच्छित्तं तवो कञ्जति, वित्थरेण य सज्झाए संजमे य सत्तरसविधे धणितं अप्पा जोएतव्यो। नि. [११६] पुरिमचरिमाण कप्पो मंगल्लं वद्धमाणतित्थंमि।
इह परिकहिया जिन-गणहराइथेरावलि चरितं ॥ चू. पुरिमचरिमाण य तित्थगराणं एस मग्गो चेव ! जहा-वासावासं पजोसवेतब्वं, पडउ वा वासंवा मा। मज्झिमगाणंपुनभयनिजं । अवियवद्धमाणतित्थंमिमंगलनिमित्तंजिनगणधरावलिया सव्वेसिं च जिनानं समोसरणाणि परिकहिजंति। नि. [११७] सुत्ते जहा निबद्धं वग्धारिय भत्त-पान अग्गहणे।
नाणट्ठी तवस्सी अनहियासी वग्घारिए गहणं ।। चू. सुत्तेजहा निबंधो-नोकप्पति निग्गंधाण वार वग्धारितवुट्ठिकार्यसि गाथावतिकुलं भत्ताए वा पाणाए वा पविसित्तए वा निक्खमित्तए वा । वग्धारियं नाम जं भिन्नवासं पडति, वासकप्पं भेत्तूण अंतो कायं तिम्मेति । एवं वग्घारितं तस्य न कप्पति, कप्पति से अप्पबुद्धि कायंसि० जता पुन साधूनाणट्ठी कंचि सुतखंधंदरपढितं, सोयन तरति विनाआहारेण चाउक्कालं पोरिसिं कातुं। अहवा तवस्सी तेन विगिटुं तवोकम्मं कतं, तद्दिवसं च वासं पडति जद्दिवसं पारिततो, अथवा कोइ छुहालुतो अनहियासओ होज्जा, एते तिन्निवि वग्धारितेवि पडते हिंडेंति संतरुत्तरा। नि. [११८] संजमोत्तचुयाणं नाणहि-तवस्सि-अनहियासाणं ।
आसज्ज भिक्खकालं, उत्तरकरणेण जतियव्वं ॥ घू. ते य पुनो कतायि । संजमखेत्तचुता नाम-जत्थ वासकप्पा उन्निया लब्भंति, जत्थ पादानि अन्नाणि य संजमो-वगरनाणि लभंतितं संजमखित्तं । ते यतओ संजमखित्ताओ चुया लब्भंति असिवाई कारणेहिं गता अन्नखेत्तं संक्वंता जत्थ संजमोवगरणाणि वासकप्पा य दुल्लभा । ताहे जद्दिवसं वासं पडति। तद्दिवसं अच्छंतु। जदा नाणट्ठीतवस्सीअनधियासया भवति, तदाआसज्ज भिक्खाकालं उत्तरकरणेन जतंति। नि. [११९] उन्नियवासाकप्यो लाउयपायं च लब्भए जत्थ ।
सज्झाएसणसोही वरिसति काले यतं खित्तं ।। नि. [१२०] पुव्वाहीयं नासइ, नवं च छातो अपञ्चलो घेत्तुं।
खमगस्स यपारणए वरिसति असहू य बालाई । नि. [१२१] बाले सुत्ते सुई कुडसीसग छत्तए अपच्छिमए।
नाणट्ठी तवस्सी अनहियासि अह उत्तरविसेसो॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org